Tecavüz

24 Eylül 2011 Cumartesi, 09:10

Binlerce değil milyonlarca insan, düşlediğimiz insanca yaşam için hayatlarını feda etti. Yaratmaya çalıştığımız, çalıştıkları devrimci ahlak, sistem tarafından porno tuzağına düştü. Uzun zamandır kukumav kuşu gibi bu konuyu düşünüyorum. Bu konuyu düşünürken, yine uzunca zamandır düşündüğüm ‘tecavüz kültürü’ kavramı ile karşılaşır oldum. Düşüncemin seyri ‘tecavüz kültürü’ kavramına aktı. Bu konuyla ilgili kaçırdıklarım mı var, yoksa ben mi konuyu iyi anlayamadım diye kendi kendime sorar oldum. Aydınlanmanın özü kafamıza takılan soruları paylaşıp tartışmak değil mi? Aydınlanmaya ihtiyacım var bu konuda. Sorularımı Demokratik Özgür Kadın Hareketi’nin açıklamalarına dayanarak soracağım.

2010 yılında, Demokratik Özgür Kadın Hareketi, “Demokratik Özgür Toplumu Yaratalım, Tecavüz Kültürünü Aşalım” sloganıyla bir kampanya başlattı. Heyecanlandık. Umutlandık. Ağzımıza bile almaya cesaret edemediğimiz birçok şeyi tartışır olduk. Ama yine de benim kafama yüzlerce soru takıldı. Belki de kampanyanın özünü kavrayamadığımdandır. Kavrayamadığım noktaları kampanyanın hedeflerini aktararak açıklayayım.

Kampanyanın siyasi hedefi; “...devletçi yapılanmalar karşısında kadının ve halkımızın haklarını korumak, mücadele etmek, öz savunma hakkımızı kullanarak toplumsal gerçeklikte devlet otoritesini zayıflatmak ve etkisizleştirmeyi önde tutmaktır.” Bu hedef doğrultusunda Adli Tıp Kurumu’nun yapısını ne kadar deşifre edilebildik? Adli Tıp kurumlarının üniversiteler nezdinde bağımsız olup, belli standartlara kavuşması için neler yapabildik? Tecavüze maruz kalan kadınların nerdeyse hepsinin tek ve en önemli delili, Adli Tıp Kurumu’ndan aldığı rapor. Tecavüze maruz kalıp da Adli Tıp Kurumu’na giden kadınlara nasıl davranıyorlar ve ne gibi sorular soruyorlar bileniniz var mı? En son giden arkadaşıma tecavüzden önce bakire olup olmadığı soruldu. Başka bir arkadaşıma öyle bir davranıldı ki, uzun süre psikolojik tedavi almak zorunda kaldı.

Kampanyanın toplumsal hedefi; “...cinsiyetçi-verili kimlik ve kişiliğin aşılması için köklü bir sorgulamayla mücadele gerekliliği oluşturmak, bu temelde toplumsal yapıyı değiştirmektir.” Hedef harika. Ama... Aması var. Neden ‘ama’ dediğimi anlatmak için cinsel şiddetle mücadeleye başladığımdan beri hançer gibi yüreğime ve beynime saplanan örnekleri aktarayım. Aktarayım ve bunlar için neler yaptığımızı soralım kendimize.

Enseste maruz kalan, bu sebeple kişilikleri ikiye bölünen kadınlar gördüm. Enseste maruz kalıp da anne-baba figürüne takılan, bu sebeple iyileşemeyip fahişeleşen kadınlar gördüm. “Annemdi beni korumalıydı.” “Baba, dediğin namusu korur ama o bana tecavüz etti.” Aile kurumunun tecavüzü nasıl beslediğini gördüm. Aile içinde tecavüzün bir kere değil, yıllarca yaşandığını gördüm. Hem de tek kişi tarafından değil, nerdeyse ailenin tüm erkekleri tarafından. Tecavüze maruz kalıp da kadınlık organlarından nefret eden, bu nefretleri sebebiyle rahim ve yumurtalık kanserinin pençesinde debelenen, elimizden kayıp giden kadınlar gördüm. Tecavüze maruz kalınca, durumu eşlerine veya sevgililerine anlattıklarında onlar tarafından tecavüze maruz kalan kadınlar gördüm. Buraya yazmakla sığmayacak birçok şey gördüm. Bunlarla ilgili neler yaptık kampanyanın toplumsal hedefi çerçevesinde?

Kampanyanın hukuksal hedefi; “...hak ve özgürlüklerinin korunması ve geliştirilmesi açısından mevcut hukuk sistemini demokratikleştirmeyi ve bu alanda çalışmaları hızlandırmayı hedeflemektedir.” Cesaret edip de tecavüzcülerine karşı dava açan kadınların karşılaştıkları hukuksal engelleri deşifre edebildik mi yeterince? Ve en önemlisi küçük yaşta tecavüze maruz kalan kadınların geriye dönük dava açabilmeleri için ne yapacağız?

Gelelim kampanyanın son hedefine. Örgütlenme hedefi; “...bilince çıkarmak ve yaşamımızın her alanında gelişen tüm saldırılara karşı anlık refleksler geliştirebilmek ve demokratik eylemlerle sisteme cevap vermek kampanyamızın örgütsel hedefleridir.” Bu hedef çerçevesinde, taciz veya tecavüze maruz kalan kadınların bizzat katılıp yaşadıklarını siyasi bilince taşımaları için cinsel travma merkezleri oluşturabildik mi? Son bir iki yıldır oluşmaya başlayan tecavüze karşı kadın inisiyatifleriyle iletişim kurup birlikte ortak eylemlilikler yapabildik mi? Taciz ve tecavüz kriz merkezlerinin oluşturulması için yapılan çalışmaları takip edip, inisiyatif sahibi olabildik mi? Yaşadıkları iç savaşta, tecavüzcü askerleri Lahey’e götüren Bosnalı kadınların örgütlenme tecrübelerini inceleyip, paylaşabildik mi?

Tecavüzü, kalıp söylemlerden çıkarıp tecavüz olarak tartışmazsak somut adımlar atamayız. Tecavüzü, tecavüz olarak tartışmak kadını, erkeği özgürleştireceği gibi ulusal mücadeleyi de özgürleştirir

Kaynak : Şerife DUMAN/Özgür Gündem