7 Aralık soruşturması nasıl uyutuluyor?

09 Temmuz 2014 Çarşamba, 08:31

İstanbul merkezli 17-25 Aralık Yolsuzluk ve Rüşvet Soruşturması, Ankara’nın dehlizlerine girdi bir kere. Politika ustalarının el çabukluğu devrede. Hamleler yapılıyor, ince politikalar geliştiriliyor. Yeni tartışma konuları ve ateşli gündemlerle dikkatler dağılıyor! Ve...

Paylaş
Tweetle
Paylaş
Gönder
Yazdır
A A
Rakamsal büyüklüğü, siyaseti kuşatması, uluslararası boyutu ile dikkat çekti. İlk günler, ülke tarihinin en büyük yolsuzluk ve rüşvet soruşturması olarak değerlendirildi. Haftalar, aylar geçtikçe siyasi ve sosyal boyutuyla yaşanmamış, görülmemiş büyüklüğe ulaştı. 10 binlerce kamu personelinin görev yerinin değiştirilmesini ateşledi. Literatüre ‘17 Aralık Yasaları’ olarak geçen, onlarca kanunda deşiklik yapan ‘torba yasa’ çıkarıldı. Eğitimden güvenliğe, yargıdan iş hayatına ‘yürütme’nin elini rahatlatan yasalar yapıldı. 3 milyon kamu personelinin tayin ve terfi gibi özlük haklarıyla ilgili yaşayacağı muhtemel mağduriyette hak arama yolları daraltılıyor, bugünlerde.

17-25 Aralık Yolsuzluk ve Rüşvet Soruşturma’sından bahsettiğimizi elbette anlamışsınızdır. 2013 Aralığının ikinci yarısında, adli kolluk kuvveti ve savcısıyla yargı harekete geçti. Öncesinde Cumhurbaşkanı Gül’ün talimatı ile Devlet Denetleme Kurulu harekete geçmişti. 4 bakanın istifasıyla siyaset tüm unsurları ile harekete geçti. Daha sonra, müstafi bakanların fezlekelerinin ulaşmasıyla Meclis harekete geçti. Üzerinden; tam bir yılın yarısı da geçti.

Peki, şu an soruşturmanın neresindeyiz? Önce soruşturmanın İstanbul ayağı yani başladığı yer unutturuldu. Mahkemenin tutuklama kararı verdiği iddianame iade edilmiş, yeni savcılar da iddianameyi baştan yazacaklarını açıklamışlardı. Yazılmış iddianamenin tekrar yazılması yılan hikâyesinin ilk perdesiydi! İkinci perde de mekân seçimi Ankara’ydı. 17-25 Aralık Yolsuzluk ve Rüşvet Soruşturması Ankara’nın dehlizlerine düşmüştü bir kere. Hemen her aşaması, adım adım, basamak basamak zamana yayıldı.

Yolsuzluk iddialarına adı karışan 4 bakandan üçünün çocuklarının evlerindeki aramalarla 17 Aralık 2013 sabahı başlayan soruşturma 25 Aralık’ta Muammer Güler, Zafer Çağlayan, Egemen Bağış ve Erdoğan Bayraktar’ın istifalarını getirdi. İstifa eden bu dört bakanla ilgili soruşturma yetkisi olmayan savcılar fezlekelerini hazırlayarak Meclis’e gönderdiler. TBMM’de grubu bulunan 4 partinin oylarıyla Meclis Soruşturma Komisyonu kurulması kararı alındı alınmasına ama hâlâ ortada komisyon falan yok.

CHP Genel Başkan Yardımcısı Sezgin Tanrıkulu, iktidar partisinin tavrını, “Hem suçlu hem güçlü” tabiriyle açıklıyor. MHP Genel Başkan Yardımcısı Ruhsar Demirel, “Yavuz hırsız ev sahibini bastırırmış” atasözünü hatırlatıyor. Muhalefet sözcüleri AKP’nin süreci tıkama konusundaki ustaca politika üretimi ve kıvrak manevraları karşısında bunalmış durumda. “Suçüstü” yakaladıklarını düşündükleri AKP’nin ‘yağlı güreş pehlivanı’ gibi ellerinden kaydığını belirtiyorlar.

Sonuçta, Meclis’teki sayısal üstünlük, iktidarın en önemli güç kaynağı. Genel Kurul gündeminin belirlenmesinden tasarı ve tekliflerin ekleme-çıkarma yapılarak yasalaşmasına, araştırma-soruşturma önergelerinin oylanmasından kurulan komisyonlara üye seçilmesine kadar Meclis’teki tüm süreç AKP’nin parmak çokluğunun kullanılışına göre şekilleniyor.

Gelmeyen fezlekeler

17 Aralık sürecine adı karışan 4 bakanla ilgili soruşturmanın Meclis eliyle yapılması gerekiyordu. Savcıların bu yönde hazırladığı fezlekeler bir türlü Meclis’e gelmiyordu. Bu süreçte yaşanan sıkıntılar, aslında ilk işaret fişekleriydi. Fezlekeler Adalet Bakanlığı üzerinden mi Meclis’e ulaşacaktı? Yoksa doğrudan TBMM Başkanlığı’na mı sunulacaktı! Aslında daha önce hazırlanan yüzlerce fezleke ile yol yordam belli idi ama... Savcılar 17 Aralık’ı müteakip fezlekeleri Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden Adalet Bakanlığı’na ulaştırdılar. Rutin işlemlere göre fezlekelerin bir iki gün içinde Başbakanlık üzerinden TBMM Başkanlığı’na ulaşması gerekiyordu. Elbette öyle olmadı. Adalet Bakanlığı yetkilileri (e-maile bakma kadar basit olmasına rağmen) UYAP’taki fezlekeleri görmezden gelerek bir nevi ‘tebellüğ’ etmediler. Savcılar, “bakanlığa gönderdik” derken, ısrarlı sorularımıza bakanlık yetkilileri, kendilerine “resmen ulaşan fezleke olmadığı” karşılığını verdiler. Haftalar geçti! Bakanlık üzerinden olmayınca, savcılar doğrudan TBMM Başkanlığı’na gönderdiler. Cemil Çiçek prosedür izlenmediği gerekçesiyle iade etti.

Yaklaşık 10 hafta sonra fezlekeler Meclis Başkanlığı resmî kayıtlarına girdiğinde TBMM yerel seçim tatiline girme kararı almıştı. 28 Şubat’ta gelen fezlekeler tatil öncesi genel kurulda okunabilirdi ancak Başkan Çiçek inisiyatifini ters yönde kullanmayı tercih etti.

Muhalefet bir yandan soruşturma önergesi hazırlıyor bir yandan da fezlekelerin Meclis Genel Kurulu’nda okunmasını istiyordu. Bunun için Meclis’in 18 Mart’ta olağanüstü toplanması talebinde bulundular. Çiçek yasal sürenin son günü olan 19 Mart Çarşamba için çağrı yaptı. AKP, 30 Mart yerel seçimleri öncesi bu toplantıya razı da değildi, toplantı yeter sayısına ulaşılacağına da ihtimal vermiyordu. Yine de Meclis’e gelip, kuliste beklemeye başladılar. Üç muhalefet partisinin toplantı yeter sayısı ile genel kurulu çalıştırmaya başlaması üzerine AKP milletvekilleri de genel kurula girdi.

Kaynak : ALİ ASLAN KILIÇ/ZAMAN