|
Cemaate yapılanlar ancak siyasi çökertme gayesiyle izah edilebilir. Son yıllarda başka siyasi oluşumlara yapılanlar gibi.
AKP ile cemaatin kavgaya dönüşen itişmesiyle ilgili söylenecekler söylenmiş gibi görünse de küçük, minik bir şey eksik kaldı: İlke meselesi.
Şimdi...
Türkiye’nin şeklini şemalini değiştiren büyük davaları hatırlayın.
Ergenekon, OdaTV, Balyoz, KCK... Bu davaların savcılarının sanıklarla ilk buluşmalarında sordukları soruları... Emniyetin savcılardan daha savcı oluşunu... İddianameleri... Sunulan delilleri düşünün. Bu delillerden bazılarının sanık avukatlarına verilmezden önce, örneğin Zaman gazetesinin manşetinde yer aldığını... Hanefi Avcı ve Ahmet Şık’ın yazdığı kitapların hangi konuda olduğunu ve onların hayatını aylarca (ve hâlâ) nasıl ipotek aldığını yeniden bi hatırlayın.
O vakitler “AKP, cemaati siyasi tehdit olarak gördüğü kişi ve grupları bertaraf etmek için kullanıyor, karşılığında da cemaatin devlet bürokrasisi ve emniyet içindeki hâkim yapısına göz yumuyor” diyenlere cevap hazırdı...
Ne alakası var, her taşın altında cemaati arıyorsunuz, paranoyaksınız, komplocusunuz.
* * *
Bugün AKP ve cemaat birbirine girdi, aynı kişiler ve gruplar şöyle demeye başladı:
Cemaat 2007’den beri AKP’ye askeri ve bilumum uzantılarını temizlemek işinde ne yardımlar etti, ne kader birlikleri yaptı, ne simbiyotik ilişkiler kurdu. Karşılığında gördüğü muamele reva mıdır?
Bu minvalde sözler, tiratlar...
Ha demek ki neymiş... Bağımsız olması gereken yargı, polis bir siyasi ortaklığın siyasi emelleri çerçevesinde hareket etmiş. Ve, evet, Türkiye’yi hep birlikte istedikleri kıvama getirmişler. Ha bu kıvam bazısına göre iyidir, ehvendir, bilemem. Ama baştan itibaren bu davalarla ilgili dediğimiz şeyin tam bir sağlaması yapılmıştır: Mahkemede hukuk değil siyaset yapılmaktadır, sanıkların kimliğinden bağımsız olarak bu duruma itiraz edilmelidir. Aksi halde herkes ama herkes bir gün bir mahkemede kendisini siyaset yapılırken son derece savunmasız bulabilir. Dedik ve çıktı.
AKP, tepe tepe kullandığı cemaat araçlarını kontrol edemediğini, bu aşkın mahkemede bitebileceğini MİT Müsteşarı ifadeye çağrılınca anladı. O vakte kadar neredeydiniz ey AKP derler mi? Derler. En başta bunlar nasıl savcılar, bunlar nasıl polis fezlekeleri, bunlar ne biçim deliller deseydiniz, ilkesel olarak, iş oralara varır mıydı?
* * *
Ya cemaat? Bugün kendisine psikolojik ve siyasi bir harekât düzenlendiğini, kara propaganda yapıldığını, sansür uygulandığını söylüyor. Doğrudur, bence de öyle.
Peki, affedersiniz ama bu kara propagandalar, sansürler başkalarına yapılırken neredeydiniz ey cemaat? Ve, bizzat siz, o iddianamelerin kullanışlı kısımlarını, eğip bükerek, delilleri defalarca doğru olmayan şekillerde haber yaparak ne yapmıştınız? Biraz özeleştiri lütfen.
‘AK Parti’yi ve Gülen cemaatini yıpratma’ adlı bir suçun iddianamelere sokulduğu bir hukuk rejimindeyiz. Yıpratılmaması özgürlüğün şartı haline gelen bu iki siyasi oluşum, birlikte yaptıkları bu rejimi birbirlerine karşı kullanacak noktaya geldiler. Gülen cemaatini hükümeti devirme planları yapan bir örgüt gibi sunacak iddianame hazırlamak, yüzlerce kişinin hapiste olmasına neden olan KCK iddianamesinden daha az zahmetlidir. Çok net söylüyorum, tık diye bir gecede yazarlar. Devasa bir makineyi gayri hukuki, gayri nizami ve gayri insani olarak çalıştırıp Tazmanya canavarı gibi ortaya sürdüler. Şimdi neyi ne zaman ezeceği belli değil. Olay budur.
* * *
Şahsen ben de, birçok insan gibi, bu kaotik kavşağa çıkmamayı, bu konuya girmemeyi tercih ediyordum. Fakat “Yiyin birbirinizi” demek de ne ilkeye ne de hakikatli insaniyete sığar. O nedenle söylemeden edemeyeceğim: Dershanelerin mantığını beğen beğenme, demokratik bir ülkede kapatma gibi bir müdahale yapılamaz. Bugün cemaate yapılanlar ancak siyasi bir çökertme gayesiyle izah edilebilir. Aynı son 5-6 yıldır başka siyasi oluşumlara, zihniyetlere yapılanlar gibi. Buna itiraz etmek, her demokratın ilkesel duruşu olmalıdır.
|
