Cüneyt Arcayürek, İnan Kıraç’ı niye faş etti?..

04 Haziran 2011 Cumartesi, 06:35

Reha Muhtar/Vatan

Burnu çok iyi haber kokusu alan bir gazeteci Cüneyt Arcayürek...

Benim 30 yıl önce Milliyet Ankara bürosunda haber müdürlüğümü yaptığında, ünlü Johnson Mektubu haberini, “Ordu Uyarı Mektubu Verdi” manşetini çoktan Hürriyet’in manşetlerinde yayınlamış çok ünlü bir gazeteciydi...

Anı kitaplarını didik didik karıştırmış, kendisine de kaç kere sorup öğrenmeye çalışmıştım “İsmet İnönüne’ye verilen Johnson Mektubu” haberini kimden aldığını...

Ser verip sır vermeyen, haber kaynağını sonuna kadar koruyan, usta bir “muhabir-gazeteciydi” Cüneyt Arcayürek...


***


Geçen hafta çok yadırgadım yazısı okurken... tanıdığım Cüneyt Arcayürek gibi değildi...

Cumhuriyet gazetesindeki köşesinde önce “Ünlü bir işadamının nesine isterseniz varım” diyerek ‘CHP’nin seçimlerden birinci parti çıkacağına’ dair kendileriyle iddiaya girdiğini söyledi...

Ertesi günü yazıyı okurken gözlerim faltaşı gibi açıldı...

Cüneyt Arcayürek CHP’nin birinci parti çıkacağı konusunda iddiaya giren bu ünlü işadamının kimliğini açıklıyordu:

“İnan Kıraç, CHP birinci çıkmazsa ne isterseniz veririm...” demişti...


***


En CHP yanlısı anketlerin bile AKP’yi yüzde 38’in üzerinde gösterdiği bir dönemde, Türkiye’nin sayılı işadamlarından biri, Vehbi Koç’un damadı İnan Kıraç, “CHP birinci çıkmazsa ne isterseniz veririm...” diyecek kadar iddialı konuşuyordu ve bunu da Cüneyt Arcayürek kamuoyuna faş ediyordu...

Aklıma ilk şu soru geldi...

Arcayürek gibi bir gazeteci, iki günlük muhabir değildi, 50-55 yıllık en büyük haberlere imza atmış bir gazeteciydi...

İnan Kıraç’a sormadan İnan Kıraç’ın adını vermiş olabilir miydi?..

Hayır olamazdı...

Peki İnan Kıraç niye böyle bir “binde bir tahminle” kamuoyunun gündemine gelsin ve iktidarın tüm şimşeklerini üstüne çeksindi ki?..

Anlaşılmayan bir durum vardı...


***


CHP’yi yeniden dizayn etme iddialarıyla birlikte adı sıkça gündeme gelince, Tayyip Erdoğan “Bir işadamının girmemesi gereken riskler bunlar” diye İnan Kıraç’ı işaret etti...

İnan Kıraç’ın CHP’li olması, CHP’nin iktidara gelmesini arzu etmesi elbette sorun değildi...

Ancak CHP içinde genel sekreter ve yardımcılarının görevden alınması için Deniz Baykal’la görüştüğü haberleri, Kılıçdaroğlu‘nun arkasındaki kişi olduğu iddiaları ve son olarak “Bir yerlerden duydum... CHP birinci parti çıkacak” sözleri, iktidarın tüm şimşeklerini üstüne çekmesi için yeterliydi...

İşin ilginç yanı, bunları köşesinde faş ederek, İnan Kıraç’ı kurtlar sofrasına atan Cüneyt Arcayürek’in bu durumu bilmemesi düşünülemezdi...


***


Öyleyse ne oluyordu?..

Cüneyt Arcayürek, İnan Kıraç’ın adını niyşe faş ediyordu?..

Kıraç mı böyle istemişti...

Tayyip Erdoğan’ın, Kıraç‘ı hedef alan sözlerinden sonra, İnan Bey’in açıklamaları bir fikir veriyordu aslında...

İnan Kıraç, Cüneyt Arcayürek’in konuşmanın sonuna tanık olduğunu söylüyor, Emre Kongar’la yapılan bir sohbetin en sonunda, kimselerden öğrenmeden bir sohbet esnasında bu sözleri söylediğini ima ediyordu...

Muhtemelen bir dost sohbetinin, biraz da wishfull thinking (Olmasını arzu ettiğini söyleme) yoluyla, geyik muhabbeti gibi görünüyordu Kıraç’ın söyledikleri...

Dost muhabettinin biraz geyik kokan havasını, Cüneyt Arcayürek gibi kül yutmaz bir muhalif gazetecinin İnan Kıraç’ın adını vererek faş etmesinin nedeni, bir türlü anlaşılmadı...

İnan Kıraç Galatasaray’dan başlayarak derin bir saldırının hedefi bugünlerde...

Kıraç’ın zamanında günün muktedirlerine karşı hangi gazetecileri nasıl koruduğunu biliyorum ben...

Herkes sessiz ve herkes İnan Kıraç’ı hedefe koymak için, inanılmaz bir uğraş içinde...

Kim bilir ne kadar da yalnız hissediyordur İnan Kıraç bugünlerde kendisini?..


*****


AYŞENUR ASLAN’A ÇOK ÖNEMLİ NOTUM...

Fethullah Gülen kasetleriyle ilgili dünkü yazımda “neyi niye kullanmadığımı” çok açık yazdım sanırım...

Bence yazı hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak ölçüde net...

Yine de sevgili Ayşenur Aslan’ın bazı anlamadığı noktalar olmuş sanırım...

Ona; onu kırmadan şöyle söyleyebilirim...

Haberlerin haber olarak sansasyonel değerini önemsedik...

Ne var ki, “psikolojik savaşın bir parçası olmamaya çok gayret ettik...”

Canlı yayında rüşveti belgeleyecek ve yayınlayacak kadar cesur ve araştırmacı gazetecilik yaptık...

Fakat insanları itibarsızlaştırma gayretine girmemeye çok uğraştık...

Yine Ayşenur‘u kırmadan son bir noktayı söylemeliyim ki;

Habercilikte kırılma anları “psikolojik savaşın bir parçası olmak, insanların itibarsızlaştırılmasına yönelik yayın yapmak” biçiminde olduğu gibi...

Bağlı bulunduğun medya gruplarının ticari çıkarları için haber yapmak ve rakip patronlara saldırmak şeklinde de olabilir...

Ne mutlu SHOW’daki ve STAR’daki tecrübelerimize ki...Medyada bu türden bir ticari tetikçilik de yapmadık...

Haberciliğin bu üç kırılma noktasını, sevgili Ayşenur‘u kırmadan aktarabildiysem ne mutlu bana!..

Amacım onu kırmak değil, tarihe doğru kayıt düşmek...

Yoksa gerisi...

Dostlar sağolsun...


*****


ECONOMIST: “DEMOKRASİ İÇİN CHP’YE OY VERİN...”

Tayyip Erdoğan dünkü konuşmasında dünyaca ünlü Economist dergisine çok sinirlendi...

“Hele şunlara bakın... Uluslararası çeteler neler yapıyorlar?..” demeye getirdi...

Dergi dünkü başyazısında “Meclis’in 3’te 2’sini AKP’nin alıp, anayasayı tek başına değiştirecek çoğunluğa sahip olmasını” Türkiye demokrasisi açısından zararlı görüyor...

“Meclis’te AKP üçte iki çoğunluk sağlamasın diye Türkiye’deki seçmeni CHP’ye oy vermeye çağırıyor...”


***


Tayyip Erdoğan “Böyle gazetecilik olur mu?.. Kime oy vereceğini dikte ettiren seçim analizi olur mu” diyor...

Doğru olmaz...

Ancak aynı Economist dergisi 2007 yılında da “Demokrasi için AKP’ye oy verin” çağrısı yapıyordu Türkiye’deki seçmene...

Bugünkü yanlışsa, o günkü de yanlıştı...

Fakat esasen mesele o değil...

Tayyip Erdoğan, Econonist’e kızacağı yerde, Economist‘teki tavır değişikliğinin nedenlerini araştırmalı bence...


***


2007 yılında Economist “Demokrasi için AKP’ye oy verin” derken, Tayyip Erdoğan henüz İsrail Cumhurbaşkanı Şimon Peres’e Davos’ta “One munite” dememişti...

2007 yılında Economist dergisi “Demokrasi için AKP’ye oy verin” derken, Mavi Marmara gemisi de Ortadoğu’yu altüst eden sivillerin öldüğü bir çatışmaya doğru İsrail’e gitmek üzere denize açılmamıştı...

2007’den bu yana arada hiç de gözardı edilmemesi gereken bu önemli gelişmeler oldu...

Eh...

İsrail dediğiniz ülke, Papua Yeni Gine değil...

Dünyadaki Musevi lobisi de Papua Yeni Gine’deki Mikronezyalı veya Malenazyalılar’a benzemiyor...

Her “one minute”ün bir bedeli olduğunu sanırım Tayyip Erdoğan iyi bilmekte ki Kemal Kılıçdaroğlu’na şöyle diyor:

“Bunların tek bildiği Tel Aviv’e selam çakmak...”