İzmir darbesi...

08 Mayıs 2011 Pazar, 07:59

Melih Aşık/Milliyet

İzmir Anakent Belediyesi’ne yönelik soruşturma aynen Ergenekon’daki sistemle yürütülüyor... Basit anlatımıyla...
Kanıtlar üzerine kısıtlama kararı konuluyor.
Avukatlar, kanıtları göremedikleri için müvekkillerini yargıç önünde savunamıyor.
Şüpheliler ne ile suçlandıklarını bilemiyor...
Bu yüzden onlar da kendilerini savunmakta zorluk çekiyor.
Böylece tutuklanıp hapse atılmaları fevkalade kolaylaşıyor...
Belediyeyi savunan “Gönüllü Avukatlar Koordinasyon Kurulu” sözcüsü Cihan Türsen, kanıtlara kısıtlama kararı koyan yargıçla tutuklama kararını veren yargıcın aynı kişi olmasına dikkati çekiyor... Türsen ekliyor:
“Kanıtları biz göremiyoruz ama bunlar savcılık ve emniyetten yandaş medyaya sızdırılıyor. Biz iddiaları ancak oradan öğrenebiliyoruz...”
Tabii bu arada şüpheliler kamuoyu önünde çoktan suçlu duruma düşürülmüş oluyor.
Ne masumiyet karinesi, ne soruşturmanın gizliliği, ne adil yargılama..
Hukukun bütün ilkelere çiğneniyor. İktidar bu konuda en küçük rahatsızlık belirtmiyor. Çünkü tezgâh açık ki iktidar tarafından düzenleniyor.
Amaç hukuku kullanarak İzmir’de başarılı bir belediyeyi karalamak... Rakibi bu yoldan vurarak birkaç oy fazla koparmak...
* * *
Bu arada İzmirli avukatları kutlayalım... 200 avukat belediyeyi savunmak için derhal bir araya gelerek “Gönüllü Avukatlar Grubu” oluşturmuşlar. Aynı sistem tutuklu TSK mensuplarını savunmak için önerilmişti. Emekli askeri yargıç ve savcılar bir grup oluşturarak hukuksuzluğa uğrayan silah arkadaşlarını hem mahkemelerde hem ekranlarda savunabilirlerdi... Pek yankısı olmadı...



Ankara metrosu için devir teslim töreni yapılacakmış.
Boşuna sevinmeyin! Metro hizmete girmiyor!
Melih Gökçek 17 yıldır bitiremediği için Ulaştırma Bakanlığı’na devrediliyor.
Gülhan Elmas



Tayyip Erdoğan, halka, “meydanı teröriste bırakmayın” demiş.
Tamam ama siz de halkı teröristle başbaşa bırakmayın!
F. Fidan



İlle de sansür...
Aziz Nesin, Rıfat Ilgaz, Sabahattin Ali’nin birlikte çıkardığı Markopaşa dergisinde 1949 yılında “Sansür istiyoruz” başlıklı şu küçük yazı yayımlanmış:
“Sayın Başbakan:
Bu sayısıyla 17 sayı çıkabilen Markopaşa’nın yedi sayısı toplatılmış bulunuyor. Başdan gazetesinin de üç sayısı toplatıldı. Bir de Azizname isimli kitabımız toplatıldı. Öyle görüyoruz ki Türkiye’de ‘var’ diye iddia edilen basın hürriyeti, tamamile bir tuzaktan ibarettir. Biz devri saltanatın sansürüne çoktan razı olduk. Biz sansür istiyoruz, sansür... Anladınız mı efendim? Mahkemelerde sürünmek, sorgu suallerle üzülmek, hapislerde çürümek istemiyoruz.
Türkiye’de demokrasi olduğunu dünyaya isbat için göstermelik bir basın hürriyeti değil, sansür istiyoruz...”
Yerinde bir istek! Gazeteci ve yazarların yazıları yayından önce devlet memurlarınca denetlense kimsenin başı belaya girmez! Hapiste de bu kadar çok gazeteci olmazdı!..
NOT: Ustamız Rıfat Ilgaz’ın 100. yaşgününü saygıyla kutluyoruz...



YÖK dolapları...
YÖK 14 üniversitede yapılan rektör seçimini değerlendirirken, 11 üniversitede sonuçları hiçe saymış. İkinci veya üçüncüleri birinci sıraya yükseltmiş. Türbana özgürlük bildirisine imza atanlar üst sıralara alınmışlar. Bilim dünyasında başarı ölçüsüne bakın; türban bildirisine imza atmak...
Ahmet Necdet Sezer de sıralamayı değiştirirdi.. Ancak o cumhuriyetçi, laik, bilimsel yeterliği olan adayları ön plana çıkarırdı. Bunlar türbancıları... Atadıkları son türbancı ÖSYM Başkanı Prof. Ali Demir idi... Evet türban bildirisinde imzası var.. Cumhurbaşkanı ve Başbakan kefili... Ama tek başına ülkenin sınav sistemini çökertti... Ne başarı!




Yavuz Selim...
Sağlık Bakanlığı’ndaki Osmanlı seferberliğini haber vermiş, Anadolu yakasında bir hastaneye Fatih Sultan Mehmet, Avrupa yakasındaki bir diğerine Kanuni Sultan Süleyman adını verdiğini yazmıştık...
Okurumuz diyor ki:
- Padişahların adını doğru dürüst bilseler içim yanmaz... Kartal’daki eski SSK hastanesine de “Kartal Yavuz Selim Devlet Hastanesi” adını koydular... Oysa Yavuz Selim diye biri yok. Yavuz Sultan Selim var...



O benim annem...
Anneler gününde tüm annelerin ellerinden öpüyoruz... Özellikle eşi veya çocukları anlaşılmaz kararlarla hapiste olan, suçsuzluğuna inandıkları yakınlarının yolunu gözleyen dertli anneleri...
Kazım Çiloğlu’nun şiirini tüm annelere armağan ediyoruz...
Benim babam asgari ücretli
Annem..
Ne doktor
Ne mühendis
Ne öğretmen
Ne kuaför
Ne dondurmacı
Ne iktisatçı
Amaaa..!
Ayda altı yüz elli lira ile
Hem kiramızı öder
Hem bizi doyurur
Hem bizi okutur
Hem bizi giydirir
Hem bizi ısıtır
Hem de aydınlatır.
Üstelik ağzı var, dili yok!
Söyle bakalım akıllım?
Dünyada böyle bir anne var mı?