İnsanlığın bittiği nokta….

29 Ağustos 2014 Cuma, 08:56

İnsanlığın bittiği nokta….
Bursa Haber köşe yazarı Huriye Gül Kolaylı yine çok konuşulacak bir yazı kaleme aldı. İşte Kolaylı’nın yazdığı kendisine...
28 Ağustos 2014 Perşembe 14:59
yazıyı büyütyazıyı küçült
İnsanlığın bittiği nokta….
REKLAM


Bursa Haber köşe yazarı Huriye Gül Kolaylı yine çok konuşulacak bir yazı kaleme aldı.

İşte Kolaylı’nın yazdığı kendisine tecavüz eden kişi ile evlendirilen bir kadının hikayesi…



Sözün bittiği yere düştüm: “Fıstık yeşili spastik kadın”ın hikayesi…

Dün çok zor bir söyleşi yaptım…

Geçmişte 13′ten 77′ye her yaş grubundan tecavüze uğrayan 6 kadın ve birde tecavüzcü erkek ile söyleşi yapmış ve o yazı dizisiyle de ödül almıştım…

Ama hiçbiri bugünkü kadar kanatmadı beni…

Karşımdaki spastik güzel, zarif, bakımlı genç kadın dedi ki:

“Engelli olmak zor!

Kadın olmak zor!

Kadın engelli olmak çok daha zor!

Üç dezavantajı birden yaşıyorsun…

Üstüne üstlük engelli kadın olarak kolay hedef haline geliyorsun….

Bizim sorunumuz cinsel istismar.

Savunmasız ve korumasız olduğumuz için karşı cinsin en kolay ulaşabildiği hedefiz.

Ben bunu bire bir yaşadım… ”



TECAVÜZCÜMLE EVLENDİRİLDİM

Kadınlar, taciz, tecavüz üzerine çok araştırma yapmış, yazıp çizmiştim..

Ama nedense zihinsel engelli kadınlara taciz ve tecavüzü dışında engelli kadınlara cinsel saldırıya hiç kafa yormamıştım…

Hayat bir örneğini karşıma çıkarmadığından olsa gerek…

Ardından şunları söyledi:

“Ben tecavüze uğradım, tecavüzcümle evlendirildim…”

Ben öylece bakakalmışken O sözlerini sürdürüyordu:

“İki yıl tecavüze uğradım…

20 günlük lohusayken tecavüzü reddettiğim için bıçaklandım.

Kadın sığınma evi engelli olduğum için almadı…

Kızıma bir buçuk yıl sonra sarılabildim, onu kucaklayamadım…

Altı ay hastanede yattım, tedavi oldum.

Çünkü tecavüz sonucu doğan kızıma defalarca zarar vermek istedim….”



NAMUSSUZA ‘NAMUS’ ÖDÜLÜ

Tecavüzden sonra onun üstünde doktor tarafından defalarca muayene edildiğini, “Koluna damga vurularak” karakola gönderildiğini, çok incindiğini, sanki suçlu kendisiymiş gibi hissettiğini anlattı…

Ailesi tarafından tecavüzcüsü ile “Namus temizlemek” adına evlendirildiğini, kendisine itirazlarının kabul görmediğini söyledi…

Batsın sizin “Namussuzu ödüllendiren” namus anlayışınız…

Of! Ooof!..

Sözün bittiği yere düştüm..

Çok sarsıldım, belli etmemeye çalıştım…

Ama söyleşi devam diyordu…

Düştüğüm yerden beni genç spastik kadının dik, vakarlı, onurlu, mücadeleci duruşu kaldırdı…

Şiddet mağduru bir kadının sırf engelli diye kadın sığınma evlerine alınmaması ne büyük ayrımcılık, ne kadar büyük haksızlık…

Eksikmişim, bilmiyordum, dün öğrendim…



ENGELLİ KADINLAR DERNEĞİ



İşin başına dönecek olursak;

Geçenlerde face’te özelden Canan Elmastaş’tan bir mesaj aldım, engelli kadınlar derneği kurduklarını anlatıyor, destek istiyordu…

Şöyle yazmıştı:

“Beni muhtemelen hatırlamazsınız…

2005 yılında benimle ilgili bir köşe yazısı yazıp hayatıma sihirli bir değnekle dokunup benim kızıma sağlıklı bir şekilde kavuşmama yardımcı olmuştunuz…

Yazınızın başlığı ‘spastik engelli fıstık yeşilli anne’ idi… “

Hatırlamaz mıyım?

Aslında aklımın hep bir kenarındaydı…

Hatta Kızılay Bursa Şubesi tarafından Mudanya Aile Kampı’nda sevgili dostum Sevim Tanrıkulu’nun öncülüğünde son devrede düzenlenen Spastik Genç ve Çocuklar Kampı’na her yıl gittiğimde gözüm “Fıstık yeşilli kız”ı aramıştı…

Engelli kadınlara yönelik dernek kurduklarını ve manevi desteğe ihtiyaçları olduğunu söylüyordu…

Hiç ikilemedim…

Hemen görüşme saatini belirledik…

Buluşmada dernek Başkanlığını yürüten spastik engelli Canan Elmastaş, ile yönetim kurulu üyelerinden bedensel özürlü (tekerlekli sandalyede) Çevre Yüksek Mühendisi gencecik bir kız; Seda Güney ve Nebahat Yargıcı ile çok belirgin engeli olmamasına karşın bu oluşumda gönüllü olarak yer alan emekli hemşire Hatice Yıldız vardı. Bir de görme engelli Sümeyye Çakmakçı katıldı bize…

(Yönetim Kurulu’nun toplantıda olmayan diğer yönetim kurulu üyelerinin isimleri ise şöyle:

“Şaziye Uysal, Emel Kurtuldu, Emine Atasoy, Buket Gürsel”)

Neden Engelli Kadınlar Derneği’ni kurduklarına gelince…

Başkan Canan Elmastaş, önce yazının en başında yazdıklarımı anlattı, ardından da şunları söyledi:

“…Biz engelli kadınlar olarak kadın derneklerinden beklediğimiz desteği göremedik… Engelli kadınlar olarak bir araya gelmek istedik…”

Uzun uzun konuştuk…

Asıl engelli olanların, kendilerine sağlam diyenler olduğuna bir kez daha tanık oldum…

Kendilerine bir gazeteci olarak elimden gelen desteği vereceğimi söyledim…

Anlatılanların bir kısmını yarın paylaşacağım sizlerle, tamamını ise, köşenin sınırı dışına taştığından Gündem16 dergisinde kullanacağım…

(Not: Mesleğimin her şeye karşın ne kadar kutsal olduğunu bir kez daha anladım…

O kız tecavüz bebeğini doğurmak üzereyken, Canan ile yollarımız bir yerde kesişmiş, hayata karşı duruşunu, isyanını görmüşüm ve bir köşe yazısı yazmışım, on yıl önce… ‘O yazıyla hayatımı değiştirdiniz’ demişti, face’ten mesaj attığında… Dün konuşurken o değişikliğin ölümle yaşam arasındaki ince bir çizgi olduğunu fark ettim…)
Yazı için tıklayınız.

Kaynak : LODOS HABER