'İnsan kendi ülkesinin devrimcisi olmalı'

23 Ocak 2015 Cuma, 09:41

\'Arşiv Odası\' isimli programın bu haftaki konuğu, 24 Ocak 1993 yılında öldürülen Gazeteci / Yazar Uğur Mumcu'ydu.




Share on facebookShare on twitterShare on gmailMore Sharing Services
5
Odatv.com - BBC Türkçe Servisi'nin başlattığı uygulamayla BBC Türkçe Radyosu'nun arşivi açıldı. \'Arşiv Odası\' isimli programın bu haftaki konuğu, 24 Ocak 1993 yılında öldürülen Gazeteci / Yazar Uğur Mumcu'ydu.
1984 yılında yapılan söyleşide, Uğur Mumcu'ya hayatına ilişkin sorular sorulmuştu. Bir gününü nasıl geçirdiğinden hangi tür müzikleri dinlediğine, okuduğu şairlerden gazeteciliğin zorluklarına kadar; birçok soruya yanıt vermişti Uğur Mumcu...
İşte Uğur Mumcu'nun günlük hayatına dair sorulara verdiği yanıtlar:
GAZETECİLİK BİR SİYASİ MÜCADELENİN KÜRSÜSÜ
Nuri Çolakoğlu: Uğur Mumcu, bize bir defa çok kısa olarak yaşam öykünüzü anlatır mısınız?
Uğur Mumcu: 1942 yılında doğdum. Hukuk öğrenimi yaptım. Bir ara Ankara Hukuk Fakültesi'nde İdare Hukuk asistanı olarak çalıştım. Daha sonra da gazeteciliğe başladım. Bir 11-12 yıldır da profesyonel gazeteci olarak çalışıyorum. Evliyim, iki çocuğum var.
Ayça Abakan: Nasıl bir şey sizin için gazetecilik? Nasıl bir uğraş?
Uğur Mumcu: Gazeteciliği tek başına gazetecilik diye almıyorum. Gazetecilik bir siyasi işlemin parçasıdır. Onun bir parçası olarak görüyorum ve siyasi kavganın, siyasi mücadelenin bir yeri, bir kürsüsü olarak görüyorum.
Nuri Çolakoğlu: Peki bu kadar yoğun uğraş arasında dinlenmeye hiç vakit buluyor musunuz?
Uğur Mumcu: Yani çok buluyorum dersem yanlış olur. Yazın örneğin tatile gidiyorum. Plajda okuyucularla karşılaşıyorum. Okuyucularla sohbete başlıyoruz. Tabi biz saatlerce denize girmek yerine eski konularda kulaç atıyoruz.
Nuri Çolakoğlu: Peki müzik vs. onlarla herhangi bir ilişki var mı?
Uğur Mumcu: Var tabi. Olmaz olur mu. Müziğin her türünü dinlerim. Akşamları kendi başıma kaldığımda plak dinlerim. Arabamda sürekli müzik dinlerim. Türk müziği, klasik müzik, batı müziği hepsi...
GAZETECİ HER GÜN KENDİNİ YENİLEMEZSE GAZETECİLİK YAPAMAZ
Ayça Abakan: Ben aslında nasıl bir günlük yaşamınız olduğunu soracaktım. Yani bir gününüz nasıl geçer?
Uğur Mumcu: Çok sıkıcı. Anlatayım. Sabah kalkıyorum, kahvaltıdan sonra BBC'yi dinlerim. BBC'nin 8 haberlerini, dünyada ne var ne yok... Ondan sonra 9 haberlerini dinlerim. Sonra günlük gazeteler gelir onları okurum. Günlük gazeteleri okuduktan sonra günlük yazımı yazarım. Gazeteye giderim. Gazete'de bir kaç saat kalırım. Okurlarla görüşürüm. Öğleden sonra ya eve gelirim çalışmaya ya da TBMM kitaplığına giderim orada çalışırım.
Akşam yemekten sonra da ya televizyon seyrederim ya video seyrederim ya da arkadaşlar gelir onlarla sohbet ederiz.
Ayça Abakan: Uğur Mumcu, çalışmalarınızın büyük bir kısmı araştırmalarınıza dayanıyor. Araştırmalarınızı nasıl yapıyorsunuz, hangi kaynaklara dayanarak?
Uğur Mumcu: Şimdi çeşitli kaynakları var. Önce kaynak insan, tanık... Birçok insanla görüşüyoruz bir olay olduğu zaman.
Ayça Abakan: Peki zorluk çekiyor musunuz kişileri konuşturmakta?
Uğur Mumcu: Çok... Çok çekiyorum... Bir kısmı korkuyor. Bir kısmı konuşmak istemiyor. Bir takım siyasi yargılar nedeniyle konuşmak istemiyor... Zaman zaman çok güçlüklerle karşılaşıyorum ama güçlükleri aşmaya çalışıyorum. Güçlükleri aştığım ölçüde başarılı oluyorum, aşamazsam başarılı olamıyorum tabi. Doküman inceliyorum...
Örneğin, bakın, bana gelirler \'size bunları nereden buluyorsunuz bu belgeleri\' bir kısmı da \'Efendim sen CIA ajanı mısın? KGB ajanı mısın ya da MİT ajanı mısın? Bunları nereden buluyorsun?\' Çok basit, eğer bir dava dosyası çok ciddi okunursa bütün belgeler orada vardır. Benim kaçakçılık konusundaki araştırmaların son 20 yılın kaçakçılık dosyalarına dayanıyor. Ama bunları okuya okuya gözümün derecesi arttı. Gözlüğümün derecesi arttı. Yani bizde konulara genel yaklaşımlar geçerlidir. Üstün körü... Abdi İpekçi olayı, Abdi İpekçi dosyasını ben on kez okudum açığını yakalayabilmek için. Ki 500 sayfadan fazla o silik fotokopiler, ifadeler... Yani zamanını ayırmak sorunu...
Bizde, gazetecilik köşemde oturacaksın, çayını içeceksin, yazını öyle yazacaksın. Böyle anlaşılmış. Oysa gazetecilik haber demek. Her gün yenilenen bir olay. Yani gazeteci her gün kendini yenilemezse gazetecilik yapamaz.
İNSAN KENDİ ÜLKESİNİN DEVRİMCİSİ OLMALI
Nuri Çolakoğlu: Kendinizi yenilemeden söz ettiniz. Nasıl yeniliyorsunuz?
Uğur Mumcu: Bütün olayları izlemeye çalışıyorum. Dünyada ne var ne yok onu izlemeye çalışıyorum. Çok okuyorum ve yazdığımdan daha çok okuyorum. Bizde gazetecilerin çoğu okumaz yazarlar. Yani daha çok kendi yazdıklarını okurlar. Ben her konuda araştırma yanlısıyım.
Nuri Çolakoğlu: İnançlar, düşüncelerin önünce geliyor yani bu anlamda. İnanç, düşünmeyi engelleyici...
Uğur Mumcu: Yani iyi tanımladınız. Yani inançlar fetişizm haline geliyor. Sonra ona tapıyorlar. Ben görüş olarak sosyalist eğilimliyim. Bizde sosyalist oldunuz mu mutlaka ya Sovyetlerin adamı olacaksın ya Çin'in adamı olacaksın. Ama bir insan kendi ülkesinin devrimcisi olmalı. Benim görüşüm bu. Ulusal bağımsız sol... Ben sosyalist eğilimliyim. İşçi sınıfının, emekçi sınıfı ve tabakaların demokratik yollarla iktidara gelmesini istiyorum. Bu görüşümden hiç ama hiç vazgeçmedim.
Ama öte yandan da Türkiye'de bir Kürtçülük, iki silahlı eylemcilik, üç yurtdışına bağımlı sosyalizm yani benim kançılarya sosyalizm dediğim TKP'cilik... Bunlara da karşı çıkıyorum. Ve Türkiye solunu bunların engellediğini sanıyorum.
Ayça Abakan: Yıpratıcı bir çalışma mı gazetecilik? Yani hiç bıktığınız oluyor mu?
Uğur Mumcu: Bıkmaz olur mu insan... Bir kere son uğraştığım konudan çok bıktım. O Ağca olayı, kaçakçılık olayı...
Nuri Çolakoğlu: Kaç kitap oldu?
Uğur Mumcu: Benim, genel olarak 11 tane kitabım var. 4'ü terör üzerine.
ARABESKİ SEVMİYORUM
Nuri Çolakoğlu: Uğur Mumcu'nun şöyle bir boş vakti olsa ne yapmak ister?
Uğur Mumcu: Efendim, kışsa Uludağ'a çıkmak, yazsa bir Ege sahilinde dinlenmek istiyorum. İkisi de olmuyor. Ege'ye gidiyorum pek de dinlenemiyorum. Tabi çok da yoruluyor insan. Yani dinlenmeye zaman ayırmak gerekir. Dinlenemeyen insan iyi çalışmaz. Çok yorulduğum zamanda işte evde dinleniyorum. Bütün yapabildiğim bu.
Ayça Abakan: Peki müzikle ilgileniyorum ya da müzik dinliyorum sürekli dediniz. Arabesk dinliyor musunuz?
Uğur Mumcu: Arabeski sevmiyorum çok. Lümpen müziği arabesk...
Nuri Çolakoğlu: Peki eğer, müzik türünde bir seçme imkanınız olsa ne dinlemek istersiniz? Mesela Uğur Mumcu'nun isteği olarak bu programda ne çalabiliriz.
Uğur Mumcu: Vivaldi'nin Mevsimler...
Nuri Çolakoğlu: Aslında klasik müzik demek bir çok batı müziğini etkilemiş bir şey ama Türk müziğine fazlaca bulaşmadı. Herhalde kültür farklılığından değil mi?
Uğur Mumcu: Efendim, bizim sınırlarımızdan kaçak mal girer ama batı kültürü çok az giriyor, ondan oluyor herhalde. Düşünce özgürlüğü girmiyor tümü. Yani biz demokrasiyi kısmen alıyoruz. Yani yüzde 75'ini alıyoruz, yüzde 60'ını alıyoruz. Yani az pilav gibi bir şey. Yani bir kısmını alıyoruz tümünü almıyoruz.
NAZIM HİKMET'İN YERİ AYRI
Ayça Abakan: Çalışmalarınızın dışında okumaya vakit bulabiliyor musunuz? Edebiyat kitapları, şiir...
Uğur Mumcu: Evet, şiiri çok severim.
Ayça Abakan: Kimi seversiniz?
Uğur Mumcu: Efendim şimdi şair olarak Attila İlhan'ı severim. \'Ne kadınlar sevdim yoktular\' diyor... Çok güzel bir tanım. Çok iyi bir şair. Tabi Nazım Hikmet'i de çok severiz, yeri ayrı onun... Hasan Hüseyin'i severim. Munis Faik Ozansoy, onu severim... Yani şiiri severim. Roman son zamanlarda Türkiye'de çok satan romanlar...
Ayça Abakan: Sanırım Latife Tekin...
Uğur Mumcu: Latife Tekin, Vedat Türkali izlemeye çalışıyoruz bunları.
Ayça Abakan: Uğur Mumcu için Vivaldi'nin Dört Mevsimi'ni çalacağız bu programımızda. Yeni yılın ilk programında...
Uğur Mumcu: Çok teşekkür ederim...
\'BİR TUĞLA ÇEKERSEM DUVAR YIKILIR\'
Uğur Mumcu bu söyleşiden 9 yıl sonra öldürüldü. Dönemin İçişleri Bakanı Mehmet Ağar, faili meçhul cinayetlerle ilgili olarak Mumcu'nun eşi Gürdal Mumcu'ya \'Bir tuğla çekersem duvar yıkılır\' demişti. Aradan 22 yıl geçti. Bazı tuğlalar çekildi, ancak kalın duvarların yıkıldığını söylemek çok zor.
Uğur Mumcu cinayeti ne ilkti ne de son oldu.
Sabahattin Ali, Bahriye Üçok, Abdi İpekçi, Hrant Dink ve daha nice yazar, aydın...