Arınç’ın üslubu, CHP’nin demokrasi paketi!

31 Mayıs 2011 Salı, 07:00

Hasan Cemal /Milliyet

Bülent Arınç’ın internet yasakları konusunda Ümit Boyner’le ilgili çıkışı için aklıma gelen ilk sözcük:
Ayıp!
Gerçekten öyle.
Ama yalnız ayıp değil, aynı zamanda demokrasi ve özgürlükler açısından da kusurlu.
Lafı uzatmak yersiz.
TÜSİAD Başkanı Boyner’in Başbakan Yardımcısı Arınç’a yanıtındaki şu sözlerin altını çiziyorum:
“Siyasetin üslubu düşüyor.”
“Ekonomik başarı heyecanlandırmıyor. Paralar gelsin özgürlükler kısıtlansın, paralar gelsin gazeteciler hapis yatsın, töre cinayetleri devam etsin.”
“Sayın Arınç’ın beni ve çocuklarımı gündeme getirerek elde etmek istediği siyasal rantı ayıplıyorum. Kendisinin özgürlük, demokrasi ve sivil toplum konusunda daha ileri bir anlayışa ihtiyacı olduğunu düşünüyorum.”
Boyner böyle diyor, haklı.
Demokrasi ve özgürlükler açısından, Tayyip Erdoğan dahil Ak Parti’nin önde gelen sözcülerinde hem üslup hem muhteva ciddi düşüşler kaydediyor bu seçim döneminde...
Buna karşılık CHP tarafında bazı olumlu gelişmeler var. Bu açıdan Kemal Kılıçdaroğlu’nun geçen pazar günü açıkladığı demokrasi paketi umut verici bir sinyaldir.
Bir değişim işaretidir.
Eğer bu ‘demokrasi paketi’ne sahip çıkılırsa, paketteki vaatler bütünü geliştirilir ve ‘parti içi eğitim’in temeli yapılırsa, yeni CHP’nin kapısı açılabilir.
Böyle bir gelişme, yani yeni CHP’nin siyaset sahnesine çıkması, aynı zamanda bu ülkede demokrasi ve hukuk devletinin de önünü açar.
Bir başka deyişle:
Türkiye’nin demokratikleşmesi daha az zahmetli hale gelir.
Baykal’ın CHP’si döneminde böyle değildi. Baykal, bırakın sosyal demokrasiyi, demokrasiden de elini eteğini çekmişti.
Askeri muhtıralara selam çakan, askerin siyasete karışmasına sessiz kalmak bir yana, bunu kışkırtan bir parti haline gelmişti CHP.
Proje değil, laf üretmişti.
Çözüm değil, sorun üretmiş ya da daha doğru deyişle, sürekli olarak çözümlere değil, sorunlara taraf olmuştu.
Pozitif değil, negatif hava basmayı siyaset üslubu sanmıştı Baykal’ın CHP’si.
Baykal aynı zamanda partisini, “Laiklik elden gidiyor!” çıkmazına sokmuştu. Bu tutumu, toplumun din konusunda duyarlı kesimleriyle CHP’nin birbirinden uzaklaşmasına neden olmuştu.
Lafı uzatmak gerekmiyor.
Baykal’ın politika anlayışı -ya da Baykalizm- yüzünden CHP yıllar boyu seçim kaybetti.
Demokrasilerde muhalefette olup da bu kadar üst üste seçim kaybeden, üstelik sosyal demokrat iddialı bir ikinci parti bulmak imkânsızdır.
Eski CHP böyleydi.
Şimdi Kemal Kılıçdaroğlu’yla kendini yenilemeye çalışan bir CHP var sahnede. Demokrasi Paketi böyle bir çabanın ürünü.
Kaç darbeye dayanak olmuş İç Hizmet Yasası’nın 35’inci maddesini kaldırmak isteyen...
Askeri Yüksek İdare Mahkemesi düzenine son diyen...
Genelkurmay başkanlarının TBMM’de Milli Savunma Komisyonu’nda milletvekillerinin sorularına muhatap kılınmasını öngören...
Genelkurmay Başkanı Savunma Bakanlığı’na bağlansın diyen...
Seçimlerde yüzde 10 barajı yüzde 5 olsun diyen...
Medya patronlarının kamu ihalelerine girmesine karşı çıkan...
Sadece askeri değil, sivil otoritenin de demokrasi ve hukuk kurallarıyla kendini bağlamasının yolunu gösteren...
Kültürel kimliğe ve çeşitliliğe saygı diyen...
27 Nisan Muhtırası’nın hukuk kanalıyla soruşturulmasını isteyen...
Sosyal refah devletiyle demokrasinin temelini, altyapısını güçlendirmekten yana olan...
Özel yetkili ağır ceza mahkemelerinin kaldırılması talebini gündeme getiren...
Özel hayata müdahale konusunda yeni düzenlemeler öngören...
Bütün bunların yanında durabilen, parti içi eğitimle de böyle bir parti tabanı yaratabilen bir CHP, hem kendini yenilemiş olur, hem de daha demokratik bir Türkiye’nin yolunun açılmasını kolaylaştırır.
Haydi hayırlısı.