Ama öyle, dostlar alışverişte…
İktidar da performans da görsün misali, hokkabaz işi değil.
Çıkara, ikbale kitlenmiş, duruma göre pozisyon alan hezeyanlı cinsinden hiç değil.
Hakikaten…
Çocuklar öldüğü zaman mesela, “Kimmiş? Niyeymiş?”
Diye sormadan.
Hiçbir şey sormadan.
Hiçbir şey öğrenmeden üzülsek.
Yalnızca bir çocuk öldü diye…
Ansızın.
İnsan gibi üzülsek.
***
Ölü çocukları yarıştırmasak mesela.
Esma’yla, Berkin’i…
Filistin’de ölenle, katır sırtında taşınan çocukların bedenlerini utanmadan, arlanmadan yarıştırmasak.
Edepsizlik yapıp kantara çıkarmasak onları!
“Şimdi şuna üzülüyorsun ama, falanca öldüğünde neredeydin?”
Türünden, tek hücreli kalibresinde yorumlar yapmasak.
Cücük kadar aklımızın amansız fesatlığını, hiç değilse çocuk ölümlerinden muaf tutsak!
İşte bu konuda mesela alabildiğine muhafazakar olsak.
Ortalama bir insanda olması gereken asgari edebi en azından, muhafaza etsek.
***
Küçücük Pamir…
Komşu evin havuzunun dibindeyken daha…
Karanlığın dahi ötesindeyken…
Haysiyeti, bilmem kaç karakterlik paylaşım için yok etmesek.
Üç yaşın mezhebinden girmesek rezil gibi!
Susmak da ahlaktır bazen.
Hem de en okkalısından!
Buysan şayet.
Bu kadarsan.
İnsaniyet namına sessizliği muhafaza etsek!
***
Bir ya da birkaç it !!! (Kim bilir)
En son 9 yaşındaki Mert’in ömrünü aldı!
Son nefesin öncesi malum!!!
Bu ülkedeki çocukların, önce hayatına çökmeye, sonrada canını almaya devam ediyor insan kılığındaki iblisler.
9 yaşında bir çocuk…
Topu temeli ömründe 9 kere baharı görmüş.
İsyanla merak ediyor insan.
TC ibaresi için, altı ok için, ampul için, üç hilal için, ömrünü siper ettiğim (Dava değil elbet) lider için, sahte oy için, dandik pusula için, hile için, makam, mevki ve en önemlisi de çıkar için aslan kesilenler…
Yaratanı, vatanı, bayrağı, milleti en çok ben severim ayağındaki cengaverler…
Ve en nihayetinde de, cümlesine mazhar olmuş trend muhafazakarları…
Senden olmasa da…
Senden doğmasa da…
Çocukları yok ediliyor bu ülkenin!
Hem de olabilecek en ahlaksız yöntemlerle.
Gördüğün lüzum üzerine, “Sure sallayana” pişkince sahip çıkan sen!
Tut ki, ucunda zırnık kadar ikbal yok.
Makam yok.
Mevki yok.
Şu fani dünyadan sana “olumlu” manada tesir edebilecek hiçbir şey yok.
Buna rağmen, bi kerede sevgisinde rakip tanımadığın vatanın çocukları için açsana ağzını.
Uğruna önüne geleni tepelediğin herhangi bir ibare kadar sahip çıksana çocuk ölülerine.
***
Düşünüyorum da,
Gerçekten muhafazakar olalım.
Edepsize karşı “Edep yahu” diyebilmek için
Üç yaşında ölmüş çocuğun mezhebini kurcalayanı, hakkıyla lanetleyebilmek için.
Harama karşı helalden bahsedebilmek için.
Helalinden yaşamak için.
En önemlisi de insan olabilmek için, icabında kimselerin gözüne girmeden, lansman falan yapmadan, gerçekten muhafazakar olalım ki, arınalım.
Güzelim şiiri bile berbat ettik.
Bundan böyle ne kadar arınabilirsek o kadar iyi.
|