Tecavüz tümörü

11 Eylül 2012 Salı, 08:27

Şebnem Korur Fincancı/EVRENSEL

Tecavüz, kadın bedeninde iktidar alıştırmaları. Tecavüzün sağlaması erkek iktidarının rıza sanrıları. Sanrılı bozukluktan muzdarip iktidar azmanları. Rahim tahliyesi yerine cezaevi tahliyeleri. Çaresiz (!) kadının karnında büyüyen tecavüz tümörüne çaresiz (!) insanlık...
Oysa yukarıda sıraladığım ve son günlerde basında yer alan haberler, kadın gruplarındaki tartışmaların dilime yerleştirdiği eğretilemelerin işaret ettiği iktidarı alaşağı etmenin bir türlü mümkün olmaması ve o çaresizlik duygusunun biraz da bizim hayal kurma becerimizi, kurduğumuz hayalleri yaşanır kılma ısrarımızı epeydir yitirmemizle doğrudan ilişkisi var gibi geliyor bana.
Yirmi haftayı geçmiş bir tecavüz tümörü karşısında çaresiz miyiz gerçekten? Bu soruyu hekim kadınlar soruyor. Kızıyor, söyleniyor ama çözüm üretmiyoruz genellikle. Tümör demem boşuna değil. Tecavüz çok ciddi bir sağlık sorunudur aslında. Tüm sonuçlarıyla hem de. Rahim tahliyesinin Türkiye’de yasalarla düzenlenmiş koşulları var. Nüfus Planlaması Hakkında Kanun’un uygulamasında kabul edilip yürürlüğe girdiği 1983 yılından beri 10 haftaya kadar olan gebeliklerde herhangi bir önkoşul gerekmeksizin, 10 haftayı geçmiş tüm gebelikler için de anne ve/veya bebeğin hayatını tehdit eden bir sağlık sorunu saptandığında sonlandırma işlemi gerçekleştirilebiliyor. Bu düzenlemelere ek olarak 2005 yılında kabul edilen Türk Ceza Kanunu ile tecavüz suçlarında süre 20 haftaya uzatılıyor. Yasa maddesinin ilgili fıkrası bu kararın öznesini de çok açık biçimde tanımlıyor. “Kadının mağduru olduğu bir suç sonucu gebe kalması hâlinde, süresi yirmi haftadan fazla olmamak ve kadının rızası olmak koşuluyla, gebeliği sona erdirene ceza verilmez. Ancak, bunun için gebeliğin uzman hekimler tarafından hastane ortamında sona erdirilmesi gerekir.”
Geçen aylarda adli tıp polikliniğimize bir kadın hasta başvurdu. Tecavüz, gebelik ve yaşının araştırılması için. Kadın dedimse, yanlış anlaşılmasın. O aslında bir çocuk. Hele 15 yaşın altında ise tecavüzcünün cezası da ağırlaşıyor. Yirmidört haftalık bir gebelik. Ailesi ve kendisi durumu fark edip de, hastaneye başvurduklarında gebelik 13 haftaya ulaşmış. Kadın doğum uzmanı ki o da kadın, gebelik on haftayı geçtiği için yapılacak herhangi bir işlem olmadığını söyleyip geri göndermiş. Karakol, savcılık derken karşımıza gebeliği yirmidördüncü haftada, 2 intihar girişimi ve Travma Sonrası Stres Bozukluğu (TSSB) ile Ağır Depresyonu sırtına yüklenmiş olarak geldi. Tecavüzün bedeni kadar, ölçüsü olmaz ama daha da ağır biçimde ruhunu örselediğini yapılan muayene ve psikolojik değerlendirmelerle saptadık. Daha önemlisi, bu tecavüz tümörünün bu çocuk annenin yaşamını tehdit eden bir sağlık sorunu olduğunu söyledik. Tümör tahliye edildi. Çocuk kurtuldu. Tümörün DNA incelemeleri yapıldı. Tecavüz rızaya yer bırakmayacak şekilde kanıtlandı.
Şimdi, neden çaresiz N.Y.’ler, A.B.’ler, C.D.’ler, sorarım size? Bir kadının tecavüzcüsünün başını kesip köyün ortasına attıktan sonra o tecavüz tümörünün sağlığını bozmadığını iddia etmek mümkün değildir. Hani, sağlık! Biyolojik, psikolojik ve sosyal iyilik hali… Üçünden biri olmazsa olmaz olan, hani… İnsanın yaşamını yalnız biyolojik hastalıklar tehdit etmez. İki intihar girişimi, tecavüz tümöründen kurtulmak için karna sıkılan kurşun, hızla tedavi edilmesi gereken TSSB, ağır depresyon, açlık, yoksulluk. Siz hiç açlıktan ölen insan gördünüz mü? Ben değişik vesilelerle gördüm. Ama en ağırı, yoksulluktan olanıydı. Mecburi hizmette yamalı örtülere sarıp da getirdiği cansız bebek bedeni doyuramayan pörsümüş memelerinin utancı gözlerinde, örtüleri aralayıp da ölmüş bebek bedeni ile o kadını gözlerimde taşırım 30 yıldır. O tecavüz tümörü yaşamı tehdit edecek bir sağlık sorunudur, böyle biline. Siz de deneyin, “tecavüz tümörü”. Adı üstünde, tümör! Rıza sanrılarını da hukukçular bir yana koysun.
Tecavüz bir sağlık sorunudur, saptamak da hekimlere düşer!