Oyum sana emanet

04 Nisan 2014 Cuma, 08:49

ZEYNEP ÖZEL /Muhalif

Bir devlet dairesinin giriş katında bulunan danışma veya rehberlik bölümünden alınan dilekçeler ilgili memura zimmetlenir. Devlet dairesine başvuran bir vatandaşın başvurusunun kaybolmaması, onun emanetine sahip çıkılması anlamını taşır “zimmet”. Emanet, mukaddestir geleneğimizde. Neyi muhafaza ettiği artık apaçık belli olan muhafazakarlık, son iki günden bu yana oy torbalarını başka türlü muhafaza ediyor. Vatandaşının emanet olarak şeffaf sandıkların içine bıraktığı mavi zarflara sahip çıkmayan erk, ilçe seçim kurullarında ancak üçüncü dünya ülkelerinde karşılaşılabilecek bir bekleyişe mahkum ediyor seçmenleri. Oylarının doğru bir şekilde sonuçlara yansımadığından emin olan seçmenler sabaha kadar nöbet tutuyor ilçe seçim kurullarının önünde. İradelerini yansıtmak için oy kullanmaları yetmiyor artık, emanete hıyanet edildiğinden emin olduklarından oylarına sahip çıkma ihtiyacı hissediyorlar.

İletişim çağında bir gün önceden akıllı telefonlarda ileri alınıyor da saatler, 700 bin liralık saatiniz de olsa, Bakanlar Kurulu kararıyla bir gün sonraya alınan yaz saati uygulamasını hesap edemiyorsunuz. O meşhur saatin hesabını sormak için sandığa gidenlerin oyları öyle yöntemlerle hiç edilmeye çalışılıyor ki, birden 1000 yıl geriye gidiyor zaman. Emanet, yerlerde sürünüyor, tuvaletlerde yakılıyor. Emanetin zimmetlendiği şahıslar sahip çıkamıyor emanete ülkenin başkentinde. Zimmet sahipleri zimmetine geçiriyor emaneti. Gece yarılarında emanet yer değiştiriyor, el yapımı çuvallar konuluyor yerlerine, Bakanlar Kurulu kararıyla mı? Dışarıda mafya kılıklı bir güruh, bellerinde emanetleri. MHP’li grup tekbir getirerek CHP’nin oylarını korumaya çalışıyor. Bir halk hızla deliriyor.

Ecdadının savaşta esir düşmüş düşman askerine emanet muamelesi yapmasıyla övünen, işgal ettiği topraklarda yaşayan Hristiyan toplulukların huzurunu sağlamış olmayı hanesine artı olarak yazan bir neslin mensubu olduklarını iddia eden bir kitle, milli iradenin yansımasını istediğini iddia ettiği sandık açılırken elektrikleri kesiyor sonra. Ne çare, CHP Genel Başkanı sandık müşahitlerine talimatını vermiş: “Elektrikler kesilirse gidin ve sandığın üzerine oturun!”. İktidarın kullandığı şalteri indirme yetkisiyle dünya dedikleri gölgelik, birden kapkaranlık oluveriyor, sandığın üstüne oturamıyor kimse.

Göğüs kafesinin üzerine bir ağırlık çöküyor emanetin sahiplerinin.Yıllardan bu yana muhalefet yapma tarzı eleştirilen, iktidar alternatifi olabilecek bir sosyal demokrat parti bulunmadığından çoğu seçmenin emaneten verdiği oyları sırtında taşıyan CHP, hem Mansur Yavaş’ın belediyecilik anlayışına olan inançla, hem de Melih Gökçek’i gönderme telaşıyla verilen emanete sahip çıkmaya çalışıyor bu kez. Sandık, bir izzeti nefis meselesine dönüşüyor. Kutsal emanet baştan sayılıyor. YSK önünde kamp kuruluyor da, şeffaflaşan devlet-hükümet çizgisinin altı çiziliyor kalın kalın. Seçmen, “Devlet kurumlarına müdahale edilemez” diye haykırıyor. CHP seçmeni sokakla imtihan oluyor. Çevik kuvvet, devletin kurumunu korumaya gelen vatandaştan devletin kurumunu kuruyor. Bir halk, topluca cinnet geçiriyor.

“Emaneten alınan oylar”, “devlet dairesi zihniyeti” eleştirileriyle muhatap olan Cehape genel merkezinde yüzlerce genç insan bir tek oyun kaybolmaması için ter döküyor iki gündür. Genel merkez çıkışında Melih Gökçek’in yaptığı mühendislik harikası Milli İrade Köprüsünden sağa veya sola dönülmesin diye oylar bu kez onlara emanet. Bellerinde emanetleriyle dolaşanlara inat, saatleri yaz saatinden de ileride.