Soykırım’ tasarısı geçecek gibi

22 Aralık 2011 Perşembe, 08:09

Ardan ZENTÜRK/STAR

8Paris’te esen hava, Fransız Meclisi’nin bugün, “Ermeni soykırımı iddialarını reddedenlere” 1 yıl hapis ve 45 bin Euro para cezasını öngören yasa tasarısını kabul edeceği yönünde. Bu tasarı etrafında şekillenen tüm siyasi manevralar, konunun, Fransız siyaset yaşamının “oyuncaklarından biri” olduğunu göstermesi açısından ibretlik...

Fransa Meclisi, 18 Ocak 2001 günü, tarihinin en kısa kanunu kabul etti: “Fransa, 1915 Ermeni soykırımını kamuya açık olarak kabul etmektedir.” Bu bir satırlık kanun, 30 Ocak 2001 günü dönemin Fransa Cumhurbaşkanı Jacques Chirac’ın onayı ile yürürlüğe girdi. İşte, ne olduysa, ondan sonra olmaya başladı.

Aslında, bugün yaşadıklarımızı, daha önce de yaşadık.

Bugün üzerinde konuştuğumuz kanun tasarısının aynısı, 12 Ekim 2006 günü yine Fransız Meclisi’nde oylandı ve kabul edildi!.. O sırada görev süresi dolmakta olan Chirac zaten Erivan’a yaptığı resmi ziyarette Türkiye’nin “soykırımı kabul etmesi gerektiğini” söylemişti. Yaklaşmakta olan Cumhurbaşkanlığı Seçimi’nde Sosyalistler’in adayı olan Segolene Royal tasarıya açıkça arka çıkmıştı, çünkü, tasarı esas olarak bir “Sosyalist Parti girişimiydi...” Sağ kanadın cumhurbaşkanı adayı olan Nicolas Sarkozy, sessiz kalmayı, ama yakın politika arkadaşı, Ermeni asıllı milletvekili Patrick Dökmeciyan aracılığıyla da tasarıya dolaylı destek olmayı ihmal etmemişti.

Fransız sisteminde Meclis’te kabul edilen bir kanunun Senato tarafından da onaylanması gerekiyor. Söz konusu kanun Senato’nun önüne yaklaşık beş yıl sonra 4 Mayıs, 2011 günü geldi ve reddedildi!..

Çünkü, Senato o sırada sağ partilerin kontrolündeydi ve Sosyalistler tarafından öncülük edilmiş bir kanunun Ermeni meselesi de olsa geçme ihtimali yoktu...

8Bugün yaşadığımız olayları tetikleyen gelişme, 25 Eylül 2011 günü yapılan “Fransız Senatosu Yenileme Seçimi” sonrasında ortaya çıkan tablo oldu. Sosyalist Parti, Fransız Beşinci Cumhuriyeti tarihinde ilk kez Senato’da çoğunluk yakaladı. Bu, Sosyalist Parti’nin Ermeni Tasarısı’nı Senato’dan geçirebileceği anlamına geliyordu.

Fransa parlamento sistemi, muhalefet partilerine bir yıl içinde iki kanun tasarısı sunma yetkisi tanıyor. Sosyalistler tasarı sunma sıralarını beklerken, bu kez, Sarkozy’nin partisi, Halk Hareketi Birliği milletvekili Valerie Boyer elini çabuk tuttu ve bugün tartıştığımız tasarıyı Meclis gündemine getirdi.

Ama, Sosyalist Parti de boş durmuyordu. Sosyalist Senatör Philippe Kaltenbach 23 Kasım 2011 günü aynı tasarı metnini bu kez Senato’ya sundu.

Milletvekilleri nezdinde sağ, senatoda sol aynı amaçta birleşince, Ermeni Soykırımı iddialarını reddedenlere ceza hükmü getiren bu tasarının yasalaşması artık kesinleşmiş gibi görünüyor.

8Bu noktada Fransız solu ile sağı arasında konuya yaklaşımda ciddi bir farklılık var. Sarkozy, yabancı ve İslam düşmanı aşırı sağ seçmenin oylarını garanti altına almaya çalışırken, sol kanat, özellikle Lyon ve Marsilya zemininde yerel düşünmenin ve Ermeniler’in yaşamakta olduğu bu iki seçim bölgesini kontrol etmenin peşinde. Lyon ve Marsilya Belediye Başkanları ile aynı bölgenin milletvekillerinin Paris’teki lobi çalışmalarının bizim yürüttüğümüz çalışmalardan daha güçlü olacağını kabul etmeliyiz.

Ermeni terör örgütü ASALA’nın Orly Katliamı’nı (15 Temmuz 1983’te Paris, Orly Havalimanı’ndaki THY bürosuna dönük bombalı saldırıda 8 masum ölmüş, 55 kişi de yaralanmıştı) gerçekleştiren katillerine avukatlık yapmış Patrick Dökmeciyan’ı sağ yanına oturtmuş bir politikacı olarak Sarkozy’nin Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün telefonlarına çıkmaması çok normal. O, zaten 6 Ekim 2011 günü Ermenistan’ın başkenti Erivan’da yaptığı konuşmada “Türkiye’nin tarihiyle yüzleşmesi gerektiğini” söyleyerek net politikasını göstermişti...

İç siyaset yapılanmasında iki önemli partisinin Türkiye dengelerine gereken önemi vermediği bir Avrupa gücünden söz ediyoruz.

Türkiye’nin bundan sonra, “yeni Avrupa stratejisini” yapılandırması gereken bir süreç bu...