Tayyip Erdoğan’ın son konuşması bana Buridan’ın eşeğini hatırlattı

15 Nisan 2011 Cuma, 06:45

Sanem Altan/Vatan

Seçenekler arasında kararsız kalmanın “felaketini” anlatan “Buridan’ın eşeği” diye bilinen felsefi bir örnek vardır.

Tanınmış Fransız filozofu Buridan, aç ve susuz bir eşeğin iki yanına, aynı uzaklıkta bir torba yulafla bir kova su konduğunda, eşeğin hangisini önce seçeceğine karar veremediği için öleceğini yazmıştır.

“Önce suyu içeyim de yulafı sonra mı yiyeyim, yoksa önce yulafı yiyeyim de suyu sonra mı içeyim” derken eşek açlıktan ve susuzluktan ölür.

Dün Başbakan’ın, bütünü olmasa da parçalara ayırdığımda birçok yeri beni rahatsız eden konuşmasını dinlerken bunu hatırladım.

Seçime yaklaşıyoruz.

CHP “Değişiyorum” derken, değişime bütünüyle karşı gözüküyor.

AK Parti ülkeyi demokrasi anlayışı olarak yenileyebilecek güce sahipken son konuşmadan da anlıyoruz ki, bizi sanki dünyaya kapatmak ister gibi.

MHP benim için çok uzun zamandır yeni bir cümlesi olmayan bir parti.

BDP umut veriyor, adaylarından bunu anladık ama iktidar olması şu anda zor.

Peki biz açız, biz bu ülkenin yanlışları düzelsin istiyoruz.

Etrafımızda bize “eşit mesafede” uzak duran partilerden hangisine oy vereceğiz? Kimden ne bekleyeceğiz?

O mu, bu mu derken Buridan’ın eşeğine döneceğiz. Ve Buridan’ın eşeği gibi açlıktan öleceğiz diye korkuyorum.


***


Hepimiz 12 Haziran seçiminin içine sıkışıp kaldık... Herkes bunu konuşuyor...

Hatta çoğumuz kimi istemediğimizi, kime oy vermeyeceğimizi çok net biliyoruz da, kime oy vereceğimizi bulamıyoruz.

Şöyle konuşmalara siz de rastlamışsınızdır:

- AK Parti’ye kesinlikle oy vermeyeceğim.

- Kime vereceksin?

- Bilmiyorum!

Ya da şu cümlelere:

- CHP’ye asla vermem oyumu...

- Kime vereceksin?

- Bir bilsem!

İnsanlar kimi seçeceklerini tam kestiremiyorlar.

Tayyip Erdoğan’ı dinlerken fark ettim ki, seçime giren bir hükümet, neredeyse denizin derinliklerine inen bir denizaltı gibi demokrasiden, dünyadan, Avrupa’dan uzaklaşıyor.

Hesabı, daha sonra yapmayı hesapladığı başkanlık referandumuna kendini rahatça taşıyacak bir çoğunluğu parlamentoya sokmak.

Dönüyorsun, Tayyip Erdoğan’ın konuşmasını eleştiren CHP’lilere bakıyorsun, çoğunda daha önce ağzına bile almadığı bir Avrupa bilinci vuku bulmuş aniden...

Ergenekoncuları aday gösterdiklerini çoktan unutmuşlar.

Kimse demokrasiye, özgürlüğe, eşitliğe, barışa aldırmazsa biz kime vereceğiz oyumuzu?

“Demokrasi, demokrasi” diye açlıktan ölmek istemiyorum.

Buridan’ın eşeğinden bile kötü durumum.

O hiç olmazsa yulaf dolu bir torbayla, su dolu bir kova arasında kararsız kalmıştı.

Ben, boş bir çuvalla, boş bir kova arasında kararsızım.