Marjinal Başbakan'ın, Gezi Parkı direnişi...

17 Haziran 2013 Pazartesi, 08:59

Rüstem Avcı/Bursaport

Hülya Avşar ve Necati Şazmaz’dan sonra bana ne kadar söz hakkı düşer bilmiyorum, ama dilimin döndüğünce izah etmeye çalışayım. Güllük gülistanlık bir ülkeydik. Din soslu iktidarın dediği oluyor, muhalefet ne dişe dokunabiliyor ne de diken olup Başbakanın eline batabiliyordu ki; “üç beş çapulcu” iktidarın yatağını kaktüs bahçesine çeviriverdi.

Gezi Parkı’yla patlak veren muhalif hareket bugün itibarıyla hız kesmeden devam ediyor.

Hükümetin değil, Başbakanın eylemlerin ilk günü takındığı tavırla bugün arasında büyük farklılıklar var ise de, direnişçilerin kendisine karşı olan güvensizliği yerini korumaya devam ediyor.

Vali Mutlu, bir zamanların Flamingo Yolu dizisinin ünlü Şerif Taytıs karakterinin kötü bir kopyası olarak, bir öyle bir böyle tutarsızlıklarıyla rolünü oynamaya devam ediyor. Başbakan bildik tavrıyla direnişçileri aşağılayıp gerecek ifadeleriyle valisinden geri kalmıyor.

Halka karşı bunca şiddet ve bunca dalavereyi büyük bir ustalıkla işleten valinin yanar dönerliği, ister istemez devletin Kürt illerinde uyguladığı şiddetin çapını da bir kez daha yüzümüze vuruyor. Bilen biliyordu ama otuz yıldır Kürtlere zehredilen hayatın aktörlerinin, basını ve kamuoyunu insan hakları ihlalinde nasılda işbirlikçi yaptıklarını atlamamak gerektiğini düşünüyorum.

Gezi direnişine dönecek olursak;

Başbakana göre eylemler ideolojik.

Her yasal düzenlemede “benim inancım bunu öngörüyor” demesi sanki ideolojik değilmişçesine. İdeolojik uygulamalara karşı direnişte elbette ideolojik olacağını bilmiyormuşçasına... Bu ideolojik direnişte bir fark var “beş benzemez” siyasi görüş aynı alanda. Hiçbir ideolojik bağı olmayanlar ise çoğunlukta. İşte hükümetin kestiremediği ikibin13’ün uğursuzluğu da burada. “Provokasyon var, yapanları biliyoruz, korkunç dezenformasyon var hepsini tespit ettik” diyor Başbakan. Bir tek protestocuların taleplerinin sebebini tespit edememiş. Dış mihrakları, ajanları tespit etmiş ama halkın bu denli direnmesinin sebebini bulamamış. Adeta aklımızla oynuyor.

O denli kanıksamışlar ki yaptıkları baskıları. Onlar için hayatın normaliydi. Halkı küçümseyen, elitist ve vesayetçi diye suçladıkları CHP’nin yanına düşüverdiler ve bunu hazmedemiyorlar. “Ben senin adına sana rağmen karar veririm de, uygularım da… Sen kim oluyorsun” yaklaşımının ardından kurulan bütün cümleler emir kipinden geçilmiyordu. Son üç yılda balkon konuşması gitmiş yerine aldığı oy oranına dayalı özgüveni pek, küstahlaşmayı iradi duruş sanan bir yapı halkın üzerine çöreklenmişti.

Ve bu alanların talebini doğru okuyamadıkları içindir ki ve agresif tutumda ısrarları sayesinde basit bir eylem devasa bir direnişe dönüşüverdi. Bence Tayyip Bey İçişleri Bakanı ve İstanbul Valisini dönülmez bir tatile gönderip halka potansiyel suçlu gibi bakmayan, mümkünse sanatçı birilerini bakan ve vali olarak atamalıydı. Hele bir de Necati Şaşmaz olursa bu bakan veya vali, eylem şak diye bitiverir. Zira parktakilerin de bir tahammül sınırı var. Tabi “bir marjinalden de bu kadar marjinal görüş çıkabilir” diyebilirsiniz. İyi ama Vali ve Bakandan önce Başbakanın kendisine çeki düzen vermesi gerekmez mi? Asıl marjinalin Başbakan olduğu gerçeğini ıskalamamak gerek. Yapması gereken, üzerine vazife her şeyi bırakıp kimin kaç çocuk yapacağına, kürtajdan, milli içki adı altında kimin ne içeceğine kadar bir marjinallikten gelip, demokratik taleplerini dile getirenlere marjinal demek kronik bir sağlık sorunuyla izah edilebilir mi? Türü arasında aykırıya marjinal deniyorsa ve yüzü AB’ye çevrili bir ülke isek, Başbakanı mevkidaşlarıyla kıyasladığımızda kim daha marjinal?

Ve asıl direnişçi demokrasi karşısında akıl almaz şiddete başvuran Başbakan değil midir? Direnen gençler değil, Başbakan demokrasi taleplerine karşı silahlı güçleriyle gençlere karşı direnmektedir.

“Mali kaybımız çok büyük, borsa düşüyor, dış mihrakların parmağı var” türü gerçek dışı gerekçelerden sıyrılıp “ben nerde yanlış yaptım” demesini beklediğimiz Başbakan hala meydan okumayı elden bırakmıyor. Neden sonuç ilişkisi gibi basit bir kavramdan bile çok uzak görünüyor.

Dilinin kemiğini yitirdiği andan itibaren çıktığı zorunlu Kuzey Afrika turu dönüşünü bekledik… Gelir de bir erdem şovu yapar diye. Şov tamam ama erdem nafile… Sırtını bir parti topluluğuna dayayıp üç saatliğine bir araya getirdiği partililerden direnişçilere karşı, karşı direnişi örgütleyebileceğini mi düşünüyor? Eğer öyleyse haklı sebebe dayalı bir halk muhalefetinin her geçen gün militanlaşacağını da görmesi gerekir. Halkı iki farklı kutba ayırıp çatışmalı bir istikrarı yönetemeyeceğine göre, gerilim politikasıyla sıklaştıracağı safları seçime tahvil etmeyi planlıyor olabilir. Bu politik kurnazlıklar günü kurtarabilir ise de tarihi kandıramayacaktır.

Tarih bu direnişi yazarken aktörleri tanımlamada çok zorlanmayacak. Özgürlük talebi olan gençler, onlara destek veren halk ve iktidar yanlısı basına rağmen yükselen halk muhalefeti. Ama öyle bir muhalefet ki, bütün muhalif partilerin dar geldiği bir halk muhalefeti… Bir ülke düşünün halkı muhalefet partilerinden daha muhalif olsun.

İşte bu noktada tarih, iktidarın aymazlığının yanına muhalefet partileri ve basını da ekleyecek. Hele basının aymazlığı üniversitelerde tez konusu olacak on yıllarca.

Gazdan değil, Gezi Parkı içerisinden yayın yapan internet televizyonu Çapul TV’nin özverili yayınından gözleri yaşarmıyorsa ülkenin yönetenlerinin… Ve bunca insani talebe kapalıysa Başbakanın yüreğinin vicdan gözenekleri… Vicdanını bir AVM uğruna ranta kurban etmiş demektir. Vicdan tıpkı doğa gibidir, yoktan var, vardan yok olamaz. \'Dini bütün\' vicdanı çeyrek bir Başbakanın vicdanını konuşturacak bir promter henüz icat edilmediğine göre bu direnmeler son olmayacaktır...

Başbakan Gezi Parkı’nın boşaltılması için 24 saat süre tanımış, direnişçilerde başbakanın 24 saat içerisinde istifa etmesini istemiş. Kendi mizahını, şarkılarını ve kültürel alt yapısını da kısa sürede oluşturan bu gençlere yönelik ölümcül bir müdahalenin ülkeyi sürükleyeceği noktayı hala göremiyorlar. Tek adamlı AKP’de bu gerçeği haykıracak “delikanlı” siyasetçilerden henüz ses yok.

Hülya Avşar ve Necati Şaşmaz komedisinden Gezi Parkı direnişçilerinin gerçek temsilcileriyle görüşme safhasına gelmek için bu kadar şiddete, gama, kasavete ihtiyaç var mıydı? Partisinin adında “adalet” olan Başbakanın dilinden fışkıran keskin sirkenin karizmayla dolu küpüne ne yapacağını yakın zamanda göreceğiz.

Ama şu kadarı kesin; Gençlerle açığa vuran bu zekâ, bu yürek ve bu vicdan karşısında saygıyla eğilmeyenler kaygıyı elden bırakmamalılar... Bu kaygıdır ki Başbakana üç vakitte otuzüç karşı miting yaptırıyor. Vicdanları kanatmaya devam ediyor.

Direnişin özeti;Kentsel dönüşümün ulaştığı Rantsal dönüşüm, son tahlilde elde edilen Dertsel dönüşümü Gençsel dönüşüme evirdi...

Ve çözüm önerim; En kötü koşulda bile gülebilmek unutulmasın, AVM’den vazgeçilsin, Gezi Parkı’na dokunulmasın, gençler evlerine dönsün, Necati Şaşmaz dublajsız ve senaryosuz konuşmasın.

Yoksa Başbakan höt-möt dilinden vazgeçip asli patronu olan halka ve farklılıklarına saygı göstermeyi bir an önce beceremezse, tarih basit kız meselesinden doğan ve devrime dönüşen direnişlerle dolu...

Demedi demeyin...