Eylem Sünni'den, özür Alevi'den

01 Aralık 2011 Perşembe, 06:27

Ertuğrul ÖZKÖK /Hürriyet

BEN duygusal bir insanım, o nedenle bir cümleyle Özalcı oldum.

Bir günde bile değil, bir anda oldum.
O anı da tam günü gününe söyleyeyim.
5 Şubat 1985.
Sol eğilimli, Ecevit’in danışmanlığını yapmış, 12 Eylül askeri müdahalesine karşı Arayış dergisinde çalışmış bir öğretim üyesi, nasıl olur da bir cümleyle liberal Özal yanlısı bir aydın haline dönüşür?
Biz böyleyiz, Ece Ayhan şiirleriyle yaşadık ve bir cümleyle saçlarımız çözülür.
* * *
O, bir özür cümlesiydi.
Türkiye Başbakanı Turgut Özal o gün Cezayir’e ayak basmıştı.
Geçmişte Birleşmiş Milletler’de Cezayir’in bağımsızlığı oylanırken Türkiye, çekimser oy kullanmıştı.
Özal işte bu oy için Cezayir halkından özür dilemişti.
Türkiye Cumhuriyeti, tarihinde ilk defa özür diliyordu ve bu bana, çok cesur bir adım olarak görünmüştü.
Özal Türkiye adına özür dilemişti.
* * *
İyi ama, 1958 yılında, çekimser oy kullanma kararını kim almıştı?
Rahmetli Adnan Menderes...
Yani Özal, daha sonra cenazelerini anıt mezara nakledeceği Demokrat Parti yöneticileri adına özür dilememişti.
Devleti adına yapmıştı bu işi..
Aklıma şöyle bir soru takıldı.
Bugün olsaydı, Cezayir halkından kim özür dilerdi?
Yeni bir tarihsel içtihatla, sorumluluğu, dönemin siyasi iktidarının bugünkü devamı saydığımız kişilerin ve partilerin üzerine yıkmaya çalıştığımıza göre, bunu Başbakan Tayyip Erdoğan’dan bekleyecektik.
Ama bu görevi Özal yerine getirmişti, dolayısıyla onun yapmasına gerek kalmadı.
Ama üzülmesin, elinde başka özür fırsatları da var.
Mesela 6-7 Eylül olayları...
Türkiye Cumhuriyeti’nin Rum asıllı vatandaşlarına karşı yapıldı.
Yıl 1955...
İktidarda kim var?
Yine Adnan Menderes-Bayar ikilisi...
Yeni tarihsel içtihada göre, özür dileme görevi Erdoğan’ın.
* * *
Hazır başlamışken ötekilerin de bir çetelesini çıkaralım da, kim kimden özür dileyecek bilelim.
- Yıl 1915... Ermeni tehciri.
Baştaki iktidar İttihat ve Terakki Fırkası.
Bugün kimse “Devamı benim” demiyor.
Yapacak tek şey var: “Özür dileriz, özür dileyecek kimseyi bulamadık” der geçeriz.
- 1 Mayıs 1977... Taksim Meydanı katliamı.
İktidarda üçlü var: Demirel-Türkeş-Erbakan...
Demek ki Meclis’teki devamcıları olarak özür görevi Başbakan Tayyip Erdoğan’ın.
- Yıl 1978... Kahramanmaraş olayları.
Sünni çoğunluk, Alevi azınlığa saldırmış.
İktidarda Bülent Ecevit var.
Öyleyse Sünni çoğunluk adına, özür dileme görevi Alevi Kılıçdaroğlu’nun...
- Yıl 1993... Sivas katliamı.
Sünni çoğunluk, çoğunluğu Alevi olan aydınları yaktı.
İktidarda Tansu Çiller-Erdal İnönü ikilisi var.
Aslında merkezin yeni siyasetçisi Erdoğan ile solun yeni siyasetçisi Kılıçdaroğlu’nun birlikte özür dilemesi gereken bir olay.
Ama ne Sünni Erdoğan’ın, ne de Alevi Kılıçdaroğlu’nun imza atacağını sanmıyorum.
* * *
Bir de 21’inci yüzyılın ayıpları var.
Cezadan beter tutukluluk halleri, sabahın köründe evden almalar ve bir daha geri getirmemeler, gözaltında intiharlar, özel hayatlara ait sızdırmalarla kaydırılan hayatlar, üzerinde oynanmış disklerle içeri atılan gazeteciler, söndürülen hayatlar, cezaevlerinde sürünen kanser hastaları ile postmodern ‘gulak’lar...
Onlar için kim özür dileyecek?
Vallahi bu sorunun cevabını da zamanı gelince, bütün dünyada vicdanı sızlayacak olanlar versin..
Çünkü bu soru bugün bizi aşar...