Cami önü siyaseti

27 Temmuz 2013 Cumartesi, 09:18

Güngör Mengi/VATAN

Açacağınız yer içkili bir yerse camiye belli bir uzaklıkta olması mecburiyeti vardır...

Siyasi polemikler de aynı tahdide tabi tutulmalı.

Cami önleri siyasi “dedim-dedi” kapışmalarına her hafta biraz daha fazla bulaşıyor.

Siyasetçilerimiz konuşkan.

Dün Cumhurbaşkanı Gül de Başbakan Erdoğan da TV’lerin öğleden sonra yayınladıkları haberlerin baş aktörleriydi.

İkisi de “Cuma çıkışı beyanatları”nı verdiler ve tabii yer seçimi yaparken cami önünü kullandılar.

Niçin böyle davranıyorlar?

İhtimal ki sözlerinin bu şekilde kutsandığına inanıyorlar.

Bir ihtimal de dini duyguların siyasi amaçlarla istismarından vazgeçememe alışkanlığı...

Başbakan “Cuma”dan sonra cami önünde Mısır’da olan biteni değerlendirirken Mursi cephesine tavsiyelerde bulundu.

Türkiye’de bizim halk da bir “demokratikleşme paketi” bekliyor.

Ama yüzde 10 seçim barajı uygulayan bir ülkede demokrasiden söz edilemez.

Dünyada benzeri bulunmayan yüzde 10’luk barajdan vazgeçmeyen bir parti de demokrat olduğuna kimseyi inandıramaz.

Geriye kalır istismar.

Dini ortamın etkisinden yararlanarak lâfı uzatır, halkın duymak istediği cevabı karambole getirmek istersiniz...

Başbakan bu konuda şu ifadeyi kullandı:

“Benim barajla ilgili kanaatim, düşüncem, partimizin kanaati, düşüncesi, bu konuda bellidir. Bu konuda bizim şu anda barajla ilgili herhangi bir oynama, tasarruf gündemimizde yoktur!”

Gördünüz mü; bazı günler 8-10 konuşmaya “bana mısın” demeyen Başbakan, sıra yüzde 10 barajını savunmaya gelince tekliyor, diyecek şey bulamıyor.

İnandıramadığı için camili siyasetten beklediğini alamıyor.

Yüzde 10 seçim barajı, Türkiye’ye özgü bir hukuk ve demokrasi ayıbıdır.

Bu gerçeği cami havası bile değiştiremez!

İki yara aldı

Askerlik mesleğinin en güçlü, fakat aynı zamanda en kırılgan değerleri “balyoz” yedi!

Temyiz duruşmasında 15 sanığın avukatı olan Mahir Işıkay, mahkemeye gidip, silâh arkadaşlarının masumiyetine tanıklık etmediği için dönemin Genelkurmay Başkanı Hilmi Özkök’ün büyük vebal altına girdiğini savundu.

Gerçekten ağır bir vebal doğmuştur.

Hilmi Özkök kendisinden beklenen liderliği göstererek mahkeme kapısına dayansa “tanıklık yapmak istiyorum” diye diretse belki “balyoz” bunu daha fazla hak eden komplocuların başına inecekti.

361 ailenin ahı adaleti uyarır, uyandırır mı acaba?

“Bir masum zarar göreceğine 100 suçlu sokağa salınsın!”

Öyleydi değil mi?