Cumhuriyetçi Türkler'e hitaben

24 Eylül 2011 Cumartesi, 07:28

Safile Usul/Gazeteport

Yazının başlığını “Cumhuriyetçi Türkler’e hitaben” olarak attım…

Aklıma aslında başka tanımlar da geldi.

Atatürk’ün kurduğu temel düzenden memnun olan Türkler…

85 senedir ülkesi ile barışık Türkler…

Başka şey aramayan Türkler…

Klasik Türk ailesi Türkler…

Klasik Türk tipi Türkler…

Menemen pişiren, üzüm ile ekmek yiyen, kuru fasulye ve köfte seven Türkler…

Toprağına domates, buğday, bahçesine çiçek eken Türkler…

Anıtkabri ziyaret ederken sevgi ve şükran duyan Türkler…

Beyaz Türkler???

Hayır, bu başlığı istemem, esmerim biçim biçim daha doğal çünkü.

Bunu atarak devam edelim o nedenle…

Ve, biz yine Cumhuriyetçi Türkler’de kalalım.

Cumhuriyetini seven ve ondan asla vazgeçmeyecek olan Türkler…

Size, bilhassa da size hitap ederek yazıyorum şimdi.

Şunu anlatacağım.

Safile bu ya, berberde bile Türkiye ne oluru izlemekle meşgul.

Dün berbere gittim.

Hemen söyleyeyim…

Hükümet partisinin çok oy aldığı bir semtte idi bu berber.

Yoksa anlatmazdım, çünkü represantatif, yani temsili olmazdı çünkü.

Biraz beklemeliydim ve bu dünya berberde bekleyemeyecek kadar ilginç ve aklım gündemde olduğu için sıkılmak üzereydim tam, ki…

Çevremi algılamaya başladım.

……………………………

Kızlar acaip stilli. (bu berberde türbanlı yoktu, onu da belirteyim ki daha net olsun tablo)

Bir özgüven, bir özgüven manikür-pedikür yaptıranlarda.

Kıyafetler, makyajlar da o biçim.

Kız berbere manikür yaptırmaya gelmiş ama yüzüne çok iyi bir fondöten sürmeyi ihmal etmeden gelmiş.

Her anı yaşıyor yani.

Kızları daha da iyi seçmeye başladım bu sefer.

Kıyafetleri, makyajları ve takıları hep bir kişilik özgünlüğünü yansıtıyor, yani almış yüzüne çalmış gibi bir durumda değiller.

Bir tanesi saçına çok orijinal bir toka mı desem, taç mı, harika bir şey takmış.

O taktığı şey gözlerindeki makyaj ve kirpikleri ile öyle uyumlu ki…

Kızı iyice bir inceliyordum ki, beni zaten fazla bekletemeyeceklerini anlamış oldukları için hemen sıram geldi.

Oysa artık beklemekten sıkılma durumum yoktu çünkü Türkiye ile ilgili iyi bir gözlem yapma imkanım vardı.

Ki, valla ben bu gözlemi ilk kez yapmıyordum.

Mesela en son yazın, araba kaskosu ödeme, 3G zımbırtısı bozulduğunda TTNET vs. gibi bir sürü yere girip, çıkmış her yerde bu bireyselliğine çok tutkun ve stil sahibi kızları görmüştüm.

İtalyan orta sınıfı halt etmiş bunların yanında, bunlarda ayrıca acaip bir özgünlük ve özgüven var.

İşte, yani şunu diyeceğim ki…

Şundan kimsenin şüphesi olmasın…

Hükümet partisi bu kızlara, onların ailelerine vs. Cumhuriyet Türkiye’sinin verdiği bu donanım altyapısını bozacağı hissini verdiği anda gider.

Bunu ama epeydir düşünüyorum, dünden beri değil.

Size bir şey söyleyeyim mi…

Cumhuriyetçi Türklerin en büyük korumalarından büyükçe bir tanesi de Hükümet partisine oy veren % 50’nin içinde duruyor.

O yüzde 50’nin içinde çok önemli bir oranda benim berberde gördüklerimin benzeri bir kesit var.

Hükümet partisine her koşulda sadık kalacak olan en fazla yüzde 15 cancağızım.

Sorry ama geri kalanı Cumhuriyetçi Türkleri bizzat korur icabında.

Bir şey daha şimdi…

Benim dün berberde gördüğüm kızlardan Mısır’da, Lübnan’da, Irak’da da var.

Bunu biliyorum.

Ancak Mısır gibi ülkelerde toplumsal zihnin derinlerine yerleşmiş bir siyasal mazi, onun vermiş olduğu bir güvence hissi, bu nedenle de alternatif tahayyül edebilecek bir yerleşiklik yok.

Bu ama bizde var.

Bizdeki siyasal, toplumsal ve zihinsel mazi Türk halkının kafasının arkasında olduğu gibi duruyor.

Onlar Hükümet partisine ekonomik nedenlerle oy veriyorlar esasen.

Cumhuriyet’in iklimi bilmemneye çevrilsin diye değil.

Yani, Hükümet partisinin en birinci frenlerinden bir tanesi o yüzde 50’nin içinde.

Aman severim ben sizin saçınızdaki tokayı ve de tacı.

Bence siz de sevin o yüzde 50’nin içini.

Not: Hükümet partisinin tek freni bu değil, kendi içinden kaynaklanan ve de başkaca da frenler var ama onlar sonraya kalsın.