Cumhurbaşkanı, hükümetin suça bulaşmasını istiyor

17 Eylül 2014 Çarşamba, 09:34

Mehmet Kamış/ZAMAN

Yöneticiler devleti yönetirken eylemleriyle ilgili iki türlü sorumluluk taşırlar. Bunlardan birincisi siyasi sorumluluktur ve karşılığını sandıkta bulurlar.

Yani hükümet eğitimde okulları büyük oranda imam-hatiplere dönüştürür, toplum da bu icraatı desteklerse onu yeniden seçer, desteklemezse başka bir partiye oy verir. Ya da ilacı SGK hastanelerinden değil de eczaneler üzerinden hastalara verir, bunun ekonomik ve sosyal karşılığını yine sandıkta görür. Bunlar tamamen siyasi arenada karşılık bulacak politik kararlardır. Ancak yasalarda ya da anayasada suç olduğu açıkça belirtilen bir konunun aleyhine davranırsanız, yani kriminale bulaşırsanız sizin muhatabınız mahkemeler olur. Mesela bir siyasetçinin ya da devlet memurunun rüşvet alması bütün yasal düzenlemelere göre kesinlikle suçtur. Tespit edildiği takdirde gideceği yer mahkemedir. Siyasetçinin ‘beni sandık seçti ancak o yargılar’ gibi bir mazereti olamaz. Bugün söylenenlerin gerçekte hiçbir kıymeti yoktur. Siyasi konjonktür bugün yargılanmaları tıkıyor olsa da hukuk devletinde kriminal işlerden kurtulmak mümkün değildir. Adalet biraz gecikmeli de olsa suç işleyenleri mutlaka bulur.

Bunun gibi bankacılık kanunlarında neyin suç, neyin ceza gerektirici bir eylem olduğu çok açık bir dille yazar. Mesela Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulu Kanunu’nda der ki, hiçbir organ, makam, merci veya kişi kurumun kararlarını etkilemek amacıyla emir ve talimat veremez. Yani burada başbakan, Bakanlar Kurulu veya cumhurbaşkanını istisna tutmamıştır. Hiçbir kimse, hiçbir makam, kurumun kararlarını etkilemek amacıyla emir ve talimat veremez, sözü öylesine açık ve sarihtir ki hiç kimseye, hiçbir siyasi konjonktüre bunu ihlal etme imkânı tanımaz.

Nitekim Mustafa Süzer’e ait Kentbank’a 2001 yılında mali bünyesindeki zayıflık iddiasıyla el konulmasına hukuk ‘dur’ demiş, sahibine bankasını iade etmiştir. Bankaya el konulmasından sonra Mustafa Süzer, Danıştay’da iptal davası açmış, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu, 11 Aralık 2003 tarihinde el koymanın haksız olduğuna ve bankanın iadesine karar vermişti. BDDK bu karara rağmen ne bankayı Süzer’e iade etti ne de yeniden bankacılık lisansı verdi. Meseleyi AİHM’ye taşıyan Süzer, buradaki davayı da kazandı ve BDDK aleyhine 4 milyar dolarlık tazminat davası açtı. Daha sonra dört bakan ve ilgili bakanların uzun görüşmeler yapmasından sonra mesele çözüldü ve tazminattan vazgeçmek kaydıyla Kentbank, Mustafa Süzer’e geri verildi.

Bugün hükümetin onca uğraşmasına rağmen malî durumu ve rasyosu en iyi bankalardan biri olan Bank Asya, siyasi hesaplar yüzünden açık bir kanun maddesi ihlal edilerek batırılmak isteniyor. Kanunlarda çok açık biçimde suç olmasına rağmen Cumhurbaşkanı, BDDK’yı tehdit ediyor ve etki altına almak istiyor. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Bank Asya konusunda hükümete de bu baskıyı yapıyor, hükümetin açıkça suç işlemesini istiyor.

Peki; Cumhurbaşkanı bunu niye yapıyor? Bu soruya verilecek cevap belli ancak Cumhurbaşkanı’nın sanki bir hesabı daha var. Şöyle ki, şimdiki Başbakan Ahmet Davutoğlu ve ekonomiden sorumlu isimlere, siyasi kararlarında birçok eleştiri getirilse de kanunen suç sayılacak konularda herhangi bir suçlamada bulunulmuyor. Yani gerek yolsuzluk ve rüşvet soruşturmasında, gerekse siyasi kulislerde isimleri hiçbir iddiayla anılmıyor. İcraatlarında Türkiye Cumhuriyeti kanunlarıyla muhatap olacak işler yapmıyorlar. Cumhurbaşkanı, Bank Asya konusunda baskı yaparak hükümeti açıkça suç olan bir eylemi gerçekleştirmeye zorluyor. Bir cumhurbaşkanı, hükümetin bir suçu açıkça işlemesini niye ister ki?

Bunu sadece siyasi hesaplarla açıklayabilir misiniz? Yoksa suçluları cansiperane savunsunlar diye suça mı bulaşmaları gerekiyor?