Deve

12 Haziran 2011 Pazar, 09:41

Bekir Coşkun/Cumhuriyet

Deve...

Polis sordu:

“Bu devenin ne işi var?..”

Yürüyen kalabalık yanıtladı:

“O da yürüyor...”

“Anadolu’yu vermeyeceğiz” diye, yurdun dört bir yanından gelen büyük Anadolu yürüyüşünün içindeydi deve...

Adı; Bulut...

Dereleri, yaylaları, ormanları, suları, toprakları için yürüyen insanların arasında devenin de bulunması; doğanın sadece insanlara ait olmadığını anlatmak içindi...

Ama onları Ankara’ya sokmadılar...

*

Eli telsizli görevliler deveye baktılar:

“Görüşmeye o da mı gelecek?..”

“Evet” dediler...

Çünkü Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel tam on deveyi birden, yani deve heyetini kabul etmişti Çankaya Köşkü’ne... Çin’den yola çıkan, temsili İpek Yolu kervanını törenle kabul ettiğinde, yanında bakanlar ve diplomatlar da vardı...

İçli bir konuşma da yapmıştı...

*

Telsizli olan:

“Bi defa deve kapıdan sığmaz...”

“.......?”

“Siz görüştünüz zaten deve kaldı...”

*

Eşek ya da koyun zaten olmazdı...

İnek, başka manaya gelirdi sonra...

Köpek ısırır...

Kedi kaçar...

Oysa deve en uygunuydu aslında...

*

Tüm canlıları bedeninde taşır deve...

Gözlerini ceylandan, başını attan, kuyruğunu boğadan, kulaklarını sincaptan, bacaklarını zürafadan, karnını filden almıştır...

Yani çevresel temsil yeteneği var...

Boynu ırmak, omuzları yayla, hörgüçleri dağdır...

Görüşü keskindir...

Üç gözkapağı vardır, kum fırtınasında saydam olan gözkapağını kullanarak gözü kapalıyken de görür...

Bilgedir...

Beyin yapısındaki olağanüstü GPS sistemi ile birbirine benzeyen milyonlarca kum tepesi arasında asla kaybolmaz, yolunu bulur...

Ariftir...

“Nerem doğru ki?” diye en doğru yanıtı veren de... “Bir eşeğin peşinden gitmek koyuyor” diyen de odur...

*

Sokmadılar içeri...

Zaten dönüp gitti...