Yabancı gazetecilerden ‘anlayana’ insanlık dersi!

14 Mart 2012 Çarşamba, 07:38

Ruhat Mengi/VATAN

Türkiye resmen kargaşanın, üzüntünün, haksızlığın-hukuksuzluğun merkezi haline geldi, olaylara bakıyorsunuz hepsini yazmak, hepsini konuşmak gerekli ama buna ne gazete sayfaları yeterli, ne de ekranlar müsait.. Özellikle ekranlardan halkın gerçekleri öğrenmesi mümkün değil.. Oralarda kalabilen tek tük gerçek gazetecinin yapmaya çalıştığı “ilkeli ve dürüst gazetecilik” dışında hemen hepsi tek ses halinde gerçeklere başka kıyafetler giydirmekle meşgul..

ÇADIRDA YANAN İŞÇİLER

İstanbul Esenyurt’ta AVM inşaatında çalışan 11 işçinin yanarak ölmesi dayanılır bir acı değil.. Daha “yaşadıkları derme çatma, yoksul odasında yanarak ölen gencecik işçilere” üzüntümüz geçmeden benzerini ve bu kez “kasıtlı” denecek kadar acımasız şekilde plastik çadırlarda kalmaları sağlanarak ve bu nedenle yanarak öldüklerini duyuyoruz. Kara kışın ortasında o çadırlarda elektrikli ısıtıcılarla ısınmaya çalışıyorlar, üstelik çadırların tek kapısı var ve kaçıp kurtulmaları mümkün değil.. Böyle bir ilkellik sonucundaki felakete hep birlikte yanıyoruz ama elden ne gelir? Onları kim geri getirebilir?

Sorumlular cezalandırılacak ümidi var mı, hiç değilse “adalet yerini bulur” diyebiliyor muyuz, onu da diyemiyoruz. Van depremi sonrasında çadırda çıkan yangında kaybedilen bebeği hatırlıyorum şimdi, onun sorumlusu ceza aldı mı sanmıyorum.. Ve aynı tehlike hala çadırda kalanların hepsi için mevcut.

SİVAS OLAYINDA ZAMAN AŞIMI

Sivas’ta 33’ü aydın, yazar, sanatçı olmak üzere 37 kişinin ölümüyle sonuçlanan olayın zaman aşımına uğratılması bir başka felaket..Bu da “hukuk felaketi”.. Sanki bu kadar çok sayıda insanı yok eden bir insanlık suçunda “yapanlar kamu görevlisi değil, sivil oldukları için zaman aşımına uğradı” gibi anlamsız bir gerekçe olabilirmiş, bu “kabul edilebilir” bir neden sayılabilirmiş, dünyanın bir başka hukuk devletinde görülebilirmiş gibi davayı zaman aşımına uğratarak suçlular kurtarılıyor. Ki bu ülkede gaztecisinden milletvekiline kadar “suçu belli olmayan” ve kimseye zarar vermemiş yüzlerce insan iddialarla cezaevindedir.

Bu da yetmiyor, olayı protesto edenler polis tarafından kan revan içinde bırakılıyor.

Artık bunların yanında Meclis’te yaratılan “eğitim yasası” felaketine dokunacak hal mi kalır?

ŞENER VE ŞIK!

Hiç değilse sevinecek tek bir gelişme gördük, Ergenekon soruşturması kapsamında denerek tutuklanmış olan 4 gazeteci serbest bırakıldı. Öncelikle onlara içtenlikle ‘geçmiş olsun’ diyorum, umarım o zor günleri unutabilirler.. Ahmet Şık “Bu komployu kuran ve yürütenler de bir gün bu cezaevine girecekler” derken Nedim Şener de cezaevinde kendisini en çok üzen şeyi açıklamış. Diyor ki; “Betonun içine gömülüyorsunuz, gazetecilerin meslektaşları ise üzerlerine beton dökmeye devam ediyorlar. Kendinizi savunamıyorsunuz ve sürekli infaz yapılmaya çalışılıyor”..

Gerçeğin ta kendisinden söz etmiyor mu Nedim Şener? Daha onlara ve diğer tutuklu gazetecilere atfedilen “terör örgütü üyesi” suçunun delili filan ortaya konmadan onları “terörist” ilan eden, “içerde gazetecilikten tutuklu tek kişi yok, onlar terör, tecavüz, banka soygunculuğu gibi suçlardan içerde” diyen ve diğer ülkeleri bile buna iknaya çalışan siyasetçilere destek olsun diye kendi meslektaşları TV’lerden, gazete köşelerinden dolmuş çığırtkanları gibi, isteri hastaları gibi bas bas bağırarak ve benzer şeyleri tekrarlayarak yargısız infaz yapmadılar mı? Bugün hala devam etmekte değiller mi?

IPI ASLANLAR GİBİ..

Onlar bunu yaparken dünyanın her ülkesinden gazeteciler, uluslar arası basın kuruluşu IPI öncülüğünde “tutuklu Türk gazetecilerin serbest bırakılması, basın özgürlüğüne saygı gösterilmesi” için imza kampanyaları başlatmışlardı. Türkiye’de duruşmalara az sayıda gazeteci katılırken, onlar binlerce kilometre öteden gelip duruşmaları dikkatle izlediler ve yazdılar. Avrupa Parlamentosu milletvekilleri de aynı şekilde..

Ve 4 gazetecinin serbest bırakılmasından sonra IPI Direktörü Alison Mc Kenzie yaptığı açıklamada “Türkiye’de hala hapiste çok gazeteci var, onlar da özgür olmalı. Türkiye’de dünyanın her ülkesinden çok gazeteci hapiste, hepsi mi terörist” dedi. Haydi şimdi dolmuş çığırtkanları TV’lere çıkıp bu sözü ve şu soruyu tartışsınlar; hepsi mi terörist, hangileri tecavüzcü, hangileri banka soyduğu için orada tutuluyor? Her şeyi hakimden, savcıdan, mahkeme kararlarından önce ve daha iyi (!) bildiklerine göre “halkı aldatırken” bunları da açıklamak zorundalar!

TUTUKSUZ YARGILAMA!

Başbakan Erdoğan, gazetecilerin serbest bırakılması ile ilgili soruya “Hayırlı olsun, tutuksuz yargılamaları zaten devam edecek” cevabını verdi. “Ben bu davanın savcısıyım” dediği için sormak isterim, madem ki tutuksuz yargılama mümkündür, diğerleri, örneğin diğer gazeteciler neden tutuksuz yargılanmıyor, onlar neden içerde?

Bu insanlara “Evlatlarının elinden tutup okula götürme”yi en büyük hayalleri yapacak bir ceza “suçlu oldukları yıllardır ortaya çıkarılamadığına göre” neden veriliyor? Bir gün bile olsa haksız yere özgürlüklerin gaspedilmesinden büyük hukuksuzluk olabilir mi?

İnsanın kendi ülkesinde adaleti araması, hangi köşeye, hangi olaya baksa sorumsuzluk, yalan, iftira ve hukuksuzluk görmesi çok acı, çok!