Negatif hafıza ve belleksizlik

21 Mart 2011 Pazartesi, 07:19

Akın Olgun/Birgün

CHP’nin Parti Meclisinin Fikri Sağlar’ın CHP’ye üyeliğini ret etmesi yeni dönem CHP’nin çizgisini netleştiriyor.

Mehmet Haberal’a kollarını açan ve onu partiye üye yapanlar, kimliği ve mücadelesiyle yıllar yılı hak ve özgürlükler kavgası yürüten Sağlar’a kapılarını kapattılar.

Gürbüz Çapan da haksızlığa uğrayan isimlerden birisi.

Onun üyeliği de oy birliği, daha doğru bir deyimle el birliğiyle ret edilmiş durumda. Gürbüz Çapan’ın sivri dilli oluşu, başına örülen çorapların ardı arkasının kesilmeyişi ve sonuç olarak parti içinde yalnızlaştırılarak uzak tutulması da bu işin tuzu biberi olmuştu. Ergenekon operasyonlarında abuk subuk adamlara bile sahip çıkan CHP her nedense söz konusu Çapan olunca derin bir suskunluğa gömülmeyi tercih etti. Hakkında söylenen her şey dogruymuş gibi yapması da cabası…
Sanırım sadece belleksizlik problemi yaşamıyor CHP aynı zaman da bir vefa sorunu da yaşıyor.
Haberal’ın CHP den milletvekilliği gündeme geldiğinde “CHP Belleksizler partisi(mi)” başlıklı bir yazı kaleme almıştım. Şimdi anlaşıldı ki CHP belleksizliği seviyor.
Yolu Londra’ya düşen yazar Doğan Akhanlı’yla kısa kısa sohbetler yapma imkânı bulmuştum. Bu sohbetlerin birinde sol yapıların negatif bir hafızaya sahip olduğundan bahsetmiş ve kendilerinden uzaklaşan veya ters düşen insanlara dair aradan yıllar ve yıllar geçse bile onları hep negatif bir hafızayla hatırladıklarını ve bu hafızanın solun gelişiminin önünde ciddi bir engel olduğunu düşündüğünü ifade etmişti.
Söyledikleri doğruydu. Pozitif bir hafızaya sahip değiliz. Etrafımızdan bir biçimiyle uzaklaşan, kopan herkese bu negatif hafıza ile bakıyor ve ilk ne söylemişsek, yıllar sonra aynı şeyleri tekrar etmeye devam ediyoruz.
CHP’nin durumu da biraz buna benziyor. Kendisine yontulmuş insan arayışı içine giren CHP, bir değirmen gibi içinde barındırdığı sol’u yok ederek var olmaya çalışıyor. Sol’u kendi içinde tasfiye ederek sistemin dilini daha rahat kullanacağını sanıyordu. Ama olmadı. Döndü dolaştı ve yine sol söylemleri farklı yöntemlerle dile getirmek zorunda kaldı.
Gelin görün ki kişilere yönelik negatif hafıza bir parti hastalığı olarak karşımızda durmaya devam ediyor. Fikri Sağlar ve Çapan’a yönelik yaklaşım birazda bu durumu kanıtlıyor. İl ve ilçelerde bu durumun yüzlerce örneği olduğuna da eminim.
Ensesi kalın, güç ilişkileri sağlam ve “hamili yakınımdır” kartvizitli tiplerin partiye daha uygun olduğu ve düşünüldüğü hissediliyor. Neden Sağlar değil de Haberal sorusunun cevabını verdiklerinde bu tablo daha net ortaya çıkmış olacak.
Elbette ki hak ve özgürlükler mücadelesi bir partiye dâhil olarak yapılmaz. Ama anlayış olarak kendinize yakın hissettiğiniz ve köklerinizin olduğu bir yerde mücadelenizi yürütmeyi tercih edersiniz. Bu yanıyla üyelik sembolik bir durumdur ve bedeli zaten ödenmiş bir hayatın, birilerinin iki dudağı arasında onaylanıp onaylanmamasının hiçbir önemi yoktur.
Birbirlerini satmaya hazır güç ilişkilerinden hak ve özgürlüklerin savunuculuğunu yapacaklarını düşünmek ahmaklık olur. Türkiye’nin temel sorunlarını çözecek duru sol bir aklın olmadığı yerde ayak oyunları, demagoji ve sırt sırta vererek kalınlaştırılmış kişilerin particiliği gelişir. Tıpkı bugün AKP’nin geldiği nokta gibi…
Muhalif olmanın her dönem zor olduğunu ve olmaya devam edeceğini bu anlayışın sahiplerinden öğreniyoruz. Aldıkları kararlar bakışıksızlıklarının, duyarsızlıklarının ve sistemsel reflekslerinin işareti. Bulundukları noktaları kendilerine parselleyenler, doğal olarak söylemleri ve duruşları ile gerçeği ifade edenlerden korkarlar ve bu korku onları anti demokratik uygulamalara sürükler. Ya belleklerini tazeleyecek ve negatif hafızadan kurtulacaklar, ya da bilindik nakaratları tekrar edip insanların umutlarını sömürmeye devam edecekler.