'CHP'yi karıştıran kadına' inanmıyorum...

10 Mart 2011 Perşembe, 08:38

Reha Muhtar/Vatan

Canlı yayında olabildiğince objektif kalarak seni dinlemeye çalıştım...

Kendimi soru soran Fatih Altaylı‘nın yerine koydum...

Kendimi “acaba olabilir mi” diye sen de dahil bahsettiğin bir sürü insanın yerine koydum...

Ne ki seni hiç de inandırıcı bulmadım İklim arkadaş...

“Deniz Baykal’ın odasındaki taciz olayının kapanmasını istedim... Kapanmasını istemesem, suç duyurusunda bulunurdum... Kapattım gitti üzerinden bir ay geçti...” diyorsun...

İyi de arkadaş konuyu kapatmak istiyorsan;
Gürsel Tekin’e niye gidip anlatıyorsun...

Güya Gürsel Tekin, Soner Yalçın’a haber veriyor, o seni arıyor, bu kez ona anlatıyorsun...

O bitiyor ODA TV yöneticisi Barış’a anlatıyorsun...

Bir süre sonra seni Deniz Baykal’ın “taciz” olayını Kemal Kılıçdaroğlu’na anlatırken görüyoruz...

En sonra bir yerlerde YARSAV Başkanı’na da konuyu anlattığın anlaşılıyor...

Arkadaş iyi ki konunun kapanmasını istedin...

Korktum valla ya kapanmasını istemeseydin ne yapacaktın acaba?..


***


Söyleşide, o soruya cevap vermedin gargaraya getirdin...

Anlamadığım birşey var...

İklim arkadaş, sen Kemal Kılıçdaroğlu’ndan sana “teknik yardımda bulunmasını” niye istiyorsun?..

Baykal için mi AKP’li için mi tam anlayamıyorum orasını, ancak ben 31 yıllık gazetecilik hayatımda hiçbir parti lideri ya da yetkilisi, ya da başka bir devlet yetkilisinden zinhar “teknik yardım” talebinde bulunmadım...

Olayı kapatmak istiyorsan, teknik yardımı niye istediğini söylüyorsun...

“Büyük balık” hikayesi nedir?..

Bunları yayınlamayacaksan, “büyük balık hangi amaca matuf bir balıktır?..”

Bir erkek tacizi ne zamandan beri “balık”giller familyasına dahil oldu da haberimiz olmadı?..


***


Bütün bir program “Ben CHP’yi karıştırmak istemiyorum” dedin durdun, “Karıştırmak istesem olayı büyütürdüm” diyorsun...

Daha ne kadar büyütesin?..

Bir Obama’ya şikayet etmediğin kalmış Deniz Baykal’ı...

Niye gizli gizli şikayet ederek, bir taraftan da Deniz Baykal’ı arayıp “biran önce buluşmak istiyorsun?..”

Sen ne yapmak istiyorsun arkadaş?..

Bunlar gazetecilik yöntemleri değil...

Bir gazeteci kendisine yönelik bir “taciz”i büyük balık olarak nitelemez...

Eğer “haber” anlamında büyük balıktan söz ediyorsa, o zaman haber olarak yapar yayınlar...

Bu balık ne balığı İklim arkadaş?..

Tam bir söylesene şunu Allah aşkına...


*****


ÇETECİ OLMAKLA GAZETECİ OLMAK ARASINDAKİ FARKLAR!..

Bir gazeteci, yaptığı bir haberi, yazdığı bir yazıyı “gazetecilik dışı makamlardan ve mercilerden talimat alarak” yapmaz...

Bir çeteci, ya da bir ajan veya gazeteci görünümlü illegal bir terörist “haberi, yazıyı gazete içi makamların talimatıyla değil, gizli odakların, bilinmeyen merkezlerin talimatıyla haber yapabilir, yazı yazabilir...”


***


Bir gazeteci her çevrenin her türlü etkisine açıktır...

Gazeteci konuşur, herkes onu etkilemeye çalışır...

Bu bir terörist örgüt militanı olabilir...

Terör örgütünün lideri olabilir...

Gizli servisin yetkilisi olabilir...

Bir parti başkanı, yabancı ülkenin bir diplomatı, hatta düşman ülkenin Cumhurbaşkanı olabilir...

Gazetecinin her çevreden insanla görüşmesi, her etkiye açık bir faaliyet yürütmesi “suç” değildir...

Gazeteci devlet memuru değil, adı üstünde gazetecidir...

Bir haberi yaparken, her çevreyle görüşmesi en zıt merkezlerin de bakışını hissetmesi, gazetecilik için bir eksi değil bir artıdır...

Diyelim ki Ergenekoncu veya cemaatçi insanlarla görüşmek, onların olaylara bakış açılarını öğrenmek, gazeteciyi Ergenekoncu veya cemaatçi yapmaz...

Onlarla görüştü, zaman zaman onların görüşlerinden etkilendi diye “suç” da işlemiş olmaz...


***


Gazeteci onlarla “organik” bir ilişkinin içine girip, haberlerini ve yazılarını gazetecilik ilişkileri dışındaki saiklerle yazmaya başladığında “suç” işler...

Onların talimatıyla haber yaptığında, kişisel görüşünü ve yorumunu aktarmak yerine, bir örgütün amacına göre, bizzat talimatla, ya da organik bir bağlantıyla çalıştığında suç işlemiş olur...

Nedim Şener‘in yazılarında “Ergenekonculukla suçlanan kişilerin görüşlerine yakın görüşlerin ve analizlerin olması” Nedim Şener’in suç işlediğine hiçbir şekilde delalet etmez...

Bunlar Nedim Şener’in kişisel görüşleri olabilir ve bu görüşler sonuna kadar savunulmalı, yazılmalı ve çizilmelidir...

Bir gazeteci PKK’nın görüşlerine yakın görüşler savundu diye PKK’lı olmaz...

“Ülkenin bölünmesini istiyorsa yazılarında, ülkeyi bölmekle ilgili yasaya göre suç işlemiş olur...”

PKK’lı olmak için PKK’yla organik bağının tespit edilmesi gerekir...

Bu görüşleri PKK’nın savunuyor olması, gazeteciyi de kafadan PKK’lı yapmaz...


***


Gazeteci, “magazin servisinde magazin muhabiri olarak” çalışmıyorsa, insanların özel hayatlarıyla ilgili, hele hele çok mahrem bilgileriyle ilgili “dosyalar” tutmaz...

Magazin muhabirlerinin dosyaları da “ilerde kullanılmaya elverişli mahrem bilgilerden” oluşmaz...

Sadece o ünlünün daha çok yaşadığı ilişkiler ve verdiği röportajlardan seçmeler vardır...

Fişleme yapmakla bir gazetecinin dosyalama yapması arasında dağlar kadar fark vardır...

Şöyle örnekleyebiliriz bunu...

Herhangi bir devletin istihbarat servisleri fişlemelerinde fişledikleri adamla ilgili her türlü mahrem belge ve bilgi bulunur...

Kadınlara zaafı mı var?..

Gizli veya açık bir eşcinsel mi?..

Kumar oynar mı?..

Etnik kökeni tam anlamıyla nedir?..

Zaafları var mıdır ve nelerdir?..


***


Bunlar arasında en önemlisi ise şudur...

Kişinin zaafları ve alışkanlıklarıyla ilgili ilerde kullanılabilecek görsel ve işitsel kayıtlar...

Deniz Baykal hakkında çıkan “seks kasedi” bir gazetecilik faaliyeti değildi mesela...

“Görüntüler Deniz Baykal’ı yıpratmak ve liderlikten düşürmek amacıyla” zamanında toplanmış, montajlanmış ve gizli bir el tarafından piyasaya sürülmüştü...

Bu bir gizli örgüt veya gizli istihbarat servisi eylemidir...

Bir gazetecinin elinde böyle bir fişleme bulunamaz...

Çünkü bunun yasal yollardan gazetesinde veya televizyonunda imzasıyla bir haber olarak yayınlamayacağını bilir...

Bunun için bunları toplama faaliyetinin içinde yer almaz, tesadüfen gelen kasetleri de elinde tutmaz...


***


Gazeteci; insanların özel ilişkileri, evveliyatlarından gelen etnik kökenlerini dosyalama faaliyetlerine girmez...

Çünkü bunun gazetecilikle alakası yoktur...

İstihbarat örgütleri insanların “derin evveliyatlarıyla” uğraşır...

Kendilerine göre ülkede “etnik olarak kimin potansiyel suçlu olabileceğini saptamaya çalışırlar...”

İnsan haklarına aykırı bir durumdur, ne ki istihbarat örgütleri her zaman insan haklarına uygun çalışmamaktadır...

Her halükarda bu durum açık bir meslek olan gazetecilik için mevz-u bahis değildir...


***


Bütün bu gerçeklerin sonunda şöyle de bir durum vardır geçerli olan bütün dünyada...

Herkes “gazeteci” değildir, ancak herkes “gazeteci olmayı” oynar...

Suikastçi Kartal Demirağ bile Turgut Özal’ı öldürecekken gazetecilerin arasına gazeteci gibi sızmıştı...

Kevin Costner’ın oynadığı muhteşem Bodyguard filminde de Whitney Houston’u öldürecek olan katil “bir kameraman” kisvesine bürünüyordu...

Gazetecilik prestijli bir meslektir...

Her türlü kirli çamaşır “gazeteci” kisvesi altında yapılmaya çalışılır...

Ancak gazeteci dışındakileri ayıklayacağım diye, gazetecilerin gazeteciliklerini ortadan kaldırır, onları “memur” yaparsanız, bu kez de gazetecisiz kalırsınız...

Gazetecisiz bir toplumda “demokrasi” yoktur...

Saddam’ın gazetecileri, gazeteci değil Basın Yayın Enformasyon Müdürlüğü memurlarıydı...

İki tarafından da koyu renk bir suyun aktığı nehirdir gazetecilik...

Siz ince köprünün üzerinde onurunuzla yürümeye çalışırsanız gazeteci olursunuz...

Aksi halde, pis ve bulanık suların içinde sürüklenir gidersiniz...