Erbakan ve 28 Şubat!

02 Mart 2011 Çarşamba, 09:34

Fikri Sağlar/Birgün

Saadet Partisi'nin son genel başkanı Necmettin Erbakan pazar günü vefat etti. Öncelikle tüm Saadet partililere, sevenlerine ve ailesine baş sağlığı diliyorum.
Bundan böyle, siyaset sahnesinin en renkli, bir o kadar da en sıkıntılı portresi geçmişin sayfalarında kalacak!. Bugün toprağa verilirken medyamız, Erbakan’la ilgili güzel anıları hatırlatmaya özen gösterecek!
• • •
Ancak önümüzdeki süreçte, Erbakan için çok şeyler söylenecek! Demokrasiye hizmet mi verdi? Demokrasiyi krizler içine mi soktu?
Türkiye’nin gelişimine katkı mı sundu?
Yoksa attığı göstermelik temellerle,
Söylediği akla ziyan veren hayallerle ekonomik kalkınmanın önünde mi durdu?..
• • •
Dini siyasallaştırarak, Tarikatları meşrulaştırarak, islami yaşam biçimi yaparak, Cumhuriyetle olan savaşımı geliştirmeyi mi?
Yoksa gerileşmeyi mi getirdi?..
• • •
Çağdaş yaşam biçimimize musallat olan toprak altında saklanmış “sinsi anlayışla” demokrasiyi mi ilerletti?
Korku salması nedeniyle demokrasiye karşı olan güçlerin darbelerine anlam mı yükledi?
Cihat ilan ederek insanları korkutması;
Bilinçle yapılmış bir eylem miydi?
Ya da Türkiye’nin kazanımlarını istemeyenlerin “irtica geliyor” bahanesine sığınmasına neden olan cahilliği miydi?!
Tarih bunları sonra değerlendirecek!..
• • •
1961 anayasası sonrası Türkiye’ye “barış gönüllüleri” adı altında gençler geldiler…
Anadolu’nun her yerine dağıldılar…
Okullar, Çeşmeler, köprüler, Köy konakları yaptılar. Sosyal yaşantının içine katıldılar…
Kültür farklılıklarını yaşadılar. Sonra memleketlerine döndüler. Geliş nedenleri, ortaya çıkan “raporlarda” daha iyi anlaşıldı!..
• • •
Meclise girdiğim ilk yılda BM de var olan bir araştırma raporu benim için çok ilginç olmuştu!.. Çünkü geriye bakıldığında, o raporun içeriğinin yaşama geçirilmesiyle Türkiye farklı döneme girmişti!.. Raporda sosyal yaşama etkili olan güçler sayılıyordu!..
Birinci sırada imamlar vardı..
Üçüncü sırada ise öğretmenler…
• • •
Bu raporda yer alan unsurlar daha sonraki süreçte olgunlaştı. 1961 Anayasasının yarattığı özgürlük ortamı 1970 lı yılların başlarında doğru ilk kez dini siyasallaştıran bir partinin kurulmasına fırsat verdi. Milli Nizam Partisi Necmettin Erbakan ve arkadaşları tarafından kuruldu. Ancak Cumhuriyet Başsavcılığı, 5 Mart 1971’de, MNP hakkında “laikliğe aykırı çalışmalar yürüttüğü’ gerekçesiyle dava açtı. Anayasa Mahkemesi, 20 Mayıs 1971'de, partinin “laik devlet niteliğinin ve Atatürk devrimciliğinin korunması prensiplerine aykırı olduğu” gerekçesiyle kapatılmasına karar verdi. Bununla birlikte, MNP yöneticileri hakkında herhangi bir ceza davası açılmadı!.. Daha sonra MSP ve diğer islami içerikli partiler kuruldu!..
• • •
Rapora baktığımızda içeriğine uygun öğretmenlerin eğitim ve öğrenimiyle ilgili de çarpıcı gerçekler ortaya çıkmış. Öğretmen okulları kapatıldı. Sonra kurumlar değiştirildi. Programlarla oynandı. Çağdaşlıktan uzak, bilimseli dışlayan anlayış öğretmenlerin yetiştirilmesini sağladı!.. Sonunda 45 günde yetişen “öğretmenlere” Türkiye’deki bir nesli teslim ettik!.
• • •
Necmettin Erbakan’ın hayatı ile ilgili çok bilgi önümüze konacak!.. Ne yaptığı daha net yorumlanacak!. “Milli Görüş” adını verdiği düşünceleri bugünkü “talebelerinden” farklı!..
Erbakan her ne derse desin sonunda “kendini bu ülkeye ait hissediyordu!”..
• • •
Erbakan’ın bir gün önce ölümü 28 Şubat’ta ona karşı yapılan “askeri müdahalenin” daha etkin bir şekilde yorumlanmasına neden oldu! Dün “28 Şubat”la ilgili çok söz söylendi. Yapılan en basit tanımla “sivil siyasete karşı açık bir darbeydi!” “Post modern” denilerek yumuşatılması hiçbir anlam ifade etmiyor! O gün müdahale edenler bugün neden yargının önünde değiller bir türlü anlamıyorum?..
• • •
O gün; “irtica var!..
Türkiye teokratik düzene geçiyor!” denilmişti. 22 maddelik kararlar açıklanmıştı. Zorla Erbakan’a imzalatılmıştı. Bu maddelerin bir teki yani eğitim süresinin 8 yıla çıkarılması haricinde bir teki dahi hayata geçirilmedi. O dönemde, DYP’li Milletvekilleri, bakanlar istifa ettirilip yeni parti kurdurulmuştu. DSP ve ANAP yeniden organize edilmişti. Sokaklarda irtica kol geziyor,TV’lerde Fadime Şahin- Ali Kalkancı şovları gösteriliyordu. Aczi mendiler saldırıyor,Kuranlı eylemler camileri işgal ediyordu. Ne oldu da 1 mart 1997 den sonra irticai durum ortadan kalktı.?
• • •
Sorgulamak gerek!.. Bizi aldattıklarını göremiyor muyuz? Askerin içindeki cuntanın birbirileriyle savaşı, iktidarı ele geçirme azmi, demokrasiyi askıya alma niyeti ile sivil yönetimleri yok etme çalışmasını hâlâ anlamadık mı?
• • •
Aslında o günde bu konuyu anlayamayan siyasetçiler vardı!..
CHP içinde yapılanlara karşı çıkan 4 kişi bu konuyu kamuya açıklamıştık..
Aydın Güven Gürkan; Seyfi Oktay, Ercan Karakaş ve ben Deniz Baykal’ın dikkatini çeken bir bildiri yayımlamıştık!...
• • •
Cumhuriyete sahip çıkan,çağdaş insanlar korkutularak kullanıldı. Tıpkı daha önceki darbelerde yapıldığı gibi olgunlaştırma dönemi profesyonelce yapıldı. Halkın en önemli değerleri kullanılarak amaçlarına ulaştılar. Bakın;Muhtıra sonrası geçen 14 yılın 9 senesinde de kastedilen anlayış Türkiye’yi yönetti…
Şimdi sormak lazım; Biz şimdi teokratik bir cumhuriyette mi yaşıyoruz? Farkında değil miyiz? Yoksa o gün bizi aldatmak için senaryo hazırlandı ve de biz bu senaryoya safça kandık, Şimdi anlıyor muyuz?
• • •
Bir düzen kuruldu ve bizim bu düzenden haberimiz yok!..
28 Şubatın ekonomiye doğrudan katkısı olmuştur! Sonucunda Türkiye, ekonomik kalkınmasını sağlamadı, aksine uluslar arası sermayenin kullanımına açıldı! Yani tüketici toplumu olan Türkiye’ye, ihtiyaç duyduğu “yabancı sermayeyi” ancak küreselleşme oyunu içine katılarak elde edebileceğini söylediler!....
Bu nedenle küçültülen devlet, tahkim kurulları, KiT’lerin ivedilikle özelleştirilmesi, ülke taşınmazlarının yabancılara devrine imkân sağlamak için TBMM’yi buna müsait hale getirmeye zorladılar!
Böylece finans sektörü,bankalar, iletişim kanalları ve yer altı kaynaklarının daha kolay devredilme olanağı ortaya çıktı..
Kısaca; 28 Şubatla Türkiye aslında” post modern sömürü düzenine sokuldu!.”
• • •
Türkiye’de demokrasiyle oynayan,halkın egemenliğini ve emeğini çalanlardan kim, ne zaman hesap soracak?..