Kılıçdaroğlu’na fırsat verilmelidir. CHP’nin sorunları

18 Haziran 2011 Cumartesi, 09:01

CHP başarılı mı, bunu söylemek zor. Ama Kılıçdaroğlu, uzun yıllar içinde hantallaşan ağır CHP kamyonunu ancak bu kadar hareket ettirebilirdi.
Parti içinde Kılıçdaroğlu’na karşı kavga başlatanlar, kendi yönetimlerinde CHP’nin bütün illerde ve büyük ilçelerde miting yapabildiği, genel başkanın bir günde dört mitinge yetiştiği bir seçim örneği gösterebilirler mi?!
CHP’nin son otuz beş yılında yüzde 26’yı görebildiği tek seçim var mı?
En az otuz beş yıllık bu tablo, CHP’de yapı ve zihniyet sorunları olduğunu göstermiyor mu?
Ben ne zaman bunu yazsam CHP’li okurlarım seksen yıllık CHP sözlüğündeki bildik suçlamalarla bana tepki gösterirler; Türkiye seksen yılda değişmemiş gibi...

CHP niye böyle?
Şimdi CHP’li okurlarıma kendi gözlemlerimi değil, Sedat Ergin gibi “CHP karşıtı” denilemeyecek dikkatli bir gözlemcinin yazdıklarından bahsedeceğim.
Özeti şu: Kılıçdaroğlu seçimlerde Erdoğan kadar çalıştı, fakat Erdoğan’ın kurmay heyeti çok güçlüydü, her konuda ona anında enformasyon iletiyorlardı. Erdoğan kamuoyunun ve gideceği ilin nabzını çok iyi tutuyordu. Kılıçdaroğlu’nun ise sadece üç kişilik bir yardımcı ekibi vardı; ona yeterli enformasyonu veremiyorlardı.
AK Partililer kampanya organizasyonunu çok iyi biliyorlardı. CHP örgütü ise amatör kalıyordu, CHP’nin çalışmalarında “bir şeyler hep aksıyor”du. (Hürriyet, 16 Haziran)
Otuz beş yıldır böyle... Hatta Atatürk de 1930’daki Anadolu gezisinde CHP teşkilatını durgun, ama Serbest Fırka ile Türk Ocakları’nın tabanını son derece canlı bulmuştu.
Uğur Mumcu, Orhan Veli’nin şiirini sık sık hatırlatırdı: Sol elim / Acemi elim / Zavallı elim!
Sorunun çözümü de bu noktada aranmalı: CHP niye böyle, nasıl silkinir?

Değişim zaman gerektirir
Piyasa ekonomisi insanlarda iş organizasyonu, pazarlama, işletmecilik, bilgi teknolojilerini kullanma gibi yetenekleri geliştirir; bunlara müsait bir zihniyet yaratır. Bizde merkez sağ partilerin teknolojiyi daima daha iyi kullanmaları, kampanyaları daha iyi organize etmeleri bu kültür sayesindedir. Toplumla iç içe olmak da iletişim ve duygudaşlık kurma yeteneklerini geliştirir.
Sol bir parti bu yetenekleri hangi toplumsal kesimlerden alabilir? KOBİ’lerin, çiftçilerin, esnafın, çalışanların partisi olmaya çalışarak! Ama bu laiklik kavgasıyla yapılamazdı! Yapamadılar da zaten.
Bunun yolu bürokratik “eski CHP”nin, sosyal demokrat “yeni CHP”ye dönüşmesidir.
O kadar kolay da değil, yeterli zaman da olmadı.
Kılıçdaroğlu ve arkadaşları CHP’nin adeta kireçlenmiş mafsallarını biraz hareketlendirdiler.
Ecevit’in “Ortanın solu” hareketinde gördüğümüz teori ve tecrübe birikimi de yoktu.
Bunlar zaman gerektirir.
CHP’nin sosyal demokrat bir partiye dönüşmesi ve demokrasimizin batıda olduğu gibi merkez sağ ve merkez sol ana ekseninde dengeye kavuşması bütün Türkiye’nin yararına olacaktır.
Yeni anayasa yapımına ve Kürt meselesinin çözümüne CHP’nin aktif olarak katılması hem demokrasinin hem vatanseverliğin gereğidir.
Böyle bir dönemde CHP’nin iç kavgalara boğulmasının vebali ağır olur.
Bırakın, Kılıçdaroğlu ve arkadaşları, ilk adımlarını atabildikleri yeni yolda partilerini geliştirsinler; sonunda başarısız olurlarsa kavganızı o zaman yapın!

Kaynak : Taha Akyol /milliyet