“TRT’nin haberi mi; boşver öyleyse”

15 Ağustos 2011 Pazartesi, 08:39

Selcan TAŞÇI/Yerniçağ

TRT’nin hakkında dava açtığı gazeteciler zincirinin son halkası olan Cumhuriyet yazarı Işık Kansu, eline ulaşan dilekçedeki ifadeleri aktarırken çok “garip” bir bilgi veriyor:
“TRT, TÜİK’e göre en güvenilir ikinci kurummuş!”
Bilgi “garip” çünkü “en güvenilir ikinci kurum” olduğu iddiasındaki TRT’yle ilgili olarak, önceki gece, “Karayılan yakalandı” haberinin hemen arkasından gazete, televizyon ve haber sitelerinin yorum sayfalarına ve sosyal paylaşım sitelerine hakim olan hava şuydu:
“Haberi veren TRT mi; boşverin o zaman!”

***

Bu muammanın sonunda, PKK’lı Murat Karayılan’ın İran askerinin arasında kıskıvrak yakalanmış, hani o Öcalan’ın getirilişindekine benzer pısmış pozu da çıkabilir pekala karşımıza...
O vakit “Ne olduuuuu? Yakalanmış işte Karayılannnn! O kadar çamur attınız ama haklı çıktı TRTeeeee!” gibi çocukların “nanik” düzeyindeki olası tepkilerin önünü kesmek için peşin peşin belirteyim:
MEVZU BAHİS KARAYILAN’IN YAKALANIP YAKALANMAMASI DEĞİL!
Yakalanmış da olabilir! Yakalanmamış da olabilir...
TRT’nin haberi (zaten iddia olarak verdi) doğru da olabilir! ( Ki zaten “haber” dediğin doğru olmak zorundadır, yani bir haberin “doğru çıkması” alkış gerektiren “özel” bir durum değildir...)
Ama yine de TRT yönetiminin bu “sınav”ın sonunda asıl dikkate alması gereken, üç-beş bin liralık program koparmak için kapısında takla atanların “TRT habercilikte 1 numara” tezahüratları değil; TRT’den hiçbir çıkarı olmayan ve hatta TRT’nin kendisinden çıkar sağladığı halkın dile getirdiği isyandır!
Hesap ortada;
Kağıt üzerinde isterse “tek güvenilir kurum” olsun, TRT’nin toplumun gözündeki yerinin neresini olduğunu anlamak için izlenme oranlarına bakmak yeterli.
Belki bir de üzerine Feridun Düzağaç dinlemeli:
“Dipteyim, sondayım...”

***

Dolayısıyla, başta İbrahim Şahin olmak üzere bütün TRT yönetimi kendisini “en güvenilir ikinci kurumuz” diye avutmaktan vazgeçip, bu isyanın nedenleri üzerinde durmalı!
Mesela Tokat Reşadiye’deki PKK saldırısını TSK mensuplarıyla ilişkilendirme çabasının yarattığı bir “güven bunalımı” olabilir mi?
Mesela “bomba yüklü kamyon” haberinden sonra Şahin’in “haberi ilk veren olmayı”, “haberi en doğru şekliyle veren” olmaktan daha çok önemsediğini gösteren ve habercilik başarısını “hızlı haberciliğe” endeksleyen açıklamaları “şüphe” yaratmış olabilir mi:
Haber hızlı ama bakalım doğru çıkacak mı?
Ya da belki “kadroları” işkillendiriyordur vatandaşı kurumun; olamaz mı? Teknik elemanlarından, yorumcularına kadar TRT’ye yeni katılan isimlerin çoğunun “aynı ideolojik merkez” den transfer edilmesinin “tamamen tesadüf olduğu”na inanmayanlar vardır belki!..
Mesela referandumdan önce mahkemelik olmasına yol açan yayın politikası, seçim öncesi tavrı şöyle bir geri dönüş sağlamıştır TRT’ye:
İtibar kaybı!

***

TRT yöneticileri illâ da bir başarı öyküsünün kahramanları olmak istiyorlarsa, devletin televizyonunu “o yayınlıyorsa yalandır”, “o yayınlıyorsa maksatlıdır”, “o yayınlıyorsa operasyondur” gibi önyargılarla algılanır hale getirmek de az buz başarı değildir...
Bana kalsa “kendilerini sorgulama” gereği üzerinde ısrar ederim ama çok istiyorlarsa, mimarları yarattıkları bu “kuşku abidesi” imajıyla da övünebilir tabii!
Bir de sormadan edemeyeceğim:
TRT’nin yeni misyonu “nabız kontrolü” mü?