Tarih korkakları yazacak

31 Temmuz 2012 Salı, 07:43

Yaşar Seyman/YURT GAZETESİ

Korku insana özgüdür. İnsan korkabilir. Korkularını saklayabilir. Esiri olabilir. Kaçabilir, saklanabilir. Sesini çıkarmayabilir. Hatta konuşurken yutkunabilir. O zaman korkusuzların yaptığı işleri bırakmalı. Yiğit görünüp korkularını saklamanın yararı yoktur. Saklasa da onun bir korkak olduğu görünür.

Böylesi ülkelerde korkakların çokça olması anlaşılabilir.

Çünkü yıllarca etnik yapınızı, inancınızı hatta dünya görüşünüzü, doğduğunuz yeri bile saklamışsınız. Horlanmış, dışlanmışsınız. Kendiniz olmayan şeyleri yaşamışsınız. Şimdi kalkıp, “Ben buyum?” demek kolay olmuyor. O nedenle orta yere çakmalar, brütler, inkârcılar, korkaklar çıkıyor. Yalnız bu topraklarda “korkunun ecele faydası yok” derler, yiğit olmalı. Yine bu topraklarda “yiğit bir kez ölür, korkak her gün” sözü de ağız dolusu söylenir.

Yazarımız Necdet Saraç’ın “Çakma Aleviler’’ini okuyunca uzun zamandır herkes tarafından görünen bir gerçeği paylaşmak istedim. Keşke sadece “Çakma Aleviler” olsa gam yemem bir de Alevilik son yıllarda “Sakatlık oldu.” Kısacası suç oldu, kusur oldu. Alevi misin? Ağzınla kuş tutsan bazı yerlerde şansın yok. Bu büyük korkaklık değil mi?

Bir gazeteci dostla akşam yemeğinde söyleşiyorduk. Söz sözü açtı. Alevileri sevdiğini söyledi. Ona çok yakın bir çalışma arkadaşının Alevi olduğunu söyleyince şaşırdı. “Bilmiyordum. Bilmesinler de” dedi. Neden dedim. O konumda o Aleviliğini elbette yeri geldiğinde söylemiyorsa; binlerce sesini çıkaramayacak konumdakiler nasıl söylesin?

Bir yerlere gelen Aleviler, Alevi oldukları için değil hak ettikleri, başardıkları için oraya gelmeli. Öyle de geliyorlar. Ben geldim, varlığım yeter diyemezler. Buna hakları yoktur, tam tersi, bu bir haksızlıktır. Ben, kalkıp beni seçenlere bir kadın başkanınız var o nedenle başka kadına gerek yok diyemem. Bu, insan haklarına aykırı bir durumdur. Böyle bir şey olabilir mi? Başka kadınların yolunu kapatabilir miyim?

Korkmayın, ilinizi, ilçenizi söylediğinizde kim olduğunuz biliniyor. AKP Milletvekili Ömer Çelik, beni havaalanında Ulaştırma Bakanı Binali Yıldırım ile Erzincanlı diye tanıştırdığında Sayın Yıldırım, “ Nerelisiniz?” diye sorunca gülerek canlar diyarındanım dedim. “Benim de kirvem bir candı ve adımı o koydu.” Dedi. Bizi dinleyenler de hoş bir tanışmaya tanık oldu. Bu zenginliği yok saymak olur mu? Canlardanım demesem de Tercan’ı ve köyümü söyleyince Alevi olduğumu bilmez mi?

O nedenle “Çakma Aleviler”, Alevi olmayı kusur görenler, Hızır Paşaları çoğaltır. Alevilik bir inançtır ve o inanca mensup milyonlarca Alevinin varlığı bu ülke için zenginliktir. Ses duvarını aşan hiçbir Alevi değerimizin varlık nedeni Alevilik değildir. Alevilikle bilinenler bile kusurlu görülemezler.

Bu korkuyu yenmezsek; öldüğümüzde çocuklarımız bizleri inanç merkezimiz cem evlerine götüremezler.

Kısacası gün gelecek tarih o korkakları yazacaktır. O nedenle ne “ Çakma Alevi”, “ Ne brüt Kürt”, “ Ne sessiz Zaza”, “ Ne saklı Ermeni” olmanın yararı yoktur.
Dün Londra’da başlayan 2012 Olimpiyat Oyunları’nın halkaları gibi iç içe geçmeli, zenginliklerimizi güzellik görmeli, korkularımızı yenmeli, değerlerimize sahip çıkmalı, birbirimizi sevmeliyiz.