AKP’nin Enver Paşası: Davutoğlu

05 Ekim 2012 Cuma, 09:43

Hayaldi gerçek oldu. Ülkemiz bir savaşın eşiğine getirildi. AKP tarafından Dışişleri Bakanlığı koltuğuna oturtulan ama her geçen gün biraz daha, hem ülkeyi hem de bölgeyi savaşın eşiğine getirmekte ustalaşan Davutoğlu bana tek bir şeyi hatırlatıyor. Sarıkamış’ta 120.000 çocuğumuzu -35 derecede yazlık askeri kıyafetleriyle ölüme gönderen ve sonunda kendisi de yalın kılıç Rus makinalısının önüne atılan ve Türkiye tarihine katkı sunduğunu sanan Enver Paşa’yı. Peki soruyorum şimdi: Karakışın ortasında tek bir kurşun bile atamadan ölen o çocuklarımız sizde bir şeyler çağrıştırıyor mu?
Türkiye’de 30 yıldır süren ve 50 bin canımızın öldüğü savaş sabırları bir türlü taşırmıyorken, dağ başlarındaki derme çatma karakollarda çocuklarımız birilerine yem olduğunda sabırları taşmıyorken, evlatlarımız onar onar ölüyorken, bu kadar şehit için meclise gelmeye bile tenezzül etmiyorken, AKP’lilerin Suriye’ye sabırlarının bu kadar çabuk taşması ne kadar da manidar!
Kendi hayatını emperyalist düşüncelerle harap ettiği yetmiyormuş gibi bir ülkenin bir neslinin de yok olmasına neden olan Enver Paşa, bugün maalesef hortlamış gibi aramızda dolaşıyor. Ancak yine de bu iki figür arasında önemli farkların olduğunu belirtmek gerekiyor.
Enver Paşa bir Turan ülküsü peşinde koşarken muhtemelen, düşündükleri çağın gerçeklerine uygun olmasa da, inançlı bir insandı. Doğru ya da yanlış kendi ülküsünün peşinden gidiyordu. O kötü bir yönetici, kötü bir asker ve kötü bir siyasetçi örneğiydi. Ancak yine de bir ülküsü vardı. Sayın Davutoğlu’nun Enver Paşa’dan en önemli farkı şu ki: O da kötü bir siyasetçi ve kötü bir yönetici. Üstüne üstlük Enver Paşa’nın sahip olduğu gibi bir inancı da yok.


Enver Paşa ülkesinin çıkarlarının kendi düşüncelerinin vücuda gelmesiyle besleneceğini düşünüyordu, Davutoğlu ise Clinton’a “çak çak” yaparken, o dünyaya nam salmış Osmanlı Tokadı’nın yeni ve light versiyonunu da ABD çıkarlarıyla nasıl birleştirildiğinin kötü bir örneğini verdi.


AKP o çok öykündüğü Osmanlıların tırnağı bile olamayacak kadar teslimiyetçidir. AKP öykündüğü Osmanlı topraklarını, başkalarının enerji politikaları için kana bulayarak ele geçireceğini sanacak kadar da kördür.
Bu ülke ve bu coğrafya insanı merttir. Toprağına ve yurduna düşkündür. Yeri geldiğinde savaşmasını bilir. Bu ülke insanı yeri geldiğinde savaşmasını, direnmesini, direnerek ölmesini bilir. Kendi savaşında, inandığı savaşta büyük bir coşkuyla ölüme gitmesini bilir. Zaten öldü de. Savaşıp canını verdi de bu topraklar için. İşte onlar bu ülke için canlarını veriyorlarken, ölüyorlarken onları Menemen’de şehit edenleri de gördü bu topraklar. İhaneti de gördü. Şimdi onların, o hainlerin torunlarının savaş çığırtkanlığı yaparak aramızda dolaştığını görüyoruz.


Yurttaşlarımız Savaş’a hayır diyor. Ülkenin dört bir yanından arıyorlar, mesaj gönderiyorlar. Şimdiden protesto gösterileri başladı. Bu savaş bizim savaşımız değil. Bu savaş emperyalistlerin savaşı. Bu savaş ülkemizin savaşı değil. AKP yoksul çocuklarının yakasını bıraksın. Sayın Başbakan bu nedenlerle mi en az üç çocuk demişti? İlkokulda sütten zehirlenip ölüyor birisi, diğeri askerlik çağında dağlarda şehit düşüyor, kalanları da emperyalist bir savaşta mı öldürtecekler. Biz yeter diyoruz. Yeter! Akan kanı durdurun dedikçe kan oluk oluk akmaya, insanlarımız onar onar ölmeye başladılar. AKP geldiğinden beri her gün daha fazla ölüm haberleriyle uyanıyoruz. Yeter!

Biz biliyoruz ki “Kötünün elindeki en ayartıcı silah savaşa çağrıdır.” AKP bu ülke insanına aynı kötülüğü 2003’de de yapmaya çalıştı. Bu savaş Türkiye’nin savaşı değildir. Bu savaşa evet demek AKP’nin teslimiyetçi ve işbirlikçi bütün politik manevralarına evet demektir, onu meşru kılmaktır. Lütfen bu oyuna gelmeyiniz. Enver Paşa’nın arkasından değil “Yurtta Barış, Dünya’da Barış” diyen, vatanının tek karışını bile düşmanına vermeden barışı savunan, emperyalistlerin bütün oyunlarını politik dehasıyla alt üst eden Mustafa Kemal’in arkasından geliniz. Enver Paşa bitmek üzeredir. Enver Paşa kendisi biterken bu ülkeyi de batağa doğru çekmek istemektedir. Ben bu mecliste Enver Paşa’lar istemiyorum. Savaşa hayır diyorum.


Ve bir hatırlatmada bulunarak sözlerime son veriyorum: Akıllılar savaşmadan önce kazanırlar, cahiller ise kazanmak için savaşırlar.

Kaynak : Müslim Sarı (CHP İstanbul Milletvekili) /Muhalif Gazete