Boykot, kırmızı halıya gül sermektir

14 Temmuz 2014 Pazartesi, 07:40

HASAN BÖĞÜN/ Aydınlık

Bilebildiğimiz kadarıyla şimdiye kadar cumhurbaşkanlığı seçimini boykot edeceğini açıkça ilan eden bir parti veye kitle örgütü çıkmadı. ÖDP'in bildirisinde seçimin \'gayrı meşru\' olarak görülmesi kafa karıştırmış olmalı ki, partinin Genel Başkanı Alper Taş, twitterde ÖDP'nin boykot çağrısı yapmadığını açıklamak zorunda kaldı. Taş, 10 Ağustos'ta Selahattin Demirtaş'a oy vereceğini bildirdi.

Taş'ın Demirtaş'a oy vereceğini açıklaması ile bildiride yer alan \'ÖDP, Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde katile, hırsıza, diktatöre, yalancıya oy vermeme çağrısı ile tüm gücüyle Erdoğan ve AKP'ye karşı mücadele edecektir\' ifadesini yanyana getiriniz; ortaya bir çorba çıkıyor. Sanki seçimden sonra Tayyip Erdoğan'ın hız vereceği Türkiye'yi bölme planlarında, çıkacağı Irak ve Suriye'yi bölme seferlerinde müttefiki Demirtaş değildir. Sonuç, içine sindiren ÖDP'li gider Demirtaş'a oy atar, sindiremeyen gönül rahatlığı içinde tatile çıkabilir.

DEVRİMCİLİK KAZANIMI GÖRMEKTİR

Cumhurbaşkanlığı seçimi sürecine ABD'nin cephesinden bakarsanız, ulusalcıların başarısızlığını görürsünüz. Öyle ya, 20 milletvekili bulup ulusalcı bir aday çıkaramadık. ABD'nin üç adayına mahkûm olduk. Öyleyse takım taklavatı toplayalım, hiç değilse gidip tatil yapalım. ABD istediği gibi top koştursun.

ABD karşıtı cepheden bakarsanız, tersine önemli bir başarı var ortada. Milli muhalefet, cumhurbaşkanlığı seçim sürecine kadar esas olarak meclis dışından yürütülüyordu. 19 Mayıs 2012 yürüyüşüyle başlayan, Haziran Ayaklanması ile doruğa çıkan milli muhalefete milletvekilleri destek verdi, evet. Milletvekilleri meclis içinde de tek tek çıkışlar yaptı, evet. Ama ilk kez ulusalcı cumhurbaşkanı adayına imza atan 6 milletvekili ortak bir disiplinle hareket etti. Bu hareket, bugüne kadarki ulusal güçbirliği çalışmalarının meyvesi ve kazanımıdır. Görev, bu hareketi pekiştirmek ve büyütmektir. Seçimden sonra CHP ve MHP'de baş göstereceği görülen bunalım göz önün alınırsa, büyüyeceğine kuşku yok.

HIRSIZ HAVADAKİ KUŞA BAKTIRIYOR

Boykotçuluk, işte bu süreçten kopmak, sürecin görevlerine yan çizmektir. Durum şu: Hırsız \'Havada kuş var\' diyerek bizi soyuyor. Ulusalcılar, seçilme şansı hemen hemen hiç olmayan Ekmeleddin İhsanoğlu'nu boykot edelim mi, etmeyelim mi tartışması içinde debelenirken, Tayyip Erdoğan bölücü seferlere kılıç kuşanıyor, müttefiki Demirtaş kenardan tempo tutuyor.

İhsanoğlu Erdoğan'ı Çankaya'ya çıkaracak \'kırmızı halı\'dır. Boykot ise kırmızı halıya gül serpmektir. Her seçimdeki gibi bu seçimde de program oylanacak. BOP eşbaşkanlığı programı yüksek bir oy desteği kazanırsa, Erdoğan'ın bu programı uygulamasına Türk Silahlı Kuvvetleri'nden ve toplumun başka kesimlerinden gelebilecek itirazları bastırması kolaylaşır. Kendi partisi AKP'de \'üçüncü dönem\' vb sorunları aşması kolaylaşır.

KILIÇDAROĞLU'NU VE BAHÇELİ'Yİ KURTARMAYALIM

Boykotçular, Kemal Kılıçdaroğlu'nun ve Devlet Bahçeli'nin yaptığı vahim hatayı sandıkta düzeltmemizi öneriyor. Ama Kılıçdaroğlu'nu ve Bahçeli'yi kurtarmak devrimcilerin görevi değildir ki... Bırakınız hatalarının altında ezilsinler. Devrimciler, bu koşullarda bile Türk milletinin çıkarlarını düşünerek siyaset yapmak zorundadır.

Tarih, sandığa gidip İhsanoğlu'na oy vermek gibi insanın elinin varmadığı, zor katlanılır durumlarla karşı karşıya bırakıyor. Eskiler \'kaderin cilvesi\' derdi. Bu basireti göstermek ise devrimcilik oluyor. Boykot sadece İhsanoğlu'nu boykot eder. Erdoğan'ı ve Demirtaş'ı etmez. Sadece İhsanoğlu'nu boykot etmek ise öbür ikisine güç katar.

Belki gereksiz ama son bir not: Bu satırların yazarı, İhsanoğlu'nun ne olup ne olmadığını Türk milletine anlatmanın öncülüğünü yapan Aydınlık'ın mensubudur. \'Ekmeleddinci\' veya şu bu suçlamalarından gocunmayız. Çabamız, ulusalcıların en doğru siyaseti belirlemesine katkıda bulunmak içindir. \'Keşke boykot taktiğinin başarı şansı olsaydı\' diyenlerdeniz. Ama siyasi mücadelenin katı kuvvet ilişkileri içinde ahlâkçılığın ve temennilerin yeri yoktur.