5 Aralık: Kadınların seçme ve seçilme hakkının yıldönümü

05 Aralık 2011 Pazartesi, 08:02

Tüm kadınlar ATATÜRK’E minnettardır.

72 yıl önce 5 Aralık 1934’de, Türk Kadını genel seçimlere katılma, milletvekili seçme ve seçilme hakkına kavuştu. Bugün ise mecliste 550 milletvekilinin yalnızca 24'ünü kadınlar oluşturuyor.
Kadın hakları kavramı özellikle 19 yy’da büyük önem kazandı. Dünya genelinde çok çeşitli kurum ve kuruluşlar kadınların karşılaştığı sorunların ve ayrımcılıkların giderilmesi için çalışmalar yaptılar.
Dünyada kadınların karşılaştığı ortak problemleri ise şunlar:
1-İş ve çalışma hayatında kadınlara yönelik negatif ayrımcılık.
2-Dünya çapında kadınların eğitim - öğretim hakkından yoksun veya ikinci planda bırakılması.
3-Birçok devletin hukuki düzenlemelerinde kadın erkek ayrımı yapılması ve bilhassa miras hukuku ve medeni hukuk düzenlemelerinde kadınlara negatif ayrımcılık uygulanması.
4-Dünyada birçok bölgede, kadınların eş seçme, evlilik, boşanma ve diğer temel medeni haklarının tanınmaması.
5-Kadınlara yönelik fiziki şiddet ve psikolojik baskının en çağdaş ülkelerde bile tam anlamıyla kırılamamış olması.
6- Özellikle İslam ülkelerindeki çok eşlilik, küçük yaşta evliliklere onay verilmesi ve namus adına işlenen töre cinayetleri

Türkiye Cumhuriyeti kadınlara politik hakların verilmesi konusunda dünyadaki öncü ülkelerden biridir.

20 Mart 1930’da çıkarılan Belediye Kanunu ile kadınlar ilk kez belediye seçimlerine katılma hakkı elde ederken 5 Aralık 1934’te Teşkilat-ı Esasiye Kanunu’nun 10. ve 11. maddeleri değiştirilerek kadınlara milletvekili seçme ve seçilme hakkı tanındı ve 1 Mart 1935’te ilk kadın milletvekilleri Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde yerlerini aldı.

Mustafa Kemal Atatürk’ün eşit seçme ve seçilme hakkını, Milli Mücadele’de erkeklerle omuz omuza savaşmış olan kadınlara karşı bir sorumluluk olarak görmüştür:

ATATÜRK Türk kadınını şöyle tanımlar:

“Ey kahraman Türk kadını, sen omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın.”
“Dünyada hiçbir milletin kadını, “Ben Anadolu kadınından daha fazla çalıştım, milletimi kurtuluşa ve zafere götürmekte Anadolu kadını kadar gayret gösterdim diyemez.”

“Kimse inkâr edemez ki bu harpte ve ondan evvelki harplerde milletin hayat kabiliyetini tutan hep kadınlarımızdır.”

ATATÜRK yalnız bu sözleriyle değil, daha başka pek çok defa övdüğü Türk kadınının İstiklal Savaşı’nda, elindeki silahla gönüllü olarak dövüşerek kan döküp şehitler verdiğini ve aynı zamanda analık görevi ile diğer görevleri de en sert koşullar içerisinde başardığını belirtmiştir.

Elinde silahıyla cephelerde mücadele eden pek çok Türk kadını vardır. Nene Hatun, Tayyar Rahmiye, Gördesli Makbule, Erzurumlu Fatma Seher, 70’inci Alay Komutanı Hafız Halit Bey’in kızı Nezahat, isimli Kuvayımilliyeciler tarihe geçmiş kadın savaşçılarımızdan birkaçıdır.

Bütün bu girişimlerinde kadınlarımızı yöneten ne bir kanun ne de bir yönetmelik vardır. Her şeyi gönüllü olarak yapmaları onlara ayrı bir büyüklük ve değer katmaktadır
.
ATATÜRK 21.03.1923’te şöyle sesleniyor:

“Çift süren, tarlayı eken, ormandan odun ve keresteyi getiren, mahsulleri pazara götürerek paraya çeviren, aile ocaklarının dumanını tüttüren, bütün bunlarla beraber, sırtıyla, kağnısı ile kucağındaki yavrusuyla, yağmur demeyip, kış demeyip, sıcak demeyip cephenin mühimmatını taşıyan hep onlar, hep o ulvi, o fedakâr, o ilahi Anadolu kadınları olmuştur.

Binaenaleyh, hepimiz bu büyük ruhlu, büyük duygulu kadınlarımızı şükran ve minnetle ebediyen şerefli (tâziz) ve kutsal sayalım (takdis edelim.)”demiştir.

Kaynak : BURSA BAĞIMSIZ