Bu seçimde oyumu Kılıçdaroğlu’na vereceğim için...

27 Şubat 2011 Pazar, 07:00

Meral Tamer/Milliyet

Genel seçimlerde en son ne zaman CHP’ye oy verdiğimi hatırlamıyorum bile...

Erdal İnönü‘nün SHP’sini, Bülent Ecevit‘in DSP’sini denemişimdir de, Deniz Baykal‘ın CHP’sine elim hiç gitmemiştir.

Son milletvekili seçimlerinde bağımsız Baskın Oran‘a, Belediye Başkanlığı için Kemal Kılıçdaroğlu‘na ve kendi ilçemizde İsmail Ünal‘a oy vermiştim.

Bu seçimlerde oyum Kemal Bey’in CHP’sine. Uzun yıllar sonra ilk kez yeniden CHP’ye oy vereceğim ve o yüzden de seçmen olarak gözüm CHP’nin üzerinde.

Tamam mı?
Son 2 yazıma CHP’li seçmenlerden gelen yoğun tepki, eleştiri ve sorular üzerine bu açıklamayı (epey erken de olsa) yapma gereği duydum.

Sanırım böylelikle okurum Sevinç Kargın‘ın sorusunu da yanıtlamış oluyorum.

Kemal Bey’in telefonu
“Eleştirileriniz bütün CHP seçmenlerini kapsıyor.
Oysa bazı CHP’li seçmenler demeniz daha uygun olurdu.

Ben bir CHP seçmeniyim.

Yapıcı eleştirilerin olması gereğine inanıyorum.

Kılıçdaroğlu, eleştiriyi çok olgun karşılayan bir lider.

Bana göre siz de bir CHP seçmenisiniz.

Değil misiniz yoksa?”
Kemal Bey gerçekten de her zaman eleştiriyi olgunlukla karşılayan bir insandır.

Nitekim “CHP’lilerin eleştiriye hiç tahammülleri yok” başlıklı yazım üzerine, yazının çıktığı günün sabahı Afyonkarahisar’a giderken parti otobüsünden beni telefonla arayıp “Meral Hanım, bizim partililer sizi üzmüşler, kusura bakmayın” dedi.

CHP üst yönetiminden, son yazılarımı tepkiyle karşılayanlara duyurulur!

Yr. Doç. Dr. Turan Akman Erkılıç, “Uzun yıllardır iktidardan uzak kalmış, ideolojik kayma ve liderlik sorunları yaşamış bir topluluğun tepkilerini hoş görün. Ayrıca şu günlerde CHP’ye pozitif enerji verecek söylemlere ihtiyaç var” diye uyarmış.

Gerçekten de CHP’ye pozitif enerji verecek söylemleri bulmalıyız, ama nasıl? Bu konuyu düşüneceğim.

Atatürkçüler mi?
Prof. Dr. Osman Saatçi ise “Sizi eleştirenler CHP seçmenleri değil, Atatürkçüler’dir.

CHP’liler diye yazmanız yanlıştır. Ülkemiz sırat köprüsündeyken sizlerin yazıları çok önemli. Lütfen bu gerçeği aklınızdan çıkarmayın,” diyor.

Ve buradan gene okur tepkilerindeki ana damara geliyoruz: “Bakın yandaş basına...

Başbakan’ı, bütün hatalarına rağmen eleştiriyorlar mı? Asker gibi arkasındalar.” (Adalet Dingil)

Medya ve seçim
Seçimlerin salt medya üzerinden kazanıldığını düşünenler yanılıyorlar.

Öyle olsaydı AKP, 2002 seçimlerini kazanabilir miydi? O tarihte etkili bir yandaş basın mı vardı? Tam tersine seçmen, sistem partilerini destekleyen medyaya hiç itibar etmedi.


AKP’nin başarısı her cephede çok sistematik ve kendi çıkarını gözeten
farklı stratejileri belirleyip büyük bir disiplin içinde uygulayabilmesidir.

Sandık hileleri de buna dahildir. Son dönemdeki en çarpıcı örnek, Başbakan’ın Kars’taki MHP
oylarına göz diktiği için Mehmet Aksoy’un heykelini yıktırmaya kalkmasıdır.

Erdoğan kendinden pek emin. Kendi bildiği yöntemle netice aldığını düşündüğü için eleştiri istemiyor.

Ama ana muhalefet için aynı şeyi söylemek mümkün değil. CHP henüz iyi netice alabilmiş değil. İyi netice almaya ihtiyacı var;
dolayısıyla eleştiriye de ihtiyacı var.
Kaldı ki muhalif basını susturma ve yalaka-yandaş basınla “mutlu beraberlik”, hiç bir iktidar döneminde uzun sürmemiştir.