Bu tasarı insanı tasadan öldürür!!!

22 Aralık 2011 Perşembe, 09:23

Özlem BUĞDAY YAĞMUR/OLAY

Tüm handikap ve acaipliklerine rağmen Meclis’ten geçmesine kesin gözüyle bakılan arabuluculuk yasa tasarısı, cümle toplumu tasalandırdığı kadar var!

Nitekim barolar, ard arda yaptıkları açıklama ve eylemlerle (Bizimki, yani Bursa Barosu aktivist değil. Sözel ağırlıklı takılıyor.) tasarının yasalaşması halinde yaşanabilecek sorunlara dikkat çekiyor.

Lakin, nafile!

Bir takım sermaye, hukuk sistemimizi fazla katı bulduğundan mevzuatın suyunun çıkarılmasından yana istirham bildirmiş!

İlginçtir, bu tez Baro Başkanı Zekeriya Birkan’a ait..

“Şimdiden büyük geçmiş olsun!”

Demek amacıyla aradığım Birkan, (Hayırlara vesile olsun.) öyle sıkı şeyler söyledi ki, değme solculara taş çıkarttı:

“Küresel sermaye, başa çıkamadığı hukuk kavramını yok etmeye çalışıyor!

Hukuk sisteminin devre dışı bırakılması için uğraşıyor!

Başına buyruk bir süreci başlatacak olan tasarı onun neticesidir!!!”

Fevkalade yerinde bir tespit!

O zaman sormalı:

Koskoca yasama bu oyuna niye geliyor?

Hukuk sistemini tarumar etmek isteyen küresel sermayenin çok bilmiş taleplerini yasa yoluyla neden legal ve normal bir yapıya büründürüyor?

Ne hakla?..

Bu, işin en vahim boyutu!!!



***

Bir de, hukukçuları haklı olarak kızdıran mesleki boyutu var ki, o da ayrı bir handikap!

Git yüz saatlik bir kursa...

Al sertifikanı...

Ol en kralından arabulucu!!!

Sonra çıkar devreden avukatları...

Bul milletin arasını...

Gelsin paralar!!!

Oh... Ne ala memleket...



***

Yetmedi, geçtik diğer boyuta...

Son derece kifayetli bir eğitimin (!) ardından, araları bulmak üzere resmen yetkilendirilecek olan bu yeni meslek erbabını kim denetleyecek?

Bu başına buyruk sistemin handikaplarından kim mesul olacak?

Hangi arayı nasıl buluyorlar? Diye kim bakacak?

Birkan, tam da bu noktada, çok ama çok mühim bir riske dikkat çekerek, aklımın yerinden çıkmasına sebep olan bir örneklendirme yaptı:

“Arabulucular büroyu açtı.

Farz edin ki, sizinle karşıdaki kişi arasında böyle bir anlaşmazlık var. (Evlerden uzak...)

Karşıdaki kişi aradı, ’Gelin falanca arabulucunun bürosuna...

Açık olan arayı kapatalım!’

Bütün iyi niyetinizle gittiniz.

Bir de baktınız ki, karşıdaki mafyöz tavırlar içerisine girdimiş!

Racon kesilmiş! Miktar belirlenmiş!

Ne yaparsınız?”

Hafakanlar basarak dinlediğim örnek benim üzerimden şekillendiği için yanıtı da yine bendenizin ruh haliyle uyumlu gelsin:

Gözümün önünde Danyal Topatan kılıklı abiler...

“Sıkıysa imzalama!” Dercesine bakıyor.

Bu durumda ne yaparım?

Karizmayı yerle bir etme pahasına samimiyetle vereceğim yanıt şudur:

Çıkışta lokma dağıtmak kaydıyla,

“Bereketini gör???”

Der ve tüyerim!

Eeeeee? Ya sonra?

Sonrasında da çaresizce hukuk ararım!

Hatta ve hatta, hafızama yer etmiş kareyle orantılı olarak, bakarsınız onu bile arayamam!

Rövanşı, öbür dünyadaki kul hakkı prosedürüne havale eder kalırım!

Gözünü sevdiğimin yasaması...

Bu mudur üzerinde çalıştığın tasarı?

Budur!!!