Özel ordu

22 Temmuz 2014 Salı, 09:33

Murat Belge/TARAF

Yakın tarih içinde iki siyasî önder Cumhurbaşkanlığı makamına tırmandı: Turgut Özal ve Süleyman Demirel. Bunun sonucunda ANAP ve DYP siyasetten silindi. Şimdi Tayyip Erdoğan o tepeye tırmanmaya hazırlanıyor...

Bu ihtimali dile getiren oldu. Ve Tayyip Erdoğan’dan azar işiterek sesini kesti. Erdoğan’ın iddiası AKP’nin ANAP ya da DYP ile kıyaslanamayacak bir parti olması.

Bunda doğru payı var. Koşullar da Erdoğan’a hak verdirecek şekilde farklı. Öte yandan Erdoğan Cumhurbaşkanı olduğunda, Özal ya da Demirel gibi davranmayacak; bu da belli.

Daha önce böyle şeyler yaşamadığımız için Tayyip Erdoğan’ın Cumhurbaşkanı olması durumunda onunla hükümet ve başbakan arasındaki ilişkilerin nasıl biçimleneceğini düşünürken yararlanacağımız örnekler yok. Zaten tamamen keyfî bir dönem yaşıyoruz: Tayyip Erdoğan yapıyor, oluyor. Onun için bu durum gerçekleşirse orada da öyle olacaktır.

Ama bu “Ben yaptım oldu” düzenini sürekli kılmak için Tayyip Erdoğan’a bir sağlam zemin gerek. Sözgelişi, partisinin sabrını taşırdı... Onu böyle bir durumda da destekleyecek bir varlık olmalı. Olmalı ki, partiden gelecek muhalefeti de daha başından durdurabilsin.

Bu varlık, adı nasıl konulursa konulsun (hiç konmayabilir de), “devrim muhafızı” diye bildiğimiz veya “vigilante” denilen türden bir yarı- resmî ya da hiç resmîleşmeyen destek grubu olabilir.

Hafta sonu yazılarımda bunu anlatmaya çalışıyordum. Türkiye gibi bir ülkede, bu tip insanları bulmak, toplamak ve kullanmak çok kolay bir şey: kendi konumundan mutlu olmayan, bunun kabahatlisi olarak başkalarını gören, dolayısıyla (genellikle soyut) birilerine düşmanlık besleyen yığınla insan yaşıyor. Şiddet hayatlarında önemli bir yer tutuyor. “Koyver gidelim...” Evet, büyük bir zevkle ve coşkuyla giderler.

Bu insanlar Erdoğan için bir “iktidar tabanı” (“power base”) oluşturabilirler.

Böyle bir plan olduğunu düşünmüyorum. Zaten Tayyip Erdoğan’ın pek çok konuda bir plana göre davranmaktan çok içgüdüsel reflekslerle varolan somut duruma tepki gösterdiğini sanıyorum. Gezi direnişinin ortaya çıkışında, “içinden gelen” sese göre davrandığı izlenimini veriyordu. Yolsuzluk iddiaları --kayıtları, kanıtları-- ortaya çıkalı, bu bir “izlenim verme”nin ötesine geçti. Müthiş bir “varkalma” mücadelesi içinde, kıra döke, yıka yaka, gidiyor. Tam bir “Durursak düşeriz” psikozu içinde. Düşmemek üzere her şeyi yapmaya hazır olduğu da anlaşılıyor.

“Tayyip Erdoğan Muhafızları” diye bir ordu kurma imkânı bulursa, kaçırmak istemeyecektir.