İmralı diplomasisi kesin zafer yolunda

14 Temmuz 2011 Perşembe, 09:21

Veysi SARISÖZEN/Gündem

İmralı'da süren görüşmeler, belli ki, çok ciddi bir aşamaya doğru evriliyor. Görüşme notlarını basından okuyan her insan bunu anlıyor.

Gerçi zaman zaman akıllara 'acaba bu görüşmelerle devlet bizi oyalıyor mu?' sorusu da geliyor. İlk bakışta bu soruyu soranlara hak vermemek elde değil. Çünkü görüşmeler yıllar ve yıllar boyunca bir türlü sonuçlanmıyor.

Ama gerçekten de Kürt Özgürlük Hareketi bu 'görüşmeler yüzünden oyalanıyor mu?'

Bakalım:

Önce soralım: 'Oyalanmak' ne anlama geliyor?

'Oyalanmak' şu anlama geliyor: Eğer siz 'bir şey' yapacakken, bu 'görüşmeler yüzünden' o şeyi yapmayı 'erteliyorsanız', biliniz ki 'oyalanıyorsunuz'.

Ama otuz yıllık tarih ve uluslararası komplodan bu yana geçen zaman göstermektedir ki, bir yandan 'görüşmeler sürmekte' diğer yandan da 'yapılmak istenen her şey yapılmaktadır.' Görüşmeler yüzünden 'ertelenen' hiçbir şey yok!

Her şeyden önce 'yapılmak istenenin' ne olduğunu açık seçik anlamak gerek. Kürt Özgürlük Hareketi'nin 'yapmak istediği' nedir? 'Ayrı bir devlet' kurmak değildir. Eğer Kürt Özgürlük Hareketi'nin 'yapmak istediği' ayrı devlet kurmak olsaydı, 'görüşmelerin' bu 'ayrılmayı' ertelemeye neden olduğunu söylemek ve bunun da 'oyalanma' anlamına geldiği sonucuna varmak haklı olabilirdi.

Oysa ortada böyle bir hedef yok.

Hedef 'ortak vatanda, demokratik cumhuriyet, Demokratik Özerklik ve demokratik ulus temelinde gönüllü birlik.' Bunun önündeki en büyük engel nedir? Bu hedefin önündeki en büyük engel, devletin 'Kürtlerin kimliklerini ve dilini inkar etmesi ve onun örgütlü hareketini tasfiye etmeye çalışmasıdır'. Kürtlerin kimliğini, dilini ve Kürtlerin örgütlü hareketinin meşruiyetini kabul ettirmedikçe 'birlikte yaşamak' mümkün değildir.

'Görüşmeler' bu açıdan ne anlama geliyor? Bu 'görüşmelerden' şu ana kadar somut hiçbir 'sonuç' alınmamış sananlar yanılıyor. En büyük somut sonuçlar alınıyor. 'Görüşmeler', 'kimlik ve dil' talebinde bulunan bir örgütün önderiyle yapılıyor. Kendi başına görüşmeler, 'inkar ve imha' siyasetinin tarihsel bakımdan iflas ettiğini gösteriyor.

Ve bu görüşmeler sürerken, Kürt Özgürlük Hareketi adım adım fiilen meşrulaşıyor. Hiçbir somut hedefe doğru yürüyüş, bu görüşmeler yüzünden ertelenmiyor. PKK “kendini dağıtmıyorî, “Öcalansız ve PKK'siz çözümî artık kimsenin aklından bile geçmiyor. 'BDP'yi kuş türlerine göre bölme hevesi', insanlarda gülme duygusu uyandırıyor.

Bunlar muazzam kazanımlardır.

Görüşmelere rağmen devletin topyekun savaşa yönelmesi ihtimal dışı mı? Polisin yeni bir tutuklama dalgasıyla binlerce insanı hapse göndermesi mümkün mü? Evet! Görüşmeler bu ihtimalleri kendiliğinden ortadan kaldırmıyor. Ama sorulması gereken şu: 'Görüşmeler, askeri saldırıları ve polis operasyonlarını bertaraf etmek için atılması gereken adımları önlüyor mu?' Bu soruya kesin bir şekilde 'hayır' diyebiliriz. Tam tersine 'görüşmeler' kendi başına askeri ve polisiye operasyonları halka 'haklı gösterme' imkanlarını daraltıyor. 'Hem görüşüyorsunuz, hem de tutuklayıp, öldürüyorsunuz, bu ne iş' diyenlerin sayısı artıyor. Ve Kürt Özgürlük Hareketi yasal ve meşru mücadele alanını sürekli genişletiyor ve her geçen gün yeni müttefik güçler kazanıyor.

Sonuç? Sonuç şu: Görüşmeler sürerken Kürt Özgürlük Hareketi her alanda güçleniyor; Kürt sorununda çözümsüzlük yanlıları her alanda zayıflıyor. Yarın görüşmeler kesildiğinde, devlet güçleri tutuklama ve imha adımları attığında, Meclis'i Kürtlere kapattığında, bilin ki, 'devrimci halk savaşı' kavramı bile o anda tahminlerin de üstünde büyük bir yerel ve uluslar arası meşruiyet kazanacaktır.

İmralı diplomasisi tarihe şimdiden geçmiştir.

Bunun kanıtları her gün birikiyor. İşte Başbakan'ın eski Danışmanı Yalçın Akdoğan şöyle dedi: 'BDP hep kötü polis oluyor, sürekli krizi tırmandıran, sert beyanatlar veren, İmralı ise farklı bir mesaj vererek durumu toparlamaya çalışıyor.'

Bu, İmralı'nın meşruiyetini resmen ilan etmekten başka bir anlama gelmez. İmralı diplomasisi, henüz ortada 'barış antlaşması' olmasa bile, daha şimdiden 'zafer' kazanmıştır.

Şimdi diplomatik yenilgiye uğrayanlar, kabul etmek zorunda kaldıkları İmralı iradesiyle, Kürt Özgürlük Hareketi'nin Kandil ve Amed merkezlerini acemice karşı karşıya getirmeye çalışıyorlar. Ama onlar Abdullah Öcalan'ın tüm Kürt özgürlük hareketi için önder rolünü unutuyorlar. Bu rolün güçlenmesiyle Kürt özgürlük hareketinin, BDP de içinde, güçlenmesinin aynı şey olduğunu anlayamıyorlar. Onlar aynı zamanda PKK Önderi Öcalan'ın, kendi teorik görüşleriyle tutarlı olarak hem Kandil'in, hem de Amed'in ve hatta bütün yerellerdeki örgüt, inisiyatif ve meclislerin, en başta da kadınların 'demokratik özerkliklerini' teşvik ettiğinden habersiz görünüyorlar.

Olsun.

Biz şimdi bu büyük 'orkestranın' çaldığı çok sesli müziğe, Çatı hareketiyle birlikte, kendi Türkçe nağmelerimizi katmayı gönül rahatlığı içinde düşünelim. İşler sanıldığından da iyi gidiyor