DOKTOR BİLE HOCASINI ARIYOR HASTA NE YAPSIN!

03 Aralık 2011 Cumartesi, 05:57

Mehmet Tezkan /Milliyet

Geçen gün ‘Sağlık Bakanı lütfen istifa’ diye bir yazı kaleme aldım..
Mesele, Başbakan’ı hangi profesörün ameliyat ettiği değildi..
(Tabii ki bu ülkenin Başbakan’ını bu ülkenin en iyi profesörlerine emanet edeceğiz.. Bunu kimse konuşmuyor, tartışmıyor)
Mesele başka..
Mesele..
Bakan’ın çıkarttığı kanun hükmünde kararnamenin (Anayasa Mahkemesi aynı konuda çıkan yasayı iptal ettiği halde, ısrar etti, mahkemeyi by pass etti!) yanlış olduğunun, üniversitelere de tıp bilimine de zarar verdiğinin ortaya çıkmasıydı..
*
Bugün yazı günüm değil.. İzin günüm..
Elektronik postama o kadar çok mektup düştü ki.. Kararnamenin zorlamasıyla ilişkisini kesen, kesmeyen o kadar çok Hoca’dan mail aldım ki..
Bir iki gün bekleyemedim..
Bilgisayarın başına oturdum..
Memleketin önemli bir sorunu olduğunu biliyordum..
Bu vesileyle bir kez daha anladım..
Başbakan’ı ameliyat eden Dursun Buğra gibi Hoca’lardan söz ediyorum..
Üniversiteden ayrılmak zorunda bırakılmalarından..
*
Gelelim.. Bana atılan mail’lere..
(Teşekkür edenlerin de, sorunu anlatanların da, öneri sunanların da ismini izin almadığım için yazmayacağım)
*
Bir profesörden..
Hekimler, hocalar paragöz olarak gösterilmeye çalışılıyor, halkla bizi karşı karşıya getiriyorlar.. Hiçbirimizin motivasyonu kalmadı.. Tıpta yapılan işlerin puanı, performansı olmaz. Halka, devlet hastaneleri de üniversite hastaneleri de bedava sunuluyormuş gibi gözükse de aslında insanlar özel hastanelere yönlendiriliyor.. Alanında iyi olan öğretim üyelerinin hepsi ya istifa etti ya da emekli oldu.. Tıp öğrencilerini, asistanları kim eğitecek?
*
Bir kardiyoloyi uzmanından..
Ben, dışarıda bir yerde anjiyografi çeksem ne olur biliyor musunuz? Özel hastaneye yaklaşık 150 bin liralık ceza kesilir.. Bana da kınama artı aylıktan (3-4 ay) para kesme cezası verilirdi..
Şu anda kızımın göz problemi için Hacettepe’de ulaştığım hocanın ücretsiz izne çıkması nedeniyle, muayenehaneye gitmek zorunda kaldım..
*
Bir doktordan..
Devlet hastanelerinin acil servisinde pratisyen hekimler ayda ortalama sekiz nöbet tutar..
Her nöbet 24 saatlik dilimi kapsar..
Her nöbette yaklaşık 100 ila 250 hastaya bakılır..
Aylık ortalama 800 ila 2000 hasta eder..
Acil serviste çalışan nöbetçi hekimin bir ayda baktığı 800-2000 hasta karşılığında eline 3 bin- 4 bin lira geçer..
Acil serviste görevli pratisyen hekim baktığı hasta için ortalama 1.5 ila 5 lira gibi komik ücret alır..
Buna rağmen gene yaranamaz.. Küfür yer, dayak yer, soruşturmalarla boğuşur..
Türk milleti bindiği dalın kesildiğini anladığında iş işten geçmiş olacaktır.. Kırıkların tedavisi için Türk hekim bulamayacaktır kimse!
Kırgızistan bozkırlarından, Afrika çöllerinden gelmiş doktorlara merhaba diyecekler..
*
Bir hastadan..
Ankara Hukuk Fakültesi öğrencisiyim.. Uzun yıllardır retinamdaki yırtıkla mücadele ediyorum.. Bu yaz yine rahatsızlandım.. Dört yıldır gittiğim doktorum, Gazi Üniversitesi’nden bir hocaya yönlendirdi..
Gazi Üniversitesi’nde ameliyat oldum..
Gözümdeki rahatsızlık tekrarladı.. Yeniden ameliyat olmam gerekiyor.. Doktorum, kararname gereği ameliyatı üniversitede yapamadığı için özel hastanede olmam gerekiyor.. Üstüne üstlük son gelen yasayla hocamızın özel muayenehanesi var diye, devletimiz özel hastanedeki masrafları da karşılamıyormuş.. Benden 4 bin lira istediler.. Babam öğretmen.. Öğretmenin hali ortada!
*
Ve bir Hoca’dan öneri..
“Özel hastanede çalışan ya da muayenehanesi olan öğretim üyeleri, çalıştıkları üniversite hastanelerinde eğitim, öğretim ve araştırma için hasta yatırabilir ve bu hastalara her türlü tetkiki yapabilir” desinler kargaşa çözülür..
*
Hoca’lara kızan yok mu?
Var tabii..
Zaten onlar çok para kazanıyor diye mail atanlar da var..
*
Gelelim sadede!
İşin özeti, fiili durum şudur..
Diyelim ki, Sağlık Bakanı haklı..
Ünlü Hoca’lara ulaşmak için muayenehanelerine gitmek zorunda kalıyorduk.. 300-400 lira veriyorduk..
Ama gerektiğinde üniversite hastanelerinde aynı hocaların bıçağı altına yatabiliyorduk..
Ama şimdi ulaşamıyoruz bile..
Ulaşmak için özel hastanelere gitmemiz, oralarda tedavi olmamız veya ameliyat olmamız gerekiyor..
4 bin-5 bin lirayı cebimize koymamız yani..
Kararnamenin getirdiği budur..
*
Küçük bi soru..
Başımıza, başınıza bi şey geldiğinde, ciddi bir rahatsızlık diyelim, neden o alandaki en ünlü, en yeterli, en deneyimli Hoca’ları arıyoruz, onların peşinden koşuyoruz?.
Ömür verdikleri, dirsek çürüttükleri, kendilerini adadıkları için mi?
Hadi bi düşünün..
*
Çok önemli not..
Kararname ile emekliliğe zorlanan, Çapa Tıp Fakültesi’nden ayrılmak zorunda kalan -aslında bırakılan- bir Hoca’mız pazartesi günü araştırmalarıyla, tıp dünyasına yaptığı katkıları nedeniyle dünya çapında ödül alıyor..
Uluslararası bir ödül..
Salı günü yazacağım..
Bakalım, Sağlık Bakanı ne yanıt verecek!