Erdoğan PKK’ya özerklik sözü verdi

26 Mart 2014 Çarşamba, 09:31

Emre Uslu /TARAF

Abdullah Öcalan’ın Newroz mesajı Diyarbakır meydanından okundu ama Türkiye’de hak ettiği şekilde tartışılmadı.

Öcalan’ın Newroz konuşması geçen yılki konuşmasından daha ileri bir konuşma değil.
Hamasi sözlerden başka somut bir çağrı yok.

Örneğin PKK’ya yönelik hiçbir çağırı yoktu.
PKK’nın silahlarını bırakması, yarım kalan çekilmenin tamamlanması yönünde hiçbir çağırı yapmadı Öcalan.

MİT ve hükümetin gazetecileri PKK silah bırakacak diyor ama bırakın silah bırakmayı, PKK halka silah dağıttı.

Türkiye sınırının dışına bile çıkmadı.
Öcalan, Newroz çağırısında neden PKK’ya sınır dışına çıkın çağırısı yapmadı?

Açıkça yazayım: Hükümet, PKK’ya özerklik sözü verdi.

PKK elinde silahıyla dönüp bölgeyi TSK ve polisten devralacak.

Er ya da geç bu olacak.
Bu öngörüyü destekleyecek veriler de ortaya çıkmaya başladı.

Twitter’da Öcalan ve BDP/PKK çevrelerinin ses kayıtları yayınlandı.

Aysel Tuğluk o ses kayıtlarında hükümetten özerklik sözü aldıklarını, bunu, Bülent Arınç’ın teyit ettiğini söylüyor.

Öcalan’ın ses kaydında ise daha ileri şeylerin konuşulduğu görülüyor:
“Her şeyi geniş bir şekilde ele alıyoruz. Mesela bir MİT müsteşar yardımcısı Kürt Hareketinden (PKK) olabilir mi?

Seçimle işbaşına gelen bir köy güvenlik birimi mesela? Belediyelere bağlı trafik polisi, zabıta, bekçi gibi. TSK bünyesinde bir Kürt birimi niye olmasın.
Devletle bütün bunları tartıştım. Belli bir uzlaşma düzeyi yakalanmış durumda.
Ancak buna toplumun hazırlanması gerekiyor.”

“...Pratik ilerlemenin olması gereken dönemdeyiz. Gerekirse 50 yasa çıkarılacak.

PKK yasadan yararlanıp meşrulaşacak.
Amacımız bu yasadışılığı bitirmek. Basına yanlış şeyler yansıyor.

Öcalan bağımsızlıktan, federasyondan, özerklikten vazgeçti dediler.
Ben hiçbir şeyden vazgeçmedim. ...Bağımsızlığı pratiğe geçirecek en uygun konumdayız.”

Hatta Öcalan ile AKP ittifakı o kadar ilerlemiş ki seçimlerde birbirlerine destek vermeye kadar ayrıntılı ittifaklar konuşuluyor.

AKP’nin kazanması durumunda İstanbul Belediyesi’nden on bin kadro istemeye kadar ilerlemiş.

Aynen şöyle diyor Öcalan:
“Seçim ittifak olabilir. AKP ile anlaşırsak onla da olabilir.

CHP-MHP faşisttir. Kürtleri fiziken tasfiye peşinde koşup durdular.

Metropollerde biz kime oy versek o kazanır. Çok yönlü pazarlıklar olabilir.

AKP İstanbul Belediyesi’nde bize on bin kadro versin mesela. ...
Metropollerde biz onları destekleriz.
Akdeniz gibi Toroslar’da karşılıklı yani.

İstanbul’da Ankara’da biz.”

AKP elbette her partiyle ittifak yapabilir. PKK’ya yakın BDP veya HDP ile ittifak yapabilir.

Nitekim görüldüğü kadarıyla Öcalan’ın anlattığına paralel olarak Urfa’da, İstanbul’da, Mersin’de AKP ile PKK’ya yakın partiler arasında anlaşmalar yapılmış. Birbirinin sırtını kaşıyorlar.
Buna itirazım olmaz.

Ancak konu özerklik veya ülkenin sisteminin değiştirilmesine gelince bunun yöntemine itirazım var.
Bir ülkede özerklik ilan edilecekse, Anayasa değiştirilecekse, sistem değiştirilecekse, --ki değiştirilmeli—bu, halktan gizlenerek, oldubittilerle, gizli pazarlıklarla, siyasi ayak oyunlarıyla yapılmaz, yapılamaz.

Ben “kim ölürse ölsün, vatan sağ olsun” mantığından biri değilim. Ancak insanların kafalarına silah dayayarak ülkenin bölünmesine de karşıyım.

İnsanlar gönüllü olarak, hiçbir tehdidin altında kalmadan, kendi hür iradeleriyle bölünmek istiyorsa, veya özerk bir yapı kurmak istiyorsa bunu yapabilirler.

Bunun ön şartı insanların üzerinden PKK silahlarının gölgesinin kalkmasıdır.

PKK silahları insanların üzerinde tehdit olmaktan çıkarılsın. Referandum yapılsın.
Kütler özerklik istiyorsa özerklik, bağımsızlık istiyorsa bağımsızlık alsınlar.

Oysa hükümet ve PKK’nın yaptığı bunun tam tersi. İnsanların iradesini iki liderin iradesine indirgeyip insanlar adına karar veriyorlar. Üstelik bunu halktan gizleyerek yapıyorlar.

Bir yanda Öcalan diğerinde Erdoğan oturup anlaşmışlar ülkenin sistemini ve kaderini değiştiriyorlar.

Onlara bu yetkiyi kim verdi? Erdoğan yüzde 50 oy aldıysa, Öcalan’la anlaşıp ülkeyi bölsün diye almadı o oyları.