Mezarına şarap dökmek

14 Ağustos 2012 Salı, 08:42

Kamil Tekin Sürek /Evrensel

Dün genç bir arkadaşla sohbet ederken, Datça’da Can Yücel’in mezarını ziyaret ettiğini ve mezarına bir kadeh şarap döktüğünü anlattı. Ona bir şey söylemedim ama, içimden inşallah ben öldükten sonra kimse mezarımın üstünde mükellef bir sofra kurmaz dedim.
Can Yücel mezarına şarap dökerek mi yad edilmeli?
Aydın, yazar, sanatçı ya da bir devrimci militan; yediği, içtiği ile mi anılır?
Can Yücel, Kemalist Cumhuriyetin çok tanınmış ve sevilen bir bakanının oğluydu. Yönetici, egemen sınıflar yanında saf tutsaydı, düzenin bütün nimetlerinden yararlanma olanağına sahipti. O, emekçi sınıfların ve devrimin saflarında yerini aldı. TİP üyesi oldu. TİP’in içinde devrimcileri destekledi. 12 Mart darbesinde hapsedildi. Suçu devrimcilere yardımcı olmaktı. Gördüğü baskılara rağmen, en zor zamanlarda devrimci eyleminden geri durmadı. Devrimciler ve devrim için en güzel şiirleri yazdı. Bugün Emek Partisi’nin Parti Marşı olan “Hava Döndü” şiiri, işçi sınıfı için Türkçede yazılmış en güzel şiirlerden biridir.
12 Eylül yaklaşırken, Davutpaşa Kışlasında devrimcilere işkence yapan Adnan Binbaşı’yı teşhir eden bir köşe yazıyı yazmaya cüret etti. Emil Galip Sandalcı ve Can Yücel diğer bir avuç aydın ile birlikte 12 Eylül’ün en zor koşullarında devrimcilere sahip çıktılar.
12 Eylül’den sonra dağıtılmış, dağılmış devrimci güçlerin toparlanması için çalıştı. Pek çok devrimci sosyalizm hakkında kuşkular duyarken 1992 de Köln’de devrimcilerin organize ettiği bir kitle toplantısında sıkılı sağ yumruğunu havaya kaldırıp en gür sesiyle “Yaşasın Komünizm” diye sahneye fırladı.
1993 yılında, Gerçek Dergisi’nde yazdığı bir yazı nedeniyle yetmiş küsur yaşında yargılanırken, kendisine ceza verilirse ,teslim olmayıp, illegal mücadele sürdürme planları yapıyordu.
Can Yücel’i yad edeceksek, yediğiyle, içtiğiyle değil düşünce ve eylemine sahip çıkarak, düşüncesi ve eylemini yaşatarak yad edelim. Onun fikir ve eylemini genç kuşaklara anlatalım. Can Yücel şiir atölyeleri kuralım. Sanırım Can Yücel bundan daha memnun olurdu. Üstelik, eminim şarabın yere dökülmesinden de hiç hoşlanmazdı