CHP seçmeninin eleştiriye hiç tahammülü yok!.

25 Şubat 2011 Cuma, 08:07

Meral Tame/Milliyet

CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu, tam da Libya’daki vatandaşlarımızın stadyumda mahsur kaldığı, kimi havaalanları tahrip edildiği için uçakların kalkamadığı gün “Başbakan, Kaddafi’den aldığı ödülün hakkını veriyor” dedi. Ben de bu sözleri eleştiren bir yazı yazdım.
Vay sen misin yazan! CHP’li okurlarım beni neredeyse bir kaşık suda boğacaklardı: Ali Keskin gibi “Asıl laf ebesi sensin. Dönme seni!” diye aşağılayanlar mı istersiniz, Caner Koç gibi “Başbakan’ı eleştirmeye cesaret edemeyince geriye vurabileceğin tek Kılıçdaroğlu kalıyor” diye korktuğumu zannedenler mi?
Cemal Karabayram, “Başbakan Kaddafi’den ödül alırken neden eleştirmedin?” diye hesap soruyor; Derya Lim “Kılıçdaroğlu şu an Türkiye’deki en insancıl ve demokrat lider. CHP olunca çıta çok yüksek tutuluyor, ama iş AKP’yi eleştirmeye gelince aynı tutum içinde olunmuyor” diye sitem ediyor. Kaya Ürün gibi “Oha” diyenler, Prof. Dr. Nuri Akkaş gibi beni fena halde kınayıp, mutlaka bir düzeltme yazısı bekleyenler de var.

Yazılarıma sansür!
Bitmedi! Önceki akşam Fazıl Say‘ın son bestesi trompet konçertosunun (tek kelimeyle mükemmeldi) ilk seslendirilişi nedeniyle Cemal Reşit Rey’deki konserde karşılaştığım dostlarım daha da ileri giderek, yazılarıma otosansür uygulamamı istirham ettiler: “Aman Meralcim, lütfen CHP aleyhinde tek satır yazma. Aksaklıklar var tabii, ama hepsini sineye çekip sus-otur! AKP herkesi sindirmiş, her sandıktan çıkan oyları sayıp, insanlardan teker teker hesap soracaklarmış. Küçük yerlerde büyük bir korku var. İşimiz zaten zor. Sen daha da zorlaştırma!”
Valla kimse kusura bakmasın. Bu denli bombardımana tutulduktan sonra ister istemez konuyu enine-boyuna düşünmek zorunda kaldım ve bütün “Oha”ları “Çüş”leri göğüslemeye razı olarak, CHP’nin yeni yönetiminin hatalı bulduğum yanlarını eleştirmeye devam edeceğim. Çünkü beni tanıyanlar gayet iyi bilir: Türkiye’de tüketici haklarını yerleştirmek üzere verdiğim 18 yıllık mücadele süresince hiçbir zaman “Bağcıyı dövmek” üzere yazı yazmadım; amacım hep “Üzümü toplayabilmek” oldu. Şimdi de aynı nedenle projektörleri ana muhalefet partisine çeviriyorum; zira sivil otoriter rejim yolunda emin adımlarla ilerleyen Başbakan Erdoğan’ı, ancak etkili bir muhalefet durdurabilir.

Oltaya gelmemeliler...
CHP’de şu anda 2 aylık, birbiriyle çalışma alışkanlığı olmayan, ısınma turlarında yepyeni bir yönetim var. Heyecan içinde iyi bir şeyler yapmaya çalışıyorlar. Nitekim yapıyorlar da... Örneğin CHP başkan yardımcılarından Prof. Dr. Sencer Ayata‘nın yoksulları kucaklayan Aile Sigortası politika belgesi ne kadar çok konuşuldu. Hâlâ da üzerine yorumlar yapılıyor.
Ama öte yandan Prof. Süheyl Batum, gazetecilerin çoğu zaman maksatlı soruları karşısında oltaya gelip “Asker kağıttan kaplanmış zaten” diyebiliyor. Kılıçdaroğlu da benzeri bir olta soru üzerine “Başbakan, ödülün hakkını veriyor” demiştir. Ve maalesef tam da gerek buradaki gerekse Libya’daki ailelerin yürekleri ağzındayken bu cümleyi sarfetmiştir.
Gazetecilik, her 24 saatte yenilenen bir iştir. Her yazı, içinde yaşanılan günün ve anın duyarlılıklarıyla yazılır. Dolayısıyla “Başbakan ödül alırken neden eleştirmedin?” sorusu, gazetecilikten hiç anlamayanların dışardan ahkâm kesmesidir. Bana göre de Kemal Bey Türkiye’deki en hümanist liderdir ve işte tam da bu nedenle o gün, o lafı en son söyleyecek kişi olmalıydı.