1 Mayıs İşçi Bayramı

01 Mayıs 2012 Salı, 09:33

Yaşar Seyman/YURT GAZETESİ

Emek hırsızlarının uykularına dalma günü Bir de ‘Ekmek ve Gül’
“Yürüyoruz yürüyoruz, günün aydınlığında
Donuk fabrika bacalarına, yoksul mutfaklara
Çarpıyor sesimiz ve birden parlayan
Bir ışık gibi ulaşıyor insanlara
Ekmek ve gül! Ekmek ve gül!\'

Ekmek de gül de yaşam için yaşamsal.
1 Mayıs emek bayramıdır.
Ekmek ve Güldür.
Bir de ülkemizde yıllarca zulümdür.
Hâlâ hiçbir dünya ülkesinde kutlandığı gibi kutlanmayan gündür.
Ekmek ve gül bizde ekmeğin kavgası, gülün dikenidir.
1 Mayıs 2012
Doktor resmi tatilleri sayıyor...
23 Nisan,
1 Mayıs,
19 Mayıs diye saymayı sürdürüyor...
1 Mayıs’ta kalıyorum, takılıyorum, dağılıyorum.
1 Mayıs resmi tatil.
Yıllar su gibi akıyor.
Su gibi akıyor mu, aktığı yıllarda yıkıyor mu?
Öğrenciliğimizde ‘Eski Tüfekler’ gözaltına alınır, tutuklanır.
Kanlı 1 Mayıs 1977 Taksim’de yaşanır.
Yıllarca ölenlerin anısına Kazancı Yokuşu’na karanfiller bırakılır.
12 Eylül sonrası “Bahar Bayramı” olarak kutlanan 1 Mayıs yasaklanır.
Bazı sendikacılarda 1 Mayıs sözünün yarattığı alerji büyür de büyür.
Kapalı salonlarda kutlanan 1 Mayısları;
Taksim için verilen amansız mücadeleyi;
Göz altılarını, tazyikli suları, biber gazlarını, savaşı andıran fotoğrafları;
Unutmak olası mı?
Geldik bugüne…
Taksim Emeğin Bayram Yeri!
Ve dilimden James OPPENHEIM’in “Ekmek ve Gül” şiiri dökülmeyi sürdürüyor:
“Yürüyoruz yürüyoruz, erkekler için de yürüyoruz
Çünkü hâlâ bizim oğullarımızdır onlar
Ve biz hâlâ analık ederiz onlara
En zorlu iş, en ağır emek
Ve çalışmak doğuştan mezara dek
Ve böyle sürüp gitsin istemiyoruz
Yaşamak için ekmek
Ruhumuz için gül istiyoruz!”
1 Mayıs tüm dünya emekçilerinin alanlara çıktığı gündür.
Oysa ülkemizde 1 Mayıs bayram olsa da onu içselleştirmeyenler, Taksim’e çıkacak yüzü olmayanlar hâlâ yan çiziyorlar.
Bir bilimsel araştırma yapılsa dünyada işlevini tam olarak yapmayan, emekçilerin dilini kullanmayan sendikacılar bizim ülkemizde birinciliği alırlar.
1 Mayıs’ın yasal bayram olması için büyük bedeller ödendi. Yıllarca özlemle beklenen gün oldu. Türkiye 1 Mayıs ayıbından kurtuldu. Bizler de ölmeden 1 Mayıs’ı yasal bayram olarak görme mutluluğuna erdik.
Yaşadığımız yüzyılda 1 Mayıslarda, küreselleşmeye karşı emeğin korunması mücadelesi; 1 Mayıs, dünya işçi sınıfına güzel günler getirinceye değin sürmeli.
“Kadınız, insanız, insanlığı ayağa kaldırıyoruz
Paydos bundan böyle köleliğe, aylaklığa
Herkes çalışsın, bölüşülsün kardeşçe, yaşamın sundukları
İşte bunun için yükseliyor yüreklerimizden
Bu ekmek ve gül türküleri
Ve yineliyoruz hep bir ağızdan
\'Ekmek ve gül! Ekmek ve gül!\'
1 Mayıs’ta öldürülenler ışıklar içinde yatsın…
1 Mayıs, 1977’de ölenlerin anısına 1 Mayıs Taksim’de kutlanmalı!
Yoksa biz, ekmek ve gül adına yaşamını yitiren emekçileri anmaktan yoksun muyuz?
İşsizliğin, yoksulluğun, emek hırsızlığının, örgütsüzlüğün yaşandığı ülkemizde 1 Mayıs alanlarda kutlanmalı. İşçiler öyle konuşmalı ki emek hırsızları uykularına dalmalı. Emekçiler öyle ses vermeli ki, iktidar bu sesi duymalı!
YAŞASIN 1 MAYIS!